Ruhollah Chomeini: Różnice pomiędzy wersjami
Usunięta treść Dodana treść
notka |
kat., drobne redakcyjne |
||
Linia 6: | Linia 6: | ||
* Iran krwawi, by rewolucja była mocna. |
* Iran krwawi, by rewolucja była mocna. |
||
** Opis: w 1978 r. |
** Opis: w 1978 r. |
||
** Źródło: [[Michel Foucault]], |
** Źródło: [[Michel Foucault]], ''Nie ma sensu się buntować?'', „Le Monde”, 17 maja 1979, tłum. Julian Kutyła. |
||
* Właściwe nauczanie islamu przekształca wszystkich uczniów w mudżahedinów. |
* Właściwe nauczanie islamu przekształca wszystkich uczniów w mudżahedinów. |
||
Linia 13: | Linia 13: | ||
* Żeby przepędzić szacha jesteśmy gotowi umierać tysiącami. Aż żołnierze uświadomią sobie, że mordują własnych braci. |
* Żeby przepędzić szacha jesteśmy gotowi umierać tysiącami. Aż żołnierze uświadomią sobie, że mordują własnych braci. |
||
** Opis: w 1978 r. |
** Opis: w 1978 r. |
||
** Źródło: Michel Foucault, |
** Źródło: Michel Foucault, ''Nie ma sensu się buntować'', „Le Monde”, 17 maja 1979, tłum. Julian Kutyła. |
||
==Cytaty o Chomeinim== |
==Cytaty o Chomeinim== |
||
Linia 23: | Linia 23: | ||
* To prawdziwa ludowa rewolucja. Być może bardziej ludowa niż rewolucja bolszewicka. Chomeini zawsze sprzeciwiał się religijnemu konserwatyzmowi i dlatego jest mało prawdopodobne, żeby próbował go narzucić społeczeństwu. |
* To prawdziwa ludowa rewolucja. Być może bardziej ludowa niż rewolucja bolszewicka. Chomeini zawsze sprzeciwiał się religijnemu konserwatyzmowi i dlatego jest mało prawdopodobne, żeby próbował go narzucić społeczeństwu. |
||
** Autor: [[Robert Fisk]], korespondent |
** Autor: [[Robert Fisk]], korespondent „Timesa” w Iranie, luty 1979 r. [http://wyborcza.pl/1,76842,6220450,Chomeini_wykiwal_wszystkich.html?as=3&startsz=x wyborcza.pl, 2 lutego 2009] |
||
* W dwa tygodnie po wyjeździe szacha w pamiętnym 1979 r. Chomeini był już w Teheranie. Jego współpracownicy wchodzili w wolnych chwilach do pomieszczeń, gdzie w wielkich chłodniach znajdowały się głębokie szuflady, a w szufladach leżeli zamrożeni generałowie monarchy. Wyciągano szuflady, patrzono z niedowierzaniem na umundurowanych satrapów, medytowano nad wielkością imama, zasuwano szuflady i wracano do dalszych zajęć. |
* W dwa tygodnie po wyjeździe szacha w pamiętnym 1979 r. Chomeini był już w Teheranie. Jego współpracownicy wchodzili w wolnych chwilach do pomieszczeń, gdzie w wielkich chłodniach znajdowały się głębokie szuflady, a w szufladach leżeli zamrożeni generałowie monarchy. Wyciągano szuflady, patrzono z niedowierzaniem na umundurowanych satrapów, medytowano nad wielkością imama, zasuwano szuflady i wracano do dalszych zajęć. |
||
Linia 33: | Linia 33: | ||
[[Kategoria:Duchowni islamscy]] |
[[Kategoria:Duchowni islamscy]] |
||
[[Kategoria:Teolodzy muzułmańscy]] |
[[Kategoria:Teolodzy muzułmańscy]] |
||
[[Kategoria:Mistycy]] |
Wersja z 12:33, 2 wrz 2010
Ruhollah al-Musawi al-Chomeini (1902-1989) – najwyższy przywódca Iranu w latach 1979–1989, szyicki imam, ajatollah, polityk i teolog, który na fali rewolucji obalającej szacha przejął władzę w Iranie.
- Dumni i pobożni Persowie nie pozwolą, żeby dłużej rządziła nimi amerykańska marionetka.
- Opis: o szachu Rezie Pahlawim, 1978 r.
- Iran krwawi, by rewolucja była mocna.
- Opis: w 1978 r.
- Źródło: Michel Foucault, Nie ma sensu się buntować?, „Le Monde”, 17 maja 1979, tłum. Julian Kutyła.
- Właściwe nauczanie islamu przekształca wszystkich uczniów w mudżahedinów.
- Źródło: polityka.pl, 5 czerwca 2004
- Żeby przepędzić szacha jesteśmy gotowi umierać tysiącami. Aż żołnierze uświadomią sobie, że mordują własnych braci.
- Opis: w 1978 r.
- Źródło: Michel Foucault, Nie ma sensu się buntować, „Le Monde”, 17 maja 1979, tłum. Julian Kutyła.
Cytaty o Chomeinim
- Fundamentalizm Chomeiniego mówił o państwie panislamskim, które trzeba zbudować przeciwko zachodniej ekspansji militarnej, był autorytarną formą dyskursu, totalitarną retoryką duchownych muzułmańskich, którzy zawsze mają rację.(...) Opiera się na ślepej wierze w absolutne wartości doktrynalne. Dodatkowo fundamentalizm Chomeiniego to mit o końcu historii.
- Nazywano go imamem. Skojarzenie było jasne – z dwunastym imamem zwanym Mahdim. Ten żyjący jakoby w IX wieku potomek kalifa Alego, zięcia proroka, zniknął wtedy, by powrócić kiedyś na ziemię.
Liberalna i lewicowa inteligencja nie przypisywała Chomeiniemu cech nadprzyrodzonych, ale wszyscy: nacjonaliści z Frontu Narodowego, mułłowie, komuniści z irańskiej nielegalnej partii Tudeh, mudżahedini ludowi i fedajni, wierzyli, że pod przywództwem ajatollaha zbudują nowe, sprawiedliwe społeczeństwo.
- To prawdziwa ludowa rewolucja. Być może bardziej ludowa niż rewolucja bolszewicka. Chomeini zawsze sprzeciwiał się religijnemu konserwatyzmowi i dlatego jest mało prawdopodobne, żeby próbował go narzucić społeczeństwu.
- Autor: Robert Fisk, korespondent „Timesa” w Iranie, luty 1979 r. wyborcza.pl, 2 lutego 2009
- W dwa tygodnie po wyjeździe szacha w pamiętnym 1979 r. Chomeini był już w Teheranie. Jego współpracownicy wchodzili w wolnych chwilach do pomieszczeń, gdzie w wielkich chłodniach znajdowały się głębokie szuflady, a w szufladach leżeli zamrożeni generałowie monarchy. Wyciągano szuflady, patrzono z niedowierzaniem na umundurowanych satrapów, medytowano nad wielkością imama, zasuwano szuflady i wracano do dalszych zajęć.