Publiczność: Różnice pomiędzy wersjami

Z Wikicytatów, wolnej kolekcji cytatów
Usunięta treść Dodana treść
nowy cytat
Alessia (dyskusja | edycje)
m interwiki, formatowanie automatyczne
Linia 22: Linia 22:
* Widz to nie ktoś, kto niczego nie pojmuje, kto się bulwersuje, kto nienawidzi, kto się śmieje; widz to ktoś, kto rozumie, kto sympatyzuje, kto kocha i kto się pasjonuje. Taki widz sieje zgorszenie w równym stopniu co twórca: obaj łamią porządek zachowawczości wymagający albo milczenia, albo sprawozdania złożonego w zwykłym języku, który nie odbiega od przeciętnej.
* Widz to nie ktoś, kto niczego nie pojmuje, kto się bulwersuje, kto nienawidzi, kto się śmieje; widz to ktoś, kto rozumie, kto sympatyzuje, kto kocha i kto się pasjonuje. Taki widz sieje zgorszenie w równym stopniu co twórca: obaj łamią porządek zachowawczości wymagający albo milczenia, albo sprawozdania złożonego w zwykłym języku, który nie odbiega od przeciętnej.
** Autor: [[Pier Paolo Pasolini]], ''Kino niepopularne'', „Nuovi Argomenti”, nr 20/1970, tłum. Mateusz Salwa.
** Autor: [[Pier Paolo Pasolini]], ''Kino niepopularne'', „Nuovi Argomenti”, nr 20/1970, tłum. Mateusz Salwa.



[[Kategoria:Człowiek]]
[[Kategoria:Człowiek]]

[[bs:Publika]]

Wersja z 01:59, 20 mar 2011

Publiczność

Publiczność – grupa ludzi oglądająca coś lub słuchająca czegoś.

  • Kiedy tłum żywo reaguje, rosną ci skrzydła i dajesz z siebie wszystko. Granie dla publiczności, która cię nienawidzi, jest jak brnięcie po szyję przez bagno.
  • Nie ma w sztuce konfliktu? Ależ jest, z pewnością,
    Między autorem a publicznością.
  • Publiczność. Ona decyduje, że teatr jest wyjątkowy i dla aktora niezastąpiony. Na dodatek w spektaklu swoją rolę grasz od początku do końca, masz nad nią całkowitą kontrolę. W filmie jest inaczej, fragmentarycznie. Grasz poszczególne sceny w różne dni i tak naprawdę nigdy nie wiesz, jak to się ułoży w całość.
  • Póki nie ma publiczności, nic nie jest prawdziwe.
  • Widz to nie ktoś, kto niczego nie pojmuje, kto się bulwersuje, kto nienawidzi, kto się śmieje; widz to ktoś, kto rozumie, kto sympatyzuje, kto kocha i kto się pasjonuje. Taki widz sieje zgorszenie w równym stopniu co twórca: obaj łamią porządek zachowawczości wymagający albo milczenia, albo sprawozdania złożonego w zwykłym języku, który nie odbiega od przeciętnej.
    • Autor: Pier Paolo Pasolini, Kino niepopularne, „Nuovi Argomenti”, nr 20/1970, tłum. Mateusz Salwa.