Wespazjan Kochowski: Różnice pomiędzy wersjami
Usunięta treść Dodana treść
m formatowanie automatyczne |
m z Psalmodii |
||
| Linia 8: | Linia 8: | ||
* Prawa są polskie jako pajęczyna: pan się przebije, uwięźnie chudzina. |
* Prawa są polskie jako pajęczyna: pan się przebije, uwięźnie chudzina. |
||
* Ciało domownik zły, wala się w błocie nieprawości, jako wieprz tyjąc młótem rozkoszy. |
|||
** Źródło: ''Psalmodye wdzięczności'' (Psalm II) |
|||
* Cóż jest człowiek? Kawalec błota, syn gniewu, naczynie zelżywości, urodzony w plugastwie, żyjący w nędzy, mający umrzeć w ucisku. |
|||
** Źródło: ''Psalmodye wdzięczności'' (Psalm III) |
|||
* Kunszt to natury w małych rzeczach pokazać misterstwo, a wewnętrzną cnotą nagradzać, komu z wierzchu barwy albo wzrostu ujęła. |
|||
** Źródło: ''Psalmodye wdzięczności'' (Psalm XIII) |
|||
* Teraz dopiero postrzegam, że życie ludzkie nie jest żywotem, ale pojazdem do śmierci, i męczeństwem jednem, którego z nas ze samych przyczyna. |
|||
** Źródło: ''Psalmodye wdzięczności'' (Psalm XVII) |
|||
* Zda się żyjąc, że przyrasta wieku, a codzień go znacznie ubywa; bo im dalej w lata idziemy, tem się coraz bliżej śmierci przymykamy. |
|||
** Źródło: ''Psalmodye wdzięczności'' (Psalm XVII) |
|||
{{Wikisource|strona=Wespazjan Kochowski|dopełniacz=Wespazjana Kochowskiego}} |
{{Wikisource|strona=Wespazjan Kochowski|dopełniacz=Wespazjana Kochowskiego}} |
||
Wersja z 02:13, 6 mar 2010
Wespazjan Kochowski (1633–1700) – jeden z najwybitniejszych historyków i poetów polskiego baroku, najbardziej typowy przedstawiciel filozofii i literatury sarmackiej.
- Bóg człeka z gliny stworzył – piszą historyje – jakoż on nie rozmoknie, gdy ustawnie pije?
- Lękliwego śmierć bardziej goni.
- W kościele bądź nabożny, a pouczny w szkole, w polu bitwy, w grze wesół, żartowny przy stole.
- Prawa są polskie jako pajęczyna: pan się przebije, uwięźnie chudzina.
- Ciało domownik zły, wala się w błocie nieprawości, jako wieprz tyjąc młótem rozkoszy.
- Źródło: Psalmodye wdzięczności (Psalm II)
- Cóż jest człowiek? Kawalec błota, syn gniewu, naczynie zelżywości, urodzony w plugastwie, żyjący w nędzy, mający umrzeć w ucisku.
- Źródło: Psalmodye wdzięczności (Psalm III)
- Kunszt to natury w małych rzeczach pokazać misterstwo, a wewnętrzną cnotą nagradzać, komu z wierzchu barwy albo wzrostu ujęła.
- Źródło: Psalmodye wdzięczności (Psalm XIII)
- Teraz dopiero postrzegam, że życie ludzkie nie jest żywotem, ale pojazdem do śmierci, i męczeństwem jednem, którego z nas ze samych przyczyna.
- Źródło: Psalmodye wdzięczności (Psalm XVII)
- Zda się żyjąc, że przyrasta wieku, a codzień go znacznie ubywa; bo im dalej w lata idziemy, tem się coraz bliżej śmierci przymykamy.
- Źródło: Psalmodye wdzięczności (Psalm XVII)
