Żebrak

Żebrak

Żebrak – ten, kto żebrze.

• Dajcie mi proszę, co łaska.
  Żebrak – też człowiek do diaska!
  • Autor: Jacek Kaczmarski, Ballada żebracza, 1989.

• Pewien żebrak od ponad trzydziestu lat siedział przy drodze. Aż tu któregoś dnia nadszedł jakiś nieznajomy. „Ma pan trochę drobnych?” – wymamrotał żebrak, machinalnie wyciągając rękę, w której trzymał starą czapkę do baseballu. „Nie mam niczego, co mógłbym ci dać” – odparł przechodzień, a po chwili spytał: „Ale na czym ty właściwie siedzisz?”. „Och, to tylko stara skrzynka” – odpowiedział żebrak. „Siedzę na niej, odkąd pamiętam”. „A zajrzałeś kiedyś do środka?” – zapytał nieznajomy. „Nie” – odrzekł żebrak. „Po co miałbym zaglądać? Tam nic nie ma”. „Może jednak zajrzyj” – powiedział przechodzień. Żebrak zdołał podważyć wieko. Ze zdumieniem, niedowierzaniem i uniesieniem stwierdził, że skrzynka jest pełna złota.
  • Źródło: Eckhart Tolle, Potęga teraźniejszości

• Zdrowy żebrak jest szczęśliwszy niż chory król.
  • Autor: Arthur Schopenhauer