Zygmunt II August: Różnice pomiędzy wersjami
Usunięta treść Dodana treść
nowe cytaty |
nowe cytaty |
||
Linia 11: | Linia 11: | ||
** Źródło: [[Jan Głuchowski]] ''Interregnum'', 1572 r. |
** Źródło: [[Jan Głuchowski]] ''Interregnum'', 1572 r. |
||
** Zobacz też: [[demokracja szlachecka]] |
** Zobacz też: [[demokracja szlachecka]] |
||
* Ostatni z Jagiellonów fundował ludwisarnie (w Krakowie i Wilnie), interesował się produkcją dział oraz współczesną sztuką wojskową. Był wreszcie założycielem pierwszej polskiej marynarki wojennej na Bałtyku. (...) Czuł się niewątpliwie władcą dziedzicznym, a nie obieralnym. Zygmunt August rządził zręcznie, ale jak autokrata, umiał też w razie potrzeby zdobyć się na surową stanowczość (...). |
|||
** Autor: [[Janusz Tazbir]] |
|||
* Zygmunt August łączył litewski upór dziadka Kazimierza z włoską subtelnością Sforzów; gospodarność matki i babki z Jagiellońskim humanitaryzmem. |
|||
** Autor: [[Władysław Konopczyński]] |
|||
Wersja z 20:46, 23 mar 2010
Zygmunt II August (1520–1572) – król Polski i wielki książę litewski od 1548 roku, ostatni z dynastii Jagiellonów.
- Nie jestem królem sumień waszych.
- Te sokoły mnie zgubią.
- Opis: o swoich kochankach: Zuzannie Orłowskiej, Annie Zajączkowskiej i Barbarze Giżance
- Źródło: Stanisław Grzybowski Dzieje Polski i Litwy (1506-1648), Kraków 2000.
Cytaty o Zygmuncie Auguście
- Król umarł przez potomka: tak się Bogu zdało,
Aby się ku lepszemu w tej Koronie miało.
Nie zostawił potomka, lecz wolność zostawił...- Źródło: Jan Głuchowski Interregnum, 1572 r.
- Zobacz też: demokracja szlachecka
- Ostatni z Jagiellonów fundował ludwisarnie (w Krakowie i Wilnie), interesował się produkcją dział oraz współczesną sztuką wojskową. Był wreszcie założycielem pierwszej polskiej marynarki wojennej na Bałtyku. (...) Czuł się niewątpliwie władcą dziedzicznym, a nie obieralnym. Zygmunt August rządził zręcznie, ale jak autokrata, umiał też w razie potrzeby zdobyć się na surową stanowczość (...).
- Autor: Janusz Tazbir
- Zygmunt August łączył litewski upór dziadka Kazimierza z włoską subtelnością Sforzów; gospodarność matki i babki z Jagiellońskim humanitaryzmem.
- Autor: Władysław Konopczyński