Ania z Avonlea: Różnice pomiędzy wersjami

Z Wikicytatów, wolnej kolekcji cytatów
Usunięta treść Dodana treść
Jos. (dyskusja | edycje)
uzupełnienie
Jos. (dyskusja | edycje)
m kat.
Linia 115: Linia 115:




[[Kategoria:Kanadyjskie powieści]]
[[Kategoria:Ania z Zielonego Wzgórza]]

Wersja z 12:20, 18 sie 2010

Ania z Avonlea (ang. Anne of Avonlea) – powieść Lucy Maud Montgomery; tłum. Rozalia Bernsteinowa.

  • – A wie pani, co to jest księżyc po nowiu? To mała złota łódeczka, napełniona marzeniami sennymi.
    – A gdy zahacza o obłok, niektóre z nich wypadają i dostają się do naszych snów.
    • Postacie: Pawełek Irving i Ania Shirley
  • – Czasem drobiazgi odgrywają wżyciu większą rolę niż rzeczy ważne.
    • Postać: Ania Shirley
  • – Czyś zauważył – zastanowiła się Ania – że gdy ktoś powiada, iż 'uważa za swój obowiązek donieść ci' o czymś to musisz przygotować się na przykrą wiadomość? Dlaczego ludzie nigdy nie 'uważają za swój obowiązek donieść ci' miłych wieści zasłyszanych o tobie?
    • Postać: Ania Shirley
  • – Dodatni wpływ na dziecko jest ważniejszy niż nauczenie abecadła.
  • Do końca życia trzeba być przygotowanym na niespodzianki.
    • Postać: Małgorzata Linde
  • – Ilekroć doznajemy przykrości, powinniśmy wspomnieć jakąś radość, która dałaby się tamtej przeciwstawić.
  • – (...) ilekroć oczekujemy czegoś przyjemnego, spotyka nas mniejsze lub większe rozczarowanie... oczekiwania zawsze zawodzą. Być może to prawda, ale ma to też swoją dobrą stronę, bo i przykrości nie odpowiadają naszym oczekiwaniom i wtedy rzeczy biorą lepszy obrót, niż przypuszczaliśmy.
    • Postać: Ania Shirley
  • Ilekroć planujemy wile, zawsze zdarza się coś, co staje nam na przeszkodzie.
    • Postać: Maryla Cuthbert
  • – Jeżeli nie wyjdziesz za mąż, nazywają cię starą panną, jeśli zaś wyjdziesz za mąż, to mąż cię tłucze, a wiec najlepiej być wdową.
    • Postać: Marjory White
  • – Każda szczęśliwa chwila mieści w sobie odrobinę smutku.
    • Postać: Ania Shirley
  • (...) ludzie sami zdobią lub szpecą swoje imiona.
    • Postać: Diana Barry
  • Ludzi nieprzeciętnych zawsze nazywa się dziwakami.
    • Postać: Ania Shirley
  • Może mimo wszystko, miłość nie zawsze zjawia się w życiu jak wspaniały rycerz poprzedzony fanfarami, otoczony przepychem?... Może zbliża się bezgłośnie i skromnie jak stary przyjaciel? Może ma pozory prozy, dopóki jakaś fala blasków, prześwietlająca nagle jej karty, nie wydobędzie z nich na jaw ukrytych rytmów i melodii?... Może... może miłość wykwita po prostu z serdecznej przyjaźni jak złocista róża z zielonego pąka?...
  • – (...) najbardziej kochamy tych, którzy nas potrzebują.
    • Postać: Anna Shirley
  • – Należy starzeć się wraz ze wszystkimi swymi rówieśnikami (...). Kto tego nie czyni, musi wreszcie zostać samotny.
    • Postać: Maryla Cuthbert
    • Zobacz też: starość
  • Pan Harrison z miejsca odmówił – na nic się zdały wszelkie podstępy.
    – Zdawało mi się, że pan pochwala nasze stowarzyszenie – żaliła się Ania.
    – Pochwalam, pochwalam. Ale moja pochwała nie sięga kieszeni.
    • Opis: reakcja pana Harrisona na prośbę o uiszczenie składki na Koło Miłośników Avonlea.
  • – Po co wyobrażać sobie przykrości, jeśli i tak jest ich tyle w życiu?
    • Postać: Anna Shirley
