Avatamsaka Sutra: Różnice pomiędzy wersjami
Usunięta treść Dodana treść
lit. |
m r2.7.2) (Robot dodał be:Аватамсака Сутра |
||
Linia 39: | Linia 39: | ||
[[Kategoria:Dzieła filozoficzne]] |
[[Kategoria:Dzieła filozoficzne]] |
||
[[Kategoria:Kanon Mahajany]] |
[[Kategoria:Kanon Mahajany]] |
||
[[be:Аватамсака Сутра]] |
Wersja z 14:08, 15 paź 2012
Avatamsaka Sutra zwana też Sutrą Girlandową lub Sutrą Girlandy Kwiatów, prezentuje tzw. filozofię totalności, która, przez tradycję Hua Yan, jest uważana za kwintesencję całego buddyzmu.
(Buddyjska nauka o wszech-całości, Garma C.C. Chang, wyd. A, Kraków 2010 oraz Słowa Buddy, Norbu, Warszawa 2010)
- Aby zliczyć wszystkie wszechświaty Buddy, trzeba by całej wieczności. W każdym pyłku kurzu tych światów są niezliczone światy i buddowie...Z czubka każdego włosa ciała Buddy ukazują się czyste krainy, których nie można opisać...Tak, jak ich cudów, splendorów, imion i piękna...
- Ci, którzy pragną wejść w tę sferę realizacji Zwycięskiego, powinni porzucić wszystkie pragnienia jak przestrzeń. Powinni porzucić lgnięcie do koncepcji, myśli i percepcji. Powinni wejść w ten umysł, który przypomina przestrzeń.
- Chociaż wskazałem wam metody osiągnięcia wyzwolenia, zależy ono od was samych.
- Dysk księżyca pojawia się na niebie, lecz jeśli nie ma naczynia z wodą, nie odbije się na jego powierzchni.Podobnie świecący cały czas księżyc współczucia Buddy, nie odbije się, jeśli nie pojawi się szczęśliwe naczynie.
- Jak głuchy muzyk, który sprawia radość innym, ale nie może cieszyć się własną muzyką: taka jest Dharma bez medytacji.
- Niepojęta jest wolność wszystkich buddów, ich cuda, objawienia i współczucie dla wszystkich ludzi !
- Tak jak smaku melasy nie pozna się dzięki opisowi, tak też smak pustki należy poznać poprzez medytację.
- Tak jak wypala się, tnie i poleruje złoto, tak też należy badać moje słowa i nie akceptować ich jedynie z szacunku do mnie.
- Umysł jest jak malarz. Umysł wytworzył złożenia. Wszystkie istniejące światy są obrazami namalowanymi przez umysł.
- W przeszłości jest przyszłość a w przyszłości teraźniejszość (...) niezliczone kalpy to tylko chwila, a ta chwila jest nieskończonymi kalpami (...) Tak rozpoznaje się rzeczywistość wszechświata.