Teofil Lenartowicz: Różnice pomiędzy wersjami

Z Wikicytatów, wolnej kolekcji cytatów
Usunięta treść Dodana treść
Koń przyjaciel
m formatowanie automatyczne, grafika, link do Wikiźródeł
Linia 1: Linia 1:
[[kategoria:Polscy poeci|Lenartowicz, Teofil]]
'''[[w:Teofil Lenartowicz|Teofil Lenartowicz]]''' (1822–1893) – polski poeta romantyczny
'''[[w:Teofil Lenartowicz|Teofil Lenartowicz]]''' (1822 - 1893), polski poeta romantyczny
[[Plik:Teofil Lenartowicz.PNG|mały|Teofil Lenartowicz]]
* Och, kraj nasz tak błogi,<br />Że widząc te niwy,<br />Choć człowiek ubogi,<br />A jednak szczęśliwy

* Och, kraj nasz tak błogi, <br> Że widząc te niwy, <br> Choć człowiek ubogi, <br> A jednak szczęśliwy
** Źródło: ''Czego nam potrzeba''
** Źródło: ''Czego nam potrzeba''



* Płyńcie! płyńcie, łzy tęschnoty, <br> Nieutulne łzy tułacze, <br> Może jeśli dzień przepłaczę, <br> Noc przyniesie mi sen złoty.
* Płyńcie! płyńcie, łzy tęschnoty,<br />Nieutulne łzy tułacze,<br />Może jeśli dzień przepłaczę,<br />Noc przyniesie mi sen złoty.
** Źródło: ''Dumka wygnańca''
** Źródło: ''Dumka wygnańca''


*Po szerokim polu modra Wisła płynie,<br>pochylone chaty drzemią na dolinie.
**''Jak to na Mazowszu'', opublikowany w ''Szkółce dla Dzieci'' nr 1 z 1850 roku
**Zobacz też: [[Mazowsze]], [[Wisła]]
*Śpiewać dla was, rzecz nie lada.<br>Kto jedwabne słówka składa,<br>Kto nie dzieli z wami doli,<br>Nie zaśpiewa sercu k'woli.
**Źródło: ''Przygrywka do piosnek wiejskich'', z tomu ''Piosenki wiejskie dla ochronek'', Poznań 1862
**Zobacz też: [[serce]], [[słowo]], [[śpiewać]]


* Po szerokim polu modra Wisła płynie,<br />pochylone chaty drzemią na dolinie.
* W mojej Polsce wieczna zima, <br> Tam posągów, łuków nie ma, <br> Lecz jest miłość bratnich dusz (...).
** ''Jak to na Mazowszu'', opublikowany w ''Szkółce dla Dzieci'' nr 1 z 1850 roku
** Zobacz też: [[Mazowsze]], [[Wisła]]


* Śpiewać dla was, rzecz nie lada.<br />Kto jedwabne słówka składa,<br />Kto nie dzieli z wami doli,<br />Nie zaśpiewa sercu k'woli.
** Źródło: ''Przygrywka do piosnek wiejskich'', z tomu ''Piosenki wiejskie dla ochronek'', Poznań 1862
** Zobacz też: [[serce]], [[słowo]], [[śpiewać]]


* W mojej Polsce wieczna zima,<br />Tam posągów, łuków nie ma,<br />Lecz jest miłość bratnich dusz (...).
** Źródło: ''Co we Włoszech, a co w Polsce''
** Źródło: ''Co we Włoszech, a co w Polsce''


[[Grafika:Kossak-Wierny towarzysz.jpg|thumb|Juliusz Kossak, ''Wierny towarzysz'', 1871]]
[[Plik:Kossak-Wierny towarzysz.jpg|thumb|Juliusz Kossak, ''Wierny towarzysz'', 1871]]

* Kiedy kulka grzmotnie,<br>Kto westchnie za ciebie?<br>Nad grobem samotnie,<br>Konik nóżką grzebie.<br>Oczy jakby łzawe,<br>W dół spuszczona głowa,<br>Istne serce prawe,<br>Tylko brak mu słowa<br>I tylko od bólu<br>Rży w dalekim polu.

* Kiedy kulka grzmotnie,<br />Kto westchnie za ciebie?<br />Nad grobem samotnie,<br />Konik nóżką grzebie.<br />Oczy jakby łzawe,<br />W dół spuszczona głowa,<br />Istne serce prawe,<br />Tylko brak mu słowa<br />I tylko od bólu<br />Rży w dalekim polu.
** Źródło: ''Koń przyjaciel''
** Źródło: ''Koń przyjaciel''

{{Wikisource|strona=Teofil Lenartowicz|dopełniacz=Teofila Lenartowicza}}


{{DEFAULTSORT:Lenartowicz, Teofil}}
[[Kategoria:Polscy poeci]]

Wersja z 15:33, 7 lut 2010

Teofil Lenartowicz (1822–1893) – polski poeta romantyczny

Teofil Lenartowicz
  • Och, kraj nasz tak błogi,
    Że widząc te niwy,
    Choć człowiek ubogi,
    A jednak szczęśliwy
    • Źródło: Czego nam potrzeba


  • Płyńcie! płyńcie, łzy tęschnoty,
    Nieutulne łzy tułacze,
    Może jeśli dzień przepłaczę,
    Noc przyniesie mi sen złoty.
    • Źródło: Dumka wygnańca


  • Po szerokim polu modra Wisła płynie,
    pochylone chaty drzemią na dolinie.
    • Jak to na Mazowszu, opublikowany w Szkółce dla Dzieci nr 1 z 1850 roku
    • Zobacz też: Mazowsze, Wisła


  • Śpiewać dla was, rzecz nie lada.
    Kto jedwabne słówka składa,
    Kto nie dzieli z wami doli,
    Nie zaśpiewa sercu k'woli.
    • Źródło: Przygrywka do piosnek wiejskich, z tomu Piosenki wiejskie dla ochronek, Poznań 1862
    • Zobacz też: serce, słowo, śpiewać


  • W mojej Polsce wieczna zima,
    Tam posągów, łuków nie ma,
    Lecz jest miłość bratnich dusz (...).
    • Źródło: Co we Włoszech, a co w Polsce
Juliusz Kossak, Wierny towarzysz, 1871


  • Kiedy kulka grzmotnie,
    Kto westchnie za ciebie?
    Nad grobem samotnie,
    Konik nóżką grzebie.
    Oczy jakby łzawe,
    W dół spuszczona głowa,
    Istne serce prawe,
    Tylko brak mu słowa
    I tylko od bólu
    Rży w dalekim polu.
    • Źródło: Koń przyjaciel
Wikisource