Anna Kamieńska: Różnice pomiędzy wersjami
Usunięta treść Dodana treść
kat. |
mNie podano opisu zmian |
||
Linia 64: | Linia 64: | ||
{{DEFAULTSORT:Kamieńska}} |
{{DEFAULTSORT:Kamieńska, Anna}} |
||
[[Kategoria:Polscy poeci]] |
[[Kategoria:Polscy poeci]] |
||
[[Kategoria:Polscy tłumacze]] |
[[Kategoria:Polscy tłumacze]] |
Wersja z 18:29, 30 sty 2011
Anna Kamieńska (1920–1986) – polska poetka, eseistka i tłumaczka.
- Chciałabym opisać tego człowieka. Jest on utkany z dwóch pierwiastków. Jednym z nich jest dobroć i łagodność, drugim siła aż do uporu. Z tego splotu jest dobroć i łagodność. Z tego splotu powstaje tkanina giętka i mocna. Łagodność jest niewzruszona, dobroć – uparta, a siła podszyta nieśmiałością i wrażliwością. Poczucie humoru sąsiaduje ze zmysłem cierpienia, a wytrwałość z pewną lekkomyślnością, trwonieniem swoich darów. Sensualista jest ascetą, człowiek wielkiej czułości wewnętrznej – samotnikiem.
Chciałoby się powiedzieć, że takich ludzi nie ma, że są niemożliwi.
Przy tym jest dosyć nieprzytomny w tym świecie i dotyka go jakby tylko mimochodem.- Zobacz też: dobroć, łagodność, upór, siła, nieśmiałość, wrażliwość
- Cóż może powiedzieć ktoś opuszczony przez słowa?
- Zobacz też: słowo
- Człowiek zbyt silny nie może otworzyć się na miłość, zamyka się w swojej sile jak w twierdzy. Nie potrafi się poddać.
- Zobacz też: miłość
- Dzieciństwo jest dobre dlatego, że każdy dzień zaczyna życie na nowo, bez ciężaru dnia wczorajszego.
- Zobacz też: dziecko
- Gorycz wiedzy jest zdrowym napojem.
- Jak to jest być człowiekiem
spytał ptak
Sama nie wiem
Być więźniem swojej skóry
a sięgać nieskończoności
być jeńcem drobiny czasu
a dotykać wieczności- Źródło: Śmieszne
- Jeżeli Bóg jest jeden, to znaczy, że wszyscy dążymy do jednego celu. Stąd wartość wszystkiego, co łączy, a nie rozdziela.
- Zobacz też: Bóg
- Każda śmierć staje się ofiarą, aby ożyli inni powołani do życia i do trudu w czasie, który Bóg im naznaczył.
- Zobacz też: śmierć
- Lecz ja ciągle dźwigam to drugie ramię
ramię nieskończone
i wiem że co jest lekkie jest brzemieniem
a co ma być otarte jest łzą
większą od planety- Zobacz też: ramię
- Milczę lecz jestem
odarta z pełności
być to wystarczy
reszta mnie jest nasza
- Miłość to jest to, co pozostaje, gdy już zabrane jest wszystko. Nawet nadzieja.
- Miłość zmienia oblicze świata, a świat zorganizowany przez miłość, zmienia nas samych.
- Nie umiem napisać, jak ciebie kocham.
Lękam się ckliwej poetyczności,
Lękam się bezcielesności.
Ach, gdyby wiersz mógł być jak ciało- Źródło: Nie umiem napisać...
- Nie, nie można kochać za bardzo, zawsze kochamy za mało; bo to, co wydaje nam się nadmiarem – to może miłość siebie lub miłość miłości.
- Niektórzy mówią, że to jest łatwe
Problemy są już za nas rozstrzygnięte
brzmię jest lekkie i wszelka łza
będzie otarta wystarczy
przeżyć życie od początku do końca
a potem już obudzić się do wieczności.
- Podobno zupełnie zrozumiała i normalna poezja
jeszcze żyje na cmentarzach...
Tam można jeszcze używać
słów wstydliwych
jak szczęście łzy tęsknota
- Poezja zawsze nam wróży, jeśli tylko jest w niej
choć szczypta prawdy o życiu i o człowieku.
- Przyjdź Królestwo Twoje...
A jeśli niemożliwe jest Królestwo Twoje
jeśli zadepczą je buty ledwie zakiełkuje
ukaż nam ranę Twojego boku
krzyż biały
Papieża w skrwawionej sutannie
- Samo czekanie jest nadzieją. Czekam, a więc mam nadzieję. Gorzki smak nadziei.
- Źródło: Notatnik 1965–1972
- Wspinać się tak mozolnie na tę górę, żeby dowiedzieć się, że ta góra nazywa się starość. Oczekiwać wspaniałego widoku ze szczytu, a ten widok – to śmierć. Lęk młodości przed starością to lęk przed szczytem.
- Z dwóch mądrych mądrzejszy jest ten, który mniej mówi.
- Zobacz też: mądrość
- Zamknij oczy. Ale nie umieraj, masz prawo do płaczu. A potem wstań i walcz o następny dzień.
- Zapomnij wszystko,
słów będziesz się uczyć od nowa aż wróci Prawdy Pan
dźwignie nas drżących od niemoty Słowo.
- Żadne tzw. problemy ludzkie nie dadzą się rozwiązać. One są tylko po to, aby je przeżyć. A to właśnie jest najtrudniejsze.