Jan Hempel: Różnice pomiędzy wersjami

Z Wikicytatów, wolnej kolekcji cytatów
Usunięta treść Dodana treść
m drobne techniczne
kat.
Linia 12: Linia 12:
[[Kategoria:Działacze spółdzielczy]]
[[Kategoria:Działacze spółdzielczy]]
[[Kategoria:Marksiści]]
[[Kategoria:Marksiści]]
[[Kategoria:Ofiary represji politycznych w II Rzeczypospolitej]]
[[Kategoria:Osoby skazane na karę śmierci]]
[[Kategoria:Osoby skazane na karę śmierci]]
[[Kategoria:Polskie ofiary represji stalinowskich]]
[[Kategoria:Polscy filozofowie]]
[[Kategoria:Polscy filozofowie]]
[[Kategoria:Polscy komuniści]]
[[Kategoria:Polscy komuniści]]

Wersja z 17:00, 14 paź 2012

Jan Hieronim Hempel (pseud. Jan Bezdomny; 1877–1937) – polski komunista, publicysta, filozof marksistowski i działacz spółdzielczy, członek KPP.

  • Zasadniczą właściwością spółdzielcy jest, aby był dzielny – tj. inteligentny, rzutki, przedsiębiorczy a jednocześnie niepokalanie uczciwy, zupełnie bezinteresowny, nie tylko nie przywłaszczający sobie dobra ogólnego lecz zawsze gotowy wszystko swoje i siebie całego oddać na rzecz społeczną.
    • Źródło: Jerzy Kleer, Tadeusz Kowalak, Myśl spółdzielcza doby współczesnej, Zakład Wydawnictw CZSR, 1976.

O Janie Hemplu

  • Hempel to znowu bardzo ciekawa formacja polska. Rodzina: jakiś bratanek – ambasador w Japonii, on sam związany bardzo z piłsudczykami dawno, kiedyś w wczesnej młodości. Poszukiwacz Boga, teozof, zaczął od tego, że pisał teozoficzne wiersze i założył Towarzystwo Teozoficzne, takie grono osób, które zamieszkały w Zakopanem i co rano, o wschodzie słońca, na jakiejś górze modliły się do słońca. Były wtedy i takie grupki w Polsce. W ogóle nie docenia się, ile było na początku dwudziestolecia różnych takich ekscentrycznych grupek. I właściwie dobrze zrozumieć genealogii Witkacego też bez tego nie można, dlatego że Witkacy też wyłonił się obok tych bardzo ekscentrycznych grupek. Podobnie na przykład ten Litwin, jak on się nazywał? Herbaczewski. Przecież takich było mnóstwo, bardzo wiele, to były całe klany pół polityczne, pół religijne, pół literackie.