Robert Graves

Z Wikicytatów, wolnej kolekcji cytatów
Robert Graves (1929)

Robert Graves (1895–1985) – angielski poeta i prozaik.

Ja, Klaudiusz[edytuj]

(ang. I, Claudius, przeł. Stefan Essmanowski)

  • Mania triumfów była prawdziwym przekleństwem dla Rzymu. Ileż to niepotrzebnych wojen stoczono jedynie dlatego, że wodzowie pragnęli w blasku chwały i w wieńcu na głowie przejechać ulicami Rzymu
  • Nie mszczę się nigdy, chyba zmuszony przysięgą lub w obronie własnej. Moim zdaniem zło jest samo w sobie karą. Chcę tylko poznać prawdę.
    • Opis: Klaudiusz do Liwii.
  • Prawdziwy historyk stoi zawsze ponad zamieszkami politycznymi swojej epoki.
    • Opis: słowa włożone w usta cesarza Klaudiusza.
    • Źródło: Ja, Klaudiusz, Katowice 2004.
    • Zobacz też: historia
  • Za dziesięć lat i dni pięćdziesiąt trzy
    Klau-Klau otrzyma, czego każdy pragnie,
    Lecz czego sam bynajmniej nie pożąda
    Pochlebcy wtedy otoczą go rojem,
    A on będzie jąkał, stękał, chromał
    I ślina będzie mu po brodzie ciekła.
    Lecz w dziewiętnaście wieków po swej śmierci,
    Kiedy na zawsze wreszcie oniemieje,
    Klau-Klau-Klaudiusz przemówi wyraźnie.
    • Opis: przepowiednia Sybilli.
  • Zaraz na pierwszej lekcji Atenodor zapowiedział, że nie zamierza uczyć mnie faktów, ale należytego ich rozumienia.
  • Zazwyczaj nie cierpię wygrywania, gdyż pozwala mi wejrzeć głębiej w serca moich pozornie najserdeczniejszych przyjaciół. Najlepsi z nich przegrywają do mnie z żalem; uważają za niesprawiedliwość, aby bogowie dodawali temu, który jest cesarzem i panem niezmierzonych bogactw.
    • Opis: August w liście o grze w kości.
  • Żołnierze to najdziwaczniejszy rodzaj ludzi: twardzi jak skórzana tarcza, przesądni jak Egipcjanie, a czuli jak sabińska babka dla swych wnuków.

Inne[edytuj]

  • Czując bicie dwu serc,
    Licząc wolne uderzenia serc,
    Czując, jak czas się wykrwawia w powolnym tętnie dwu serc,
    Leżą, czekają dnia.
  • Drugim z czołowych senatorów, którego usunąłem, był koń Kaliguli, Incitatus, który za trzy lata miał zostać konsulem. Napisałem do senatu, że wprawdzie nie wysuwam żadnych zarzutów przeciw obyczajom tego senatora ani nie kwestionuję kwalifikacji do piastowania przeznaczonego mu urzędu, lecz nie posiada on przepisanego prawem majątku. Przyznaną mu bowiem przez Kaligulę pensję obciąłem do dziennej racji kawaleryjskiego konia, zwolniłem wszystkich jego stajennych, a samego Incitata umieściłem w zwykłej stajni, w której stał żłób nie z kości słoniowej, lecz z drewna, ścian zaś nie pokryto freskami, lecz tylko pobielono.
    • Opis: cesarz Klaudiusz o wprowadzonych przez siebie porządkach po rządach Kaliguli.
    • Źródło: Klaudiusz i Messalina [w:] Ja, Klaudiusz; Klaudiusz i Messalina, przeł. Stefan Essmanowski, wyd. Książnica, Katowice 2004, s. 397.
    • Zobacz też: Incitatus, senator
  • Nie znam pisarza, który po otrzymaniu nagrody Nobla napisałby coś, co warte jest czytania.
  • Symptomy prawdziwej miłości
    To wychudzenie, zazdrość,
    Spóźniające się świty
    • Źródło: Objawy miłości, tłum. Stanisław Barańczak
  • Tyrania wyrządza największą krzywdę tym, że odwodzi ludzi od cnoty. Tyrania uczy pochlebstwa i nikczemnej bojaźni. Pod rządami tyrana jesteśmy jako trzcina gnąca się pod podmuchem wiatru. Brak serca u człowieka jest wielką i niewybaczalną wadą, jeśli towarzyszy mu rozrzutność, samolubstwo, lenistwo, niechlujstwo, nabiera jednak zupełnie innego charakteru, jeśli występuje w parze z niezmożoną energią, umiłowaniem porządku i dobrych obyczajów. Wtedy staje się zaletą bogów. (…) jedynym rozumnym usprawiedliwieniem władcy jest chęć uniknięcia rządów ludzi mniej utalentowanych niż on sam. (…) Religijny fanatyzm jest najniebezpieczniejszą formą szaleństwa.
    • Źródło: Klaudiusz i Messalina (ang. Claudius the God), tłum. Stefan Essmanowski