Niccolò Machiavelli: Różnice pomiędzy wersjami

Z Wikicytatów, wolnej kolekcji cytatów
Usunięta treść Dodana treść
Tashi (dyskusja | edycje)
m Niccolo Machiavelli przeniesiono do Niccolò Machiavelli: poprawne imię
m robot dodaje: hr:Niccolò Machiavelli
Linia 104: Linia 104:


[[ar:ميكافيلي]]
[[ar:ميكافيلي]]
[[bs:Niccolò Machiavelli]]
[[bg:Николо Макиавели]]
[[bg:Николо Макиавели]]
[[bs:Niccolò Machiavelli]]
[[cs:Niccolò Machiavelli]]
[[cs:Niccolò Machiavelli]]
[[de:Niccolò Machiavelli]]
[[de:Niccolò Machiavelli]]
Linia 114: Linia 114:
[[gl:Maquiavelo]]
[[gl:Maquiavelo]]
[[hy:Նիկոլո Մաքիավելի]]
[[hy:Նիկոլո Մաքիավելի]]
[[hr:Niccolò Machiavelli]]
[[it:Niccolò Machiavelli]]
[[it:Niccolò Machiavelli]]
[[he:ניקולו מקיאוולי]]
[[he:ניקולו מקיאוולי]]

Wersja z 14:32, 24 wrz 2010

Niccolo Machiavelli (1469–1527) – włoski pisarz, historyk i dyplomata florencki, działający w okresie odrodzenia.

A B C Ć D E F G H I J K L Ł M N O Ó P Q R S Ś T U V W X Y Z Ź Ż

C

Niccolo Machiavelli
  • Cel uświęca środki.
  • Chcę iść do piekła, nie do nieba. W piekle będę miał towarzystwo papieży, królów i książąt, a w niebie są sami żebracy, mnisi, pustelnicy i apostołowie.
  • Ci, którzy tron zawdzięczają szczęściu, dochodzą doń bez wielkiego trudu, ale z wielkim tylko trudem mogą się na nim utrzymać.
  • Czasami trzeba jako dobro oceniać mniejsze zło.
  • Człowieka, który uchodzi za lekkomyślnego, słabego, małodusznego i niezdecydowanego, otacza pogarda. Książę musi się tego wystrzegać.

D

  • Działanie Fortuny mogę porównać ze wzbierającą rzeką, której fale zalewają równinę. Fala powodziowa kieruje się tam, gdzie nic nie stawia oporu, gdzie nie ma zapór ani wałów ochronnych.

G

  • Gdy się krzywdzi człowieka, należy czynić to w ten sposób, aby nie trzeba było obawiać się zemsty.
  • Gdyby nawet ze wszystkich wybrzeży rozrzucono po Atlantyku miliony wieńców i gdyby te miliony wieńców, pchane setkami wiatrów, płynęły z tysiącami wartkich prądów morskich – ocean był zbyt wielki, i tylko naiwny mógł wierzyć, że choć jeden, jedyny wieniec przedryfuje akurat nad spoczywającymi w głębinie. Nigdy nie oddadzą im honorów wojskowych. Czy widział ktoś „GRÓB NIEZNANEGO MARYNARZA” gdzieś na poczesnym miejscu w wielkim mieście?
  • Głównym znakiem bliskiego upadku chrześcijaństwa jest ta okoliczność, że ludy najbliżej stolicy chrześcijaństwa żyjące, najbardziej cnót chrześcijańskich są pozbawione. Gorszące przykłady Kurii rzymskiej stały się powodem, że lud włoski wyzuł się wszelkich pobożniejszych zasad i wszelkie prawie postradał uczucia religijne. Kościół i duchowieństwo najwięcej zawiniło, że my, Włosi, staliśmy się niedowiarkami i rozpustnikami.
    • Znaczenie: Niccolo napisał słynnego Księcia, którego postać tytułowa zainspirowana była osobą Cesare Borgii, syna papieża Aleksandra VI, brata Lucrezii, wł. polityka, kardynała, księcia Romanii.
    • Źródło: J.H. Merle d`Aubigne Historia Reformacji XVI w, tom 1, s. 146.
  • Gubi sam siebie ten, kto drugiego czyni potężnym, gdyż tworzy tę potęgę zręcznością lub siłą, a jedno i drugie budzi nieufność u tego, który stał się potężny.

I

  • Im bliżej jest się Rzymu, tym bardziej jest się niereligijnym.

J

  • Jedna zmiana przygotowuje drugą.
  • Jedynym przedmiotem studiów władcy powinna być wojna. Pokój powinien traktować wyłącznie jako moment oddechu (...), który ma mu umożliwić przeprowadzenie planów wojennych.

K

  • Krzywdy powinno się wyrządzać wszystkie naraz, aby krócej doznawane, tym samym mniej krzywdziły, natomiast dobrodziejstwa świadczyć trzeba po trosze, by lepiej smakowały.
  • Książę powinien zakładać, że wszyscy ludzie są źli i niechybnie się takimi okażą, ilekroć będą mieli ku temu sposobność.
  • Kto pragnie oszukać, zawsze spotka takiego, który oszukać w żaden sposób nie pozwoli.

L

  • Lepiej być gwałtownym niż oględnym, bowiem fortuna jest jak kobieta, którą trzeba koniecznie bić i dręczyć, aby ją posiąść.
  • Ludzi należy albo zjednywać sobie pieszczotą, albo niszczyć, bo za drobne krzywdy będą się mścili, a doznawszy wielkich nie będą już w stanie.
  • Ludzie będą zawsze dla ciebie źli, jeżeli konieczność nie zmusi ich do tego, by byli dobrzy.
  • Ludzie prędzej zapomną śmierć własnego ojca niż utratę ojcowskiego spadku.
  • Ludzie są tak prości i tak naginają się do chwilowych konieczności, że ten kto oszukuje, znajdzie zawsze takiego, który da się oszukać.
  • Ludzie są zawsze nieprzyjaciółmi przedsięwzięć, w których widzą trudności.
  • Ludzie szkodzą z bojaźni lub przez nienawiść.
  • Ludzie wybierają najczęściej rozwiązania pośrednie, które są najgorsze ze wszystkich, a to dlatego, że nie potrafią być ani całkiem źli, ani całkiem dobrzy.

M

  • Macie bowiem wiedzieć, że są dwa sposoby walczenia… trzeba być lisem i lwem.

N

  • Najczęstszy ludzki błąd – nie przewidzieć burzy w piękny czas.
  • Najlepszą twierdzą dla księcia jest to, by nie był znienawidzony przez swój lud – jeśli bowiem twój lud nienawidzi ciebie i twoich twierdz, to one cię nie ochronią. Dlatego mądry książę musi znaleźć sposób na to, aby państwo było jego mieszkańcom zawsze potrzebne, w każdej sytuacji życiowej.
  • Nie jest konieczne, by książę posiadał zalety, lecz jest bardzo potrzebne, aby wydawało się, że je posiada. Śmiem nawet powiedzieć, że gdy je ma i stale zachowuje – przynoszą one szkody, gdy zaś tylko wydaje się, że je ma – przynoszą pożytek.
  • Nie tytuły zdobią ludzi, lecz ludzie tytuły.
  • Nie wygrywa wielkiej batalii ten, kto poprzestanie na prostocie lwa. Trzeba być do tego na równi lwem i lisem, który wyczuwa sieć.
  • Niepochlebny sąd o ludzie, z którym się tak często spotykamy, pochodzi stąd, że o ludzie każdemu wolno mówić otwarcie i bez obawy, nawet w państwie przez niego rządzonym o władcach zaś zawsze mówi się niesłychanie ostrożnie i z wielkim strachem.

P

  • Politykowi nie wolno być niewolnikiem własnych słów.
  • Ponieważ więc książę obowiązany jest umieć używać bestii, powinien sobie wybrać lisa i lwa, lew bowiem nie poradzi przeciw sieciom, lis nie poradzi przeciw wilkom. Należy więc być lisem, aby się poznać na sieciach, i lwem, aby odstraszać wilków.
  • Przypadek rządzi ponad połową naszych działań, a my kierujemy resztą.

R

  • Reputacji politycznej nie buduje się na środkach, lecz na efektach.

W

  • Władca, który pragnie zachować swoją pozycję, musi się nauczyć albo być dobrym, albo nie – zależnie od okoliczności.
  • Wszyscy bezorężni prorocy ponosili klęski, gdyż tłum łatwo daje sobie coś wmówić i przekonać się do jakiegoś przedsięwzięcia, lecz nie potrafi przy nim wytrwać.

Z

  • Z walki ludu z wyższymi klasami pochodzą wszystkie prawa wydane w interesie wolności.

Ż

  • Żądza podboju leży w ludzkiej naturze. Jeśli ludzie dokonują czynów, do jakich starcza im sił, czekają ich pochwały. Jeśli jednak upierają się przy swoich zamierzeniach, a sił im na to nie starcza, spotykają się z naganą.