Żółw

Żółw

Żółw – zwierzęta (gady) zarówno mięsożerne, jak i roślinożerne, wodne i lądowe. Wszystkie są jajorodne.

• Doprawdy, jak to można?
  Istota czworonożna,
  A ledwie się telepie!
  Już ślimak chodzi lepiej!
  • Autor: Jan Brzechwa, Żółw

• Lepiej rok żyć życiem tygrysa niż sto lat życiem żółwia.
  • Opis: przysłowie chińskie

• Modlę się o pamięć –
  

stary żółw,
roztargniony, nieelastyczny,
którego trzyma na powierzchni brak wyczucia...
już niezdolny syknąć ani wznieść
przeciw mordercy niepotrzebnej tarczy.

Żółwie starzeją się, lecz brną do brzegu skłonne do amorów,
na wpół zlodowaciałe skamieliny, jednak pod zbroją
ze snu błazna rodem pełno w nich błędnej rycerskości.
Mniejsze włażą na skały, by prażyć się wygodnie.

Skorupy tylko tkwią pod wodą.
Przetrwały... nie dzięki ludzkiej filantropii.

• • Autor: Robert Lowell, Żółw

• Myśl natrętna od dawna umysł mój wciąż drąży:
  że żółw – choć łazi wolno – jednak… zawsze zdąży!!!
  • Autor: Marcin Urban, Fraszka o żółwiu

• Nie żałując sił własnych i ciężkiej fatygi
  Dwa żółwie pod zakładem poszli na wyścigi.
  Nim połowę do mety drogi ubieżeli,
  Spektatorowie poszli, sędziowie zasnęli.
  Więc rzekła im jaskółka: „Lepiej się pogodzić;
  Pierwej niżeli biegać nauczcie się chodzić.”
  • Autor: Ignacy Krasicki, Dwa żółwie

• Płynie przez rzekę żółw, a na jego grzbiecie zwinął się jadowity wąż.
  Wąż myśli: „Ugryzę – zrzuci”.
  Żółw myśli: „Zrzucę – ugryzie”.
  Wypijmy za nierozerwalną przyjaźń, co znosi wszelkie przeciwności!
  • Źródło: toast gruziński

• Skorpion i żółw byli najlepszymi przyjaciółmi.
  Pewnego dnia stanęli we dwóch nad brzegiem bardzo szerokiej i bardzo głębokiej rzeki,
  przez którą musieli się przeprawić. Skorpion spojrzał na nią i pokręcił głową.
  – Nie dam rady. Jest za szeroka.
  Żółw uśmiechnął się do przyjaciela i rzekł:
  – Nie martw się. Po prostu wejdziesz mi na grzbiet i przepłyniemy razem.
  Skorpion wszedł żółwiowi na grzbiet i w mgnieniu oka znaleźli się bezpiecznie po drugiej stronie.
  Ale gdy już tam byli, skorpion natychmiast ukłuł żółwia.
  Żółw spojrzał nań przerażony i spytał, wydając ostatnie tchnienie:
  – Jak mogłeś to zrobić? Byliśmy przyjaciółmi i właśnie uratowałem ci życie.
  Skorpion skinął głową i odparł smutno:
  – Masz rację, ale cóż na to poradzę? Jestem skorpionem!
  • Autor: Jonathan Carroll, Dziecko na niebie

• Słońce zza mgieł wychodzi jak złotawe zwierzę,
  

Rudowłose i z grzywą skłębionych promieni.
Ale on go nie widzi. Nigdy nie patrzy w niebo.
Jego oczy przykryte wypukłą powieką
Patrzą tylko ku ziemi albo ku taflom posadzki
Jak tutaj, w domu Janka i Neli w Mentonie.
My jesteśmy gatunek wysokiego piętra,
Za spojrzeniem niebosiężnym i międzyobłocznym.
Obserwujemy z politowaniem
Jego niezdarne marsze pod krzesłami
I jak spożywa zielony liść sałaty.
Co za pomysł demiurga! Między dwie tarcze
Wtłoczyć kształt jaszczurczy, żeby chronić życie
Przed atakami większych dinozaurów!
Ale przemówić do niego nie sposób.
Kiedy nagle zaczyna biegać w żarliwym pośpiechu
Na próżno mu tłumaczyć, że but Janka
Nie jest partnerką godną jego zapału.
Jakby zażenowani, przyglądamy się
Jego ruchom kopulacyjnym podobnym do ludzkich
I strudze cieczy, która rozszerza się powoli,
Podczas gdy on nieruchomieje.
Wspólnota żywych ale niezupełna:
Jak pogodzić się mogą świadomość i nieświadomość?
Janek i Nela nie pojmowali żółwia.
Poniżało ich jego pokrewieństwo z nimi.
Chcieli być czystymi inteligencjami.
Wkrótce potem umarli i na ich krzesłach nikogo.

• • Autor: Czesław Miłosz, Żółw

• Szczęście zbliża się powoli jak żółw, ucieka jak sarna.
  • Źródło: przysłowie perskie

• Tak było od początku świata,
  Że pełza żółw, a orzeł lata,
  Że śpiewa słowik, a jaskółka
  Na twoim czole kreśli kółka.
  • Autor: Jan Sztaudynger, Szalonemu

• Wodospad na Południowej Górze bije w skałę,
  

Odrzuca pianę ze straszliwym grzmotem,
Nie można rozmawiać, nawet krzycząc w ucho.
Lecąca woda i tańcząca piana moczą błękitny mech,
Stary mech, tak gruby,
Że nie przebić się wiosennej trawie.
Zwierzęta nie wydają tu głosu,
Ptaki latają, ale nie śpiewają.
Tylko biały żółw
Igra na piaszczystym dnie sadzawki,
Wprost pod burzliwym wodnym pyłem,
Ślizgając się razem z prądami.
Ludzie okoliczni są przyjaźni.
Żadnych wędek ani sieci.
Biały żółw żyje sobie, nie niepokojony.

• • Autor: Wang Wei, Biały żółw pod wodospadem

• Zwieńczcie mnie laurem: już ze szkół wiem
  To, że nie każdy gad jest żółwiem.
  Strójcie mi skroń genialną w dziadem:
  Wiem też, że każdy żółw jest gadem.
  Wiem, bom postawił dużą sumę
  Na to, że żółw prześcignie pumę,
  A żółw, gad podły, wziął w występie
  Udział w umyślnie żółwim tempie.
  • Autor: Ogden Nash, Żółw

• Że zamknięty w skorupie niewygodnie siedział,
  Żałowała mysz żółwia; żółw jej odpowiedział:
  „Miej ty sobie pałace, ja mój domek ciasny;
  Prawda, nie jest wspaniały – szczupły, ale własny”.
  • Autor: Ignacy Krasicki, Żółw i mysz

• Żółw musi być aż tak twardy, bo jest aż tak miękki.
  • Autor: Stanisław Jerzy Lec, Myśli nieuczesane

• Żółw swym Pancerzem się nie zraża
  I jakimś cudem się rozmnaża.
  Spróbujże, Zoologu, dorób
  Klucz do Zagadki Żółwich Skorup!
  Nawet kto zęby na nie zżuł, wie,
  Że nie wie, jak to robią Żółwie.
  • Autor: Ogden Nash, Żółw

• Żółw chciał pojechać koleją,
  Lecz koleje nie tanieją.
  Żółwiowi szkoda pieniędzy:
  Pójdę pieszo, będę prędzej.
  • Autor: Jan Brzechwa, ZOO – fragment pt.ŻÓŁW

• Żółw na rezurekcjã wëszedł, a na rorôtë zaszedł.
  • Źródło: przysłowie kaszubskie (puckie)
    B. Sychta, Słownik gwar kaszubskich na tle kultury ludowej, VI 311, Wrocław 1967–1976.

• Żółw zębaty, który stanął
  

W środku drogi, w jakiejś biedzie
Zadumany, czekający
Aż go nagle kto przejedzie,
Szkielet świerszcza na mrowisku
Objedzony akuratnie,
Lśniące krety, wygrzebane
Psim instynktem, zagryzione
Zwłoki czarne na pastwisku,
Bratnie –
Błędne, ślepe, nadaremne,
Ach, i jakże ciemne
Wszystkie stacje ku kalwariom:
Ziemia, terrarium
Ostatnie.

• • Autor: Kazimierz Wierzyński, Terrarium z tomu Siedem podków, 1954