  • – Przyjaciel zjawia się w twoim życiu i za chwilę znika, pozostawiając ból bardziej dokuczliwy niż poprzednia pustka.
    • Postać: Lawenda Levis
  • – Serdeczna przyjaźń jest rzeczywiście bardzo pomocna w życiu. Powinniśmy sztandar jej trzymać wysoko i starać się nie zbrukać go nigdy brakiem szczerości i prawdy. Często jednak przyjaźnią nazywa się zwykłą poufałość niemającą nic wspólnego z tamtym wzniosłym uczuciem.
    • Postać: pani Allan
  • – Sami stwarzamy sobie życie, gdziekolwiek jesteśmy.
    • Postać: Maryla Cuthbert
  • Sądzę, że najtrudniejszą i najbardziej zajmującą rzeczą w nauczaniu jest doprowadzić dzieci do tego, by zwierzały się ze swych najgłębszych myśli.
    • Opis: fragment listu Ani do koleżanki z seminarium.
  • – Sny i marzenia bywają bardzo piękne za dnia i w promieniach słońca, ale przestają wystarczać, gdy panuje ciemność i szaleje burza. Wówczas pragniemy rzeczywistości.
    • Postać: Lawenda Levis
  • – Stary, opuszczony budynek jest to smutny widok – zauważyła Ania marząco. – Zawsze wydaje mi się, że duma on o dawnych czasach i tęskni do minionych radości.
  • – To jest najgorsza... a może najlepsza strona życia codziennego. Nie pozwala ci być nieszczęśliwym do głębi, wciąż stara się dodać ci trochę uciechy i zadowolenia, nawet gdy już przeznaczone ci jest być zgnębionym i złamanym...
    • Postać: Lawenda Levis
  • – To jest takie cudowne na świecie: zawsze można się spodziewać, że przyjdzie nowa wiosna.
    • Postać: Ania Shirley
  • – Trzeba żyć tak, aby upiększać swe imię, nawet jeśli poprzednio nie brzmiało pięknie. Niech każdy, kto myśli o nas wyobraża sobie nasze zalety, które mu przysłonią brzydotę imienia.
    • Postać: Ania Shirley
  • – Tylko bardzo głupi ludzie mogą zawsze mówić mądrze.
    • Postać: Anna Shirley
  • – W każdej istocie tkwią zarodki dobrego, trzeba tylko umieć je odnaleźć. Obowiązkiem nauczyciela jest odszukać je i rozwinąć.
  • – W przyjaciołach powinniśmy szukać tego, co w nich najlepsze, i obdarzać ich tym, co w nas najlepsze. Wtedy przyjaźń będzie największym skarbem życia.
    • Postać: Ania Shirley
  • – Zmiany nie są przyjemne, lecz są bardzo pożyteczne.
    • Postać: pan Harrison
  • – Życie nasze bywa bogate lub ubogie zależnie od tego, co w nie wkładamy, a nie od tego, co zeń czerpiemy.
    • Postać: Maryla Cuthbert

Cytaty w innym tłumaczeniu

  • Być może wielkie uczucie nie wkracza w nasze życie w blasku glorii jak rycerz na koniu; być może wkrada się cichutko jak stary przyjaciel; być może rozwija się w pozornej monotonii, by nagły błysk olśnienia ujawnił rytm i ukrytą muzykę. Być może miłość rozwija się naturalnie z pięknej przyjaźni, jak herbaciana róża z zielonego pąka.
  • – Choć ludzie, czego Diana była przykładem, zmieniają się i to najniespodziewaniej w świecie.
    • Postać: Ania Shirley
  • – Na tym właśnie polega piękno marzeń... Ludzie, których sobie wymyślimy, mają zawsze tyle lat, ile chcemy, żeby mieli.
    • Postać: Jaś Irving
  • – Ślub nie jest weselszy od pogrzebu, gdy wszystko się już skończy.
  • – Z tymi mężczyznami nigdy nic nie wiadomo.
    • Postać: Karolina Czwarta
  • – Zmiany nie zawsze są przyjemne, ale za to niezbędne. Dwa lata bez zmian w zupełności wystarczą. Jeżeli ten stan się przeciąga pewne sprawy mogą zarosnąć mchem.
    • Postać: pan Harrison