Góry: Różnice pomiędzy wersjami

Z Wikicytatów, wolnej kolekcji cytatów
Usunięta treść Dodana treść
Alessia (dyskusja | edycje)
m drobne merytoryczne
Alessia (dyskusja | edycje)
m lit.
Linia 33: Linia 33:


* Lawa zastygłą<br />wparty w ciszę nieba<br />skałą I lodem<br />obrosły<br />aż do korzeni<br />Ziemi<br />Wielki<br />samotny<br />Groźny<br />pochłaniający<br />żyje w tobie<br />lawiną czyhającą<br />w tobie<br />się urodził<br />A musi<br />być martwy
* Lawa zastygłą<br />wparty w ciszę nieba<br />skałą I lodem<br />obrosły<br />aż do korzeni<br />Ziemi<br />Wielki<br />samotny<br />Groźny<br />pochłaniający<br />żyje w tobie<br />lawiną czyhającą<br />w tobie<br />się urodził<br />A musi<br />być martwy
** Autor: [[Bogdan Daniel Dobranowski]], [http://mbc.malopolska.pl/dlibra/doccontent?id=1608 ''Trudny szczyt'', „Życie literackie” nr 20, 17 maja 1964, s. 7]
** Autor: [[Bogdan Daniel Dobranowski]], [http://mbc.malopolska.pl/dlibra/doccontent?id=1608 ''Trudny szczyt'', „Życie Literackie” nr 20, 17 maja 1964, s. 7]


* No cóż – góry. Ziemia garbata; kalectwo. Ale jak każde kalectwo ma w sobie coś wyjątkowego, nieprzeciętnego, co każe się namyśleć. Skała syci się, karmi, napawa swoim milczeniem. Oto kości od których odpadło mięso w ciągu przedhistorycznych stuleci
* No cóż – góry. Ziemia garbata; kalectwo. Ale jak każde kalectwo ma w sobie coś wyjątkowego, nieprzeciętnego, co każe się namyśleć. Skała syci się, karmi, napawa swoim milczeniem. Oto kości od których odpadło mięso w ciągu przedhistorycznych stuleci

Wersja z 11:23, 9 mar 2011

Góra

Góry – forma ukształtowania terenu, wznoszące się wysoko wyniosłości skorupy ziemskiej.

  • A góry nade mną jak niebo
    A niebo nade mną jak góry
  • Bez wiary potykamy się o źdźbło słomy, z wiarą przenosimy góry.
  • Doznaję gór – objawienia planety na ziemi.
  • Ej, wy góry, sine góry,
    Zaklęte dokoła!
    Myśl orlimi leci pióry
    Na wasze przyczoła.
  • Góry na górach – patrzone na widzianych – stoją.
  • Góry uczą smaku rzeczy prostych, takich, których nie doceniamy.
  • Góry najczęściej wznoszą się na granicach między państwami, dzielą, geograficznie, narody. Ale są także miejscem spotkań ludzi żyjących po obu ich stronach, tych ludzi, których góry przyciągają, a nie odpychają.
  • Góry to miejsca wyniosłe, bliższe niebu, otwarte na nowe horyzonty, sprzyjające modlitwie i kontemplacji. W górach przychodzą Boże inspiracje, pouczenia i objawienia.
    • Autor: Saturnino Mencherini OFM, L'Apennino Serafico
  • Kiedy góral umiera
    to góry z żalu sine
    pochylają nad nim głowy
    jak nad swoim synem.
    • Autor: Harlem, Kiedy góral umiera
  • Korzeni nie widziało niczyje oko,
    A przecież to coś sięga bardzo wysoko,
    Od drzew wybujało wspanialej,
    Chociaż nie rośnie wcale.
  • No cóż – góry. Ziemia garbata; kalectwo. Ale jak każde kalectwo ma w sobie coś wyjątkowego, nieprzeciętnego, co każe się namyśleć. Skała syci się, karmi, napawa swoim milczeniem. Oto kości od których odpadło mięso w ciągu przedhistorycznych stuleci
  • Stękają góry, a urodzi się śmieszna, mała mysz.
  • W górach jest wszystko co kocham
    Wszystkie wiersze są w bukach
    Zawsze kiedy tam wracam
    Biorą mnie klony za wnuka
  • W góry! w góry, miły bracie!
    Tam swoboda czeka na cię.
  • Wokół góry góry i góry
    I całe moje życie w górach
    Ileż piękniej drozdy leśne śpiewają
    Niż śpiewak płatny na chórach
  • Witajcie, kochane góry,
    O, witaj droga ma rzeko!
    I oto znów jestem z wami,
    A byłem tak daleko!
  • W walce z górą ten coś wskóra,
    Kto się stanie sam jak góra!
    • Autor: Jan Brzechwa, Konik polny i boża krówka
    • Opis: konik do bożej krówki
  • Zostanie tyle Gór ile udźwignąłem na plecach
    Zostanie tyle drzew ile narysowało pióro

Zobacz też: