Nicholas Sparks

Z Wikicytatów, wolnej kolekcji cytatów
Nicholas Sparks (2006)

Nicholas Sparks (ur. 1965) – współczesny pisarz amerykański.

I wciąż ją kocham[edytuj]

 Poniżej znajdują się wybrane cytaty, więcej znajdziesz w osobnym haśle I wciąż ją kocham.

(ang. Dear John)

  • A gdy nasze wargi się zetknęły, wiedziałem, że gdybym nawet dożył setki i zwiedził wszystkie kraje świata, nic nie da się porównać z tą jedną chwilą, gdy po raz pierwszy pocałowałem dziewczynę moich marzeń, i byłem pewny, że moja miłość będzie trwała wiecznie.
  • – Dlaczego nie zadzwoniłaś?
    – Nie mogłabym.
    – Ale dlaczego?
    – Na sam dźwięk twojego głosu zmieniłabym zdanie.
  • Proszę, byś przed snem spojrzał w niebo i pomyślał o mnie, że jestem, żyję i zasypiam pod tym samym niebem, co ty. Skoro nie mogę być przy tobie to przynajmniej możemy dzielić te chwile i a nuż uda nam się sprawić, by nasza miłość trwała wiecznie.
  • Wybacz mi to, co Ci powiem. To najsmutniejsza rzecz jaką musiałam kiedykolwiek zrobić, ale takie życie bez ciebie nie ma sensu. Już dłużej tak nie mogę, wybacz.

Jesienna miłość (1999)[edytuj]

 Poniżej znajdują się wybrane cytaty, więcej znajdziesz w osobnym haśle Jesienna miłość.

(ang. A walk to remember; tłum. Andrzej Szulc)

  • Człowiek wie, że to miłość, kiedy chce przebywać z druga osobą i czuje, że ta druga osoba chce tego samego.
  • Czuję pustkę w duszy, nie mogąc trzymać cię w ramionach. Wśród tłumu szukam twojej twarzy – wiem, że to niemożliwe, ale nie mogę nic na to poradzić. Moje poszukiwanie ciebie jest niekończącą się pogonią skazaną na przegraną.
  • Jestem tutaj, by cię kochać, trzymać w ramionach, chronić. Jestem tutaj, by uczyć się od ciebie i otrzymywać twą miłość. Jestem tutaj, bo nie ma innego miejsca, w którym mógłbym być.

Pamiętnik (1997)[edytuj]

(ang. The notebook; tłum. Anna Maria Nowak)

  • Była ucieleśnieniem moich marzeń. Dzięki niej stałem się tym, kim jestem, a trzymanie jej w ramionach wydawało się bardziej naturalne niż bicie serca.
  • Cisza jest święta. Zbliża ludzi, gdyż tylko ci, którzy się dobrze ze sobą czują, mogą siedzieć w milczeniu.
  • (…) cuda – nawet najbardziej niewytłumaczalne i niewiarygodne – istnieją i zdarzają się, kpiąc z naturalnego porządku rzeczy.
  • I to uczucie przemieniło go na zawsze. Prawdziwa miłość potrafi to zrobić z człowiekiem, a jego miłość była prawdziwa.
  • Jesteś każdą moją myślą, każdą nadzieją, każdym moim marzeniem, i nieważne, co przyniesie nam przyszłość: każdy wspólnie spędzony dzień to najwspanialszy dzień mego życia. Zawsze będę należał wyłącznie do ciebie.
  • Jesteś odpowiedzią na każdą modlitwę, jaką zanosiłem. Jesteś pieśnią, marzeniem i szeptem. Sam nie pojmuję, jakim cudem tyle czasu bez ciebie wytrzymałem.
  • Kiedy człowiek się zakochuje, jego życie nieodwracalnie się zmienia i choćby nie wiedzieć jak się próbowało, to uczucie nigdy nie zniknie.
  • Nie jestem wyjątkowy, co do tego nie mam wątpliwości. Jestem zwyczajnym człowiekiem o zwyczajnych myślach i wiodłem zwyczajne życie. Nikt nie postawił pomnika ku mej czci, a moje imię szybko pójdzie w zapomnienie, lecz kochałem – całym sercem i duszą – a to moim zdaniem wystarczająco dużo.
  • Pamiętam każdą wspólnie spędzoną chwilę. A w każdej było coś wspaniałego. Nie potrafię wybrać żadnej z nich i powiedzieć: ta znaczyła więcej niż pozostałe.
  • Patrząc na ciebie, widzę twe piękno i czar i wiem, że w każdym twoim wcieleniu stają się one coraz wyraźniejsze. I wiem, że każde moje poprzednie wcielenie poszukiwałociebie. Nie kogoś takiego jak ty, lecz ciebie, nasze dusze bowiem zawsze muszą się połączyć.
  • Poeci często opisują miłość jako uczucie, nad którym nie możemy zapanować – ciągnął – które bierze górę nad logiką i zdrowym rozsądkiem. Właśnie coś takiego mi się przytrafiło. Nie zamierzałem się w tobie zakochiwać, a ty z pewnością nie planowałaś, że zakochasz się we mnie.
  • Przeczytaj mi to, a ja do ciebie wrócę.
  • Siedzę przy oknie zasnutym mgłą mijającego życia.
  • Ukochana odjeżdżała, zabierając ze sobą jego serce.

Prawdziwy cud (2005)[edytuj]

(ang. True believer; tłum. Elżbieta Zychowicz)

  • Czasami, gdy byłam mała, przypatrywałam się wzgórzu, wyobrażając sobie, że widzę siebie spoglądającą ze szczytu.
  • – Kto dzwonił?
    – Przeznaczenie. I jeśli to dobrze rozegramy, może okazać się naszym ratunkiem.
  • (…) nie można naprawdę pokochać w ciągu dwóch dni. To uczucie może zapalić się szybko, lecz prawdziwa miłość potrzebuje czasu, by przerodzić się w silny i trwały związek
  • Prawdziwa dorosłość oznacza rozważenie ryzyka dużo wcześniej niż nagrody.
  • Sukces oraz szczęście w życiu polegają w równym stopniu na unikaniu błędów i na zaznaczaniu swojej obecności w świecie.
  • To pewnie zdarza się każdemu, kiedy dorasta. Odkrywasz, kim jesteś i czego pragniesz, a następnie zdajesz sobie sprawę, że ludzie, których znasz od zawsze, widzą rzeczy inaczej niż ty. Toteż zachowujesz cudowne wspomnienia, ale życie toczy się dalej.
  • W miłości chodzi przede wszystkim o zaangażowanie, poświęcenie i wiarę, że lata spędzone z określoną osobą stworzą coś więcej niż suma dokonań każdej z osobna.

Wybór[edytuj]

  • Ludzie są do siebie podobni niemal jak dwie krople wody. Zwłaszcza w okresie dorastania i wczesnym okresie dorosłości. Na ogół mają takie same przeżycia i myślą tak samo, lecz jakimś sposobem nikomu nie udaje się uniknąć przeświadczenia, że jego doświadczenia są jedyne w swoim rodzaju.
  • Musisz wiedzieć, kiedy być leniwą. Jest to forma sztuki, która przynosi korzyści wszystkim, jeśli się ją prawidłowo stosuje.
  • O ile rozmowa jest tekstem, o tyle śