Tacyt

Tacyt

Tacyt (Publius Cornelius Tacitus, ok. 55–ok. 120), rzymski historyk.

• Bez gniewu i zawziętości.
  • Sine ira et studio. (łac.)

• Dla pożądających władzy nie istnieje droga pośrednia między szczytem a przepaścią.

• Dopóki ludzie istnieć będą, będą i błędy.

• Im bardziej chore państwo, tym więcej w nim praw.

• Jest w naturze ludzkiej nienawidzieć tych, których się skrzywdziło.

• Lepiej paść z godnością niż żyć w hańbie.

• Mistrz dobrego smaku.
  • arbiter elegantiarum. (łac.)
  • o Petroniuszu.

• Nawet najdzielniejszych przeraża niespodziewana groza

• Nie to samo wszystkim przystoi.

• Przy największym państwa nierządzie najliczniejsze były prawa.
  • Perditissima respublica plurimae leges.
  • Roczniki, III, 27

• Tylko głupcy nazywają samowolę wolnością.

• Według wszystkich zdolny do rządzenia – dopóki nie zaczął rządzić.
  • Omnium consensu capax imerii nisi imperasset. (łac.)
  • Dzieje, I, 49
  • Opis: mowa tu o cesarzu Serwiniuszu Galbie.

• Właściwe jest naturze ludzkiej nienawidzić tego, kogo się obraziło.
  • Proprium ingenii humani est odisse, quem laeseris. (łac.)

• Wszystko, co nieznane, wydaje się cudowne.
  • Omne ignotum pro magnifico. (łac.)

• Zdolny władca, gdyby nie panował.
  • Capax imperii nisi imperasset. (łac.) lub:

• Zdrów na umyśle.
  • compos mentis (łac.)
  • Źródło: Roczniki 15, 76

• Zepsute państwo mnoży ustawy.
  • (inna wersja) Im bardziej chore państwo, tym więcej w nim praw.

• Zwykle niewinny nie sprosta nowej zawiści.

• Żadna z ludzkich spraw nie jest tak niestała i przemijająca jak rozgłos potęgi, która nie na własnej opiera się sile.

• Żądza władzy (jest gwałtowniejsza od innych namiętności)
  • Cupido dominandi (cunctis affectibus flagrantior est). (łac.)
  • Źródło: Roczniki 15, 53

• Zmieniają kraj w pustynię i mówią, że przynieśli pokój
  • solitudinem faciunt, pacem appellant. (łac.)