Maria Antonina Austriaczka: Różnice pomiędzy wersjami
Usunięta treść Dodana treść
m robot dodaje: de, en, he |
Nie podano opisu zmian |
||
Linia 3: | Linia 3: | ||
[[Kategoria:Francuzi|Maria Antonina]] [[Kategoria:Władcy|Maria Antonina]] |
[[Kategoria:Francuzi|Maria Antonina]] [[Kategoria:Władcy|Maria Antonina]] |
||
'''[[w:Maria Antonina|Maria Antonina]]''' (1755-1793), królowa Francji w okresie Wielkiej Rewolucji Francuskiej, żona Ludwika XVI |
'''[[w:Maria Antonina|Maria Antonina]]''' (1755-1793), królowa Francji w okresie [[Wielka Rewolucja Francuska|Wielkiej Rewolucji Francuskiej]], żona [[Ludwik XVI|Ludwika XVI]], matka [[Ludwik XVII|Ludwika XVII]]. |
||
* Nie mają chleba? To niech jedzą ciastka! |
* ''Nie mają chleba? To niech jedzą ciastka!'' |
||
**rzekomy komentarz królowej do demonstracji jaka toczyła się pod oknami pałacu. Zapytała: |
**rzekomy komentarz królowej do demonstracji, jaka toczyła się pod oknami jej pałacu. Zapytała kogoś: ''dlaczego tak wyją za oknem'' i jeden z dworzan wyjaśnił jej, że ''nie mają chleba''. |
||
Cytat ten pochodzi jednak z ''Wyznań'' Rousseau - książki napisanej, kiedy Maria Antonina miała zaledwie 10 lat i mieszkała jeszcze w rodzinnej Austrii. Poza tym we Francji istniało prawo, które nakazywało piekarzom sprzedaż ciastek w cenie chleba, jeśli chleba zabrakło! |
|||
⚫ | |||
⚫ | |||
⚫ | |||
⚫ |
Wersja z 20:43, 14 mar 2006
Maria Antonina (1755-1793), królowa Francji w okresie Wielkiej Rewolucji Francuskiej, żona Ludwika XVI, matka Ludwika XVII.
- Nie mają chleba? To niech jedzą ciastka!
- rzekomy komentarz królowej do demonstracji, jaka toczyła się pod oknami jej pałacu. Zapytała kogoś: dlaczego tak wyją za oknem i jeden z dworzan wyjaśnił jej, że nie mają chleba.
Cytat ten pochodzi jednak z Wyznań Rousseau - książki napisanej, kiedy Maria Antonina miała zaledwie 10 lat i mieszkała jeszcze w rodzinnej Austrii. Poza tym we Francji istniało prawo, które nakazywało piekarzom sprzedaż ciastek w cenie chleba, jeśli chleba zabrakło!
- Monsieur, proszę mi wybaczyć. Nie zrobiłam tego naumyślnie...
- słowa te Maria Antonina wypowiedziała tuż przed położeniem głowy pod nóż gilotyny, kiedy niechcący nastąpiła katu na nogę.