Ewa Klajman-Gomolińska: Różnice pomiędzy wersjami

Z Wikicytatów, wolnej kolekcji cytatów
Usunięta treść Dodana treść
Jos. (dyskusja | edycje)
m formatowanie automatyczne, drobne redakcyjne
mNie podano opisu zmian
Linia 1: Linia 1:
'''[[w:Ewa Klajman-Gomolińska|Ewa Klajman-Gomolińska]]''' (ur. 14 marca 1966) – polska poetka, pisarka, publicystka.
'''[[w:Ewa Klajman-Gomolińska|Ewa Klajman-Gomolińska]]''' (ur. 1966) – polska poetka, pisarka, publicystka.


==''Rzeź komunistów''==
==''Rzeź komunistów''==

Wersja z 17:23, 29 lip 2009

Ewa Klajman-Gomolińska (ur. 1966) – polska poetka, pisarka, publicystka.

Rzeź komunistów

  • Przestałam się denerwować i na chłodno już kalkuluję, jak się obronić przed mackami wyrastającymi ze ściany i co zrobić z nogami walającymi się po całym pokoiku, tym bardziej, że od uderzenia jednej wypadło mi prawie oko. Kilka razy walczyłam z nimi, bo dusiły mnie szelmy obrzydliwe. Policja odpada, bo nie chcę się mieszać w tą całą sprawę – skończyłoby się to dla mnie jednoznacznie – obcięciem nóg tuż nad kostką, po czym zmarłabym na skutek ubytku krwi. Jestem więc zagrożona w pracy, w domu i na ulicy. Zdana jestem tylko na siebie, ale nie poddam się, niech wiedzą, że Polacy są dzielni, odważni i wytrwali.
  • Marzą mi się gałki oczne szalejące po parkiecie.
  • Komary zastygły na ścianie ze smrodu i okrucieństwa faktu – były to szlachetne komary – wysłannicy nieba. Muchy utopiły się w wymiotnym bajorku – one też miały symbolizować trwanie życia i spokojne przemijanie czasu. Ale któż by pomyślał, że człowiek może przeistoczyć się w takie szambo, w taki smród, w taką trupiarnię.
  • I gdyby ten świat nie miał tego miarowego tętna, gdyby ta kula ziemska spokojnie nie odliczała godzin, gdyby ten kurz z biurka nie dusił go z taką siłą, no i gdyby nie ten tekst, te nazwiska ze starego wycinka... Gdyby te przeklęte wspomnienia nie wyciągały po niego rąk, na pewno dożyłby jeszcze i do jutra.

Eloi

  • Zawołał donośnym głosem Oddał za mnie życie
    Gdybym nie wiedziała, że zaraz potem Zmartwychwstał
    Strzeliłabym sobie w łeb.
    • Źródło: Eloi, Eloi
  • Pan Bóg klęczy i się modli
    Do oceanu swojej samotności
    Klasztoru własnych cieni
    Pojękującego serca od ciężaru miłosierdzia
    Wtedy trzęsie się ziemia i wieszają skazańca
    Ktoś depcze płytę Mozarta
    • Źródło: Boski Mozart
  • Przed końcem świata
    Kiedy amnezja ogarnie ludzkość
    Powiem, że też nic nie pamiętam.
    • Źródło: Ewa

Pędzące noce w wagonach

  • Żyjesz tylko wtedy, gdy patrząc na drzewo, widzisz jego twarz naturalną ze zmarszczkami i kurzymi łapkami, postrzegasz jego duszę. Jeżeli w drzewie widzisz tylko i wyłącznie drzewo, to nie żyjesz, ale trwasz. Czasami trwanie trwa latami i kończy się zgonem twoim w trwaniu na życie.
    • Źródło: opowiadanie Zostały tylko te zapiski
  • Nigdy nie widziałam bardziej wyrazistych rysów kręgosłupa egzystencji w brukowym wydaniu po sensownym wylaniu egzaltacji podgrzewanej do granic wytrzymałości kotła do gotowania ducha umarłego poety i podgrzewania uśmiechów losów na co dzień i od święta.
    • Źródło: opowiadanie Gołębie serce
  • Człowiek zerwał się z drzewa ni w pięć ni w dziesięć, więc wierzy w szczęśliwą siódemkę. Siedem nie jest cyfrą!!! Ale o tym wie mało kto. Mało kto, to ktoś wybitny, kto nigdy za wybitnego uznany nie będzie. Bo uznanie jak ubranie czasami wychodzi z mody.
    • Źródło: opowiadanie Pojęcie czasów w języku polskim

W samym miąższu pomarańczy

  • Doskonale udaje mi się udawać, że nie udaję
    Opowiadać o niczym z dzikim wdziękiem
    Wdzięczyć się z bliska i z daleka
    • Źródło: Blef
  • W dymie nad Birkenau
    Rysuje się postać Chrystusa
    Mojżesz Majmonides nie wie
    Co powiedzieć
    • Źródło: Marzyciel getta
  • Strzelasz do Żydów w noc kryształową
    A w porcelanową jesteś Żydem wiecznym tułaczem
    Budzisz się zawsze.
    • Źródło: Oniryzm

Sługa, niewolnik i błazen

  • Mam ekumeniczny stosunek do świata
    Zwłaszcza, gdy zbliżam się do szczytu
    Lecz moimi oczami pisząc
    Jestem wierna ludziom, którzy odeszli
    Bo ja mam obowiązek wobec aktu śmierci
    • Źródło: Akt śmierci
  • Taki banalny dramat artysty
    Tłamsiciela własnego ja niby z przypadku
    Wobec przetrzymywania mego czasu
    W ogrodzie bez bramy i altany
    • Źródło: Rysopis poety
  • Powinnam imiesłowy tworzyć lżejsze
    A przymiotnikom dokładać trochę ciała
    Nie wolno mi
    Powiedzieć kocham cię
    To byłoby banalne
    A ja jestem poetką.
    • Źródło: Poetka

Miejsce na ziemi

  • Wiersz jest niebezpieczny
    To taka cicha
    Cyganka
    (...)
    To taka podstępna gra
    Zaczyna się plastikowymi klockami
    A kończy rosyjską ruletką.
    • Źródło: Ars poetica
  • Ja pochodzę z dopuszczalności błędu
    W obliczeniach idei prostych i złożonych
    I z filmu przyrodniczego
    I z kolorowych wycinanek
    (...)
    A jeżeli lufcik jest iluzją
    A pogarda milczeniem
    To na miłość Twoją Panie
    W co ja się u Ciebie zmienię.
    • Źródło: Geneza
  • Dryfujemy syzyfowo kolejne lata
    Obok siebie
    Z samej głębi wyszło słowo
    I do głębi powraca
    Niby wciąż mówimy do niego
    Lecz ono się nie odwraca
    • Źródło: Z samej głębi wyszło słowo...