Pokochała Toma Gordona: Różnice pomiędzy wersjami

Z Wikicytatów, wolnej kolekcji cytatów
Usunięta treść Dodana treść
m formatowanie automatyczne, kat.
Alessia (dyskusja | edycje)
m drobne merytoryczne
Linia 1: Linia 1:
'''[[w: Pokochała Toma Gordona|Pokochała Toma Gordona]]''' – powieść grozy [[Stephen King|Stephena Kinga]] z 1999 roku; tłumaczenie: Krzysztof Sokołowski.
'''[[w: Pokochała Toma Gordona|Pokochała Toma Gordona]]''' (ang. ''The Girl Who Loved Tom Gordon'') – powieść grozy [[Stephen King|Stephena Kinga]] z 1999 roku; tłumaczenie: Krzysztof Sokołowski.
* Jest taka chwila, w której, zdani sami na siebie, ludzie przestają żyć, a starają się zaledwie przeżyć.
* Jest taka chwila, w której, zdani sami na siebie, ludzie przestają żyć, a starają się zaledwie przeżyć.
** Źródło: ''Piąta rozgrywka''
** Źródło: ''Piąta rozgrywka''
Linia 28: Linia 28:


* Świat to potwór zębaty, gotów gryźć, gdy tylko zechce.
* Świat to potwór zębaty, gotów gryźć, gdy tylko zechce.
** ''The world has teeth and it can bite you with them any time it wants.'' (ang.)
** Źródło: ''Rozgrzewka''
** Opis: pierwsze zdanie z książki.
** Opis: pierwsze zdanie z książki.
** Źródło: ''Rozgrzewka''


* Uświadomiła sobie, że życie może być smutne i że przeważnie jest bardzo smutne. Wszyscy udają, że nie jest, kłamią dzieciom (żaden film i żaden program telewizyjny nie przygotował jej na przykład do utraty codziennego świata i do siadania we własnej kupie), pewnie po to, by ich nie straszyć, nie onieśmielać, ale tak naprawdę życie rzeczywiście potrafi być smutne.
* Uświadomiła sobie, że życie może być smutne i że przeważnie jest bardzo smutne. Wszyscy udają, że nie jest, kłamią dzieciom (żaden film i żaden program telewizyjny nie przygotował jej na przykład do utraty codziennego świata i do siadania we własnej kupie), pewnie po to, by ich nie straszyć, nie onieśmielać, ale tak naprawdę życie rzeczywiście potrafi być smutne.

Wersja z 18:08, 18 lut 2011

Pokochała Toma Gordona (ang. The Girl Who Loved Tom Gordon) – powieść grozy Stephena Kinga z 1999 roku; tłumaczenie: Krzysztof Sokołowski.

  • Jest taka chwila, w której, zdani sami na siebie, ludzie przestają żyć, a starają się zaledwie przeżyć.
    • Źródło: Piąta rozgrywka
  • Każdego można pokonać... ale nie wolno dopuścić do sytuacji, w której człowiek pokonuje sam siebie.
    • Źródło: Końcówka dziewiątej: ratowanie wyniku meczu
  • Ludzie, których sobie wyobrażasz, potrafią tak doskonale słuchać.
    • Źródło: Początek siódmej
  • (...) milczenie bywa największym błogosławieństwem, jakie jest w stanie ofiarować nam świat
    • Źródło: Rozgrzewka
  • Nauczyłam się, że nie wolno schodzić ze szlaku. Niezależnie od tego, co musisz zrobić, niezależnie od tego, jak bardzo musisz zrobić to, co musisz zrobić, niezależnie od tego, czego musisz wysłuchać i jak długo będziesz tego słuchała, nie wolno zejść ze szlaku.(...) Na szlaku nie czuło się ucisku w dołku, a serce biło mocno, równo i powoli. Na szlaku człowiek czuje się bezpieczny, a tylko to się liczy.
    • Postać: Trisha McFarland
    • Źródło: Druga rozgrywka
  • Nie wiem, dlaczego mam płacić za wasze błędy. Te słowa usłyszała z ust Petera ostatnie i zaraz potem zabłądziła. Pomyślała, że teraz zna odpowiedź na to pytanie. Nieprzyjemną odpowiedź, ale prawdopodobnie prawdziwą: dlatego, a jeśli nie smakuje ci ta odpowiedź, proszę bardzo, wyjdź z kolejki i zrób miejsce innym.
    • Źródło: Szósta rozgrywka
  • Niech dzień ten nie kończy się gorzej, niż się zaczął
    • Postać: Trisha McFarland
    • Źródło: Początek siódmej
  • Pragnienie jest zapewne tym, co pozostaje po chwili najstraszniejszego strachu, jaki przeżyło się w życiu.
    • Postać: Trisha McFarland
    • Źródło: Koniec czwartej
  • Świat to potwór zębaty, gotów gryźć, gdy tylko zechce.
    • The world has teeth and it can bite you with them any time it wants. (ang.)
    • Opis: pierwsze zdanie z książki.
    • Źródło: Rozgrzewka
  • Uświadomiła sobie, że życie może być smutne i że przeważnie jest bardzo smutne. Wszyscy udają, że nie jest, kłamią dzieciom (żaden film i żaden program telewizyjny nie przygotował jej na przykład do utraty codziennego świata i do siadania we własnej kupie), pewnie po to, by ich nie straszyć, nie onieśmielać, ale tak naprawdę życie rzeczywiście potrafi być smutne.
    • Źródło: Szósta rozgrywka