Biernat z Lublina: Różnice pomiędzy wersjami

Z Wikicytatów, wolnej kolekcji cytatów
Usunięta treść Dodana treść
Nie podano opisu zmian
Meteor2017 (dyskusja | edycje)
zostawiam dwa cytaty / format
Linia 1: Linia 1:
[[Kategoria:Polscy poeci]] [[Kategoria:Polscy pisarze]] [[Kategoria:Tłumacze]]
''''Biernat z Lublina''- (ok. 1465- ok. 1529 )- poeta, prozaik, tłumacz, pierwszy polski bajkopisarz. Mieszczanin z pochodzenia , wykładowca Akademii Krakowskiej. Służył na dworach możnowładców jako skryba, być może i lekarz. Pisał w języku polskim - tłumaczył i przerabiał dzieła łacińskie, w tym Żywot Ezopa Fryga, mędrca obyczjnego i z przypowieściami jego. Dołączył do niego bajki, dając początek polskim dziejom tego gatunku i wbogacając raczkującą polszczyznę literacką początków XVI wieku.''
'''[[w:Biernat z Lublina|Biernat z Lublina]]'''- (ok.1465 - ok.1529)- poeta, prozaik, tłumacz, pierwszy polski bajkopisarz.


* A przeto kto chce bogaty być,<br>Oplwawszy ręce, trzeba-ć robić!<br>Orz rolą, kopaj korzenie,<br>Nie troszcz się o dobre mienie
Bajki:
** Źródło: bajka ''Praca bogactwa czyni'' (''Żywot Ezopa Fryga'')


* Którzy ciem siedzą z księgami,<br>Nie mogą być nigdy sami,<br>Aże kiedy w ciżbie siedzą:<br>Tam dopiero sami będą.
''W kożdej rzeczy końca patrzaj''
** Źródło: bajka ''Kto miłuje księgi, nie miewa teskności'' (''Żywot Ezopa Fryga'')


Liszka z kozłem w jednej chwili
Przyszli k studni, aby pili;
A chciwie się tam wpuścili,
Występu nie opatrzyli.
Potym zasię, gdy wen chcieli,
A żadnych stopniów nie mieli,
Zatroskał się kozieł ubogi,
Spuścił uszy, trzasnął rogi.
Liszka k niemu przemówiła:
"Jużem drogę wymyśliła,
Jako już stąd wynidziewa,
Jeśli sobie pomożewa:
Wespni się na swoje nogi,
Stań prosto, ściągnąwszy rogi,
A ja się tak wyprowadzę;
Potym o tobie poradzę".
On uczynił, co mu radziła:
Liszka po nim wyskoczyła
A nad studnią przebiegała
I z kozła się naśmiewała.
Kozieł wołał: "Wszakeś ślubiła,
Aby mię stąd wyzwoliła;
Pomoży-ż mi, gdyś na świebodzie,
Bych nie ostał w tej to wodzie!"
Liszka rzekła: "Koźle miły!
Rozumy cię omyliły,
Których w swej brodzie mało masz,
Chocia się w niej barzo kochasz.
Abowiem, by ty był rozum miał,
W studnią by był nie wstępował,
Ażeby pierwej opatrzył,
Kędy by zasię wyskoczył".
Wszelki mądry, kto ma działo,
Aby się mu mądrze zstało,
Koniec przeźrzy, niż co poczniesz,
A tak w szkodę nie upadniesz.


'''Praca bogactwa czyni'''


Winiarz jeden, bliski śmierci,
Chcąc nauczyć swoje dzieci,
Wszytkich sobie wezwać kazał,
Za testament im powiedział
Rzekąc: "Pieniądze, którem miał,
Na winnicy-m je zakopał;
Gdyć umrę, pilnie szukajcie,
A co potrzeba, najdziecie".
Oni, gdy tako mniemali,
Wziąwszy motyki, kopali;
Skarbu nigdziej nie tuczyli,
Aż się potym domyślili.
Bo winnicę rozkopawszy
Wzięli z niej pożytek więtszy:
Była ciem zawżdy rodniejsza,
W dawaniu wina hojniejsza.
A przeto kto chce bogaty być,
Oplwawszy ręce, trzeba-ć robić!
Orz rolą, kopaj korzenie,
Nie troszcz się o dobre mienie

'''Kto miłuje księgi, nie miewa teskności'''


Rataj, mając pana swego
Męża w czytaniu pilnego,
Tam do jego książnice wszedł,
Gdzie on zawżdy swe księgi czedł.
A gdy go uźrzał samego
Nad księgami leżącego,
Jął ty słowa k niemu mówić:
"Jakoż możesz sam tuta zbyć?"
On mu rzekł: "Nigdy ja nie sam,
Zawżdy częstą biesiadę mam.
Terazć-em oto sam został,
Gdym ciebie przed sobą uźrzał".
Którzy ciem siedzą z księgami,
Nie mogą być nigdy sami,
Aże kiedy w ciżbie siedzą:
Tam dopiero sami będą.

Wersja z 14:26, 10 mar 2006

Biernat z Lublina- (ok.1465 - ok.1529)- poeta, prozaik, tłumacz, pierwszy polski bajkopisarz.

  • A przeto kto chce bogaty być,
    Oplwawszy ręce, trzeba-ć robić!
    Orz rolą, kopaj korzenie,
    Nie troszcz się o dobre mienie
    • Źródło: bajka Praca bogactwa czyni (Żywot Ezopa Fryga)
  • Którzy ciem siedzą z księgami,
    Nie mogą być nigdy sami,
    Aże kiedy w ciżbie siedzą:
    Tam dopiero sami będą.
    • Źródło: bajka Kto miłuje księgi, nie miewa teskności (Żywot Ezopa Fryga)