Francesco Petrarca: Różnice pomiędzy wersjami
Usunięta treść Dodana treść
+3, formatowanie automatyczne |
m łamanie wierszy, formatowanie automatyczne |
||
Linia 2: | Linia 2: | ||
'''[[w:Francesco Petrarca|Francesco Petrarca]]''' (1304–1374) – średniowieczny poeta pochodzący z Italii. |
'''[[w:Francesco Petrarca|Francesco Petrarca]]''' (1304–1374) – średniowieczny poeta pochodzący z Italii. |
||
==''Sonety''== |
==''Sonety''== |
||
* Błogosławiony dzień, miesiąc, rok, godzina, miejsce, chwila, |
* Błogosławiony dzień, miesiąc, rok, godzina, miejsce, chwila,<br />gdy zostałem więźniem tych dwojga błyszczących oczu. |
||
gdy zostałem więźniem tych dwojga błyszczących oczu. |
|||
** Źródło: ''Sonet XLVII'' |
** Źródło: ''Sonet XLVII'' |
||
Linia 9: | Linia 8: | ||
** Źródło: ''Sonet CXXXII'' |
** Źródło: ''Sonet CXXXII'' |
||
* Pokoju nie znajduję, choć nie wszczynam wojny, |
* Pokoju nie znajduję, choć nie wszczynam wojny,<br />boję się i mam nadzieję, płonę i jestem jak z lodu. |
||
boję się i mam nadzieję, płonę i jestem jak z lodu. |
|||
** Źródło: ''Sonet CIV'' |
** Źródło: ''Sonet CIV'' |
||
Wersja z 12:22, 14 kwi 2012
Francesco Petrarca (1304–1374) – średniowieczny poeta pochodzący z Italii.
Sonety
- Błogosławiony dzień, miesiąc, rok, godzina, miejsce, chwila,
gdy zostałem więźniem tych dwojga błyszczących oczu.- Źródło: Sonet XLVII
- Jeśli to nie jest miłość – cóż ja czuję?
A jeśli miłość – co to jest takiego?
Jeśli rzecz dobra – skąd gorycz, co truje?
Gdy zła – skąd słodycz cierpienia każdego?- Źródło: Sonet CXXXII
- Pokoju nie znajduję, choć nie wszczynam wojny,
boję się i mam nadzieję, płonę i jestem jak z lodu.- Źródło: Sonet CIV
- Widzę na ziemi anielskie obrazy i piękno niebiańskie (...).
- Źródło: Sonet CXXIII
Inne
- Kto bierze rzeczy zbyt cienko, gubi wątek.
- Ktoś, kto o innych źle mówi, potępia siebie samego.
- Miło jest spróbować.
- Miłość złych ludzi kończy się zawsze nienawiścią.
- Nie jest mocno zakochany ten, co dobrze potrafi opowiadać o miłości.
- Rzym nie upadnie zwyciężony przez wroga; żadne stworzenie ludzkie nie dostąpi takiego zaszczytu, żaden lud nie będzie mógł się tym pochwalić. Czas pokona Rzym, wśród pustkowia ruin zestarzeje się on i stopniowo rozpadnie cząstka po cząstce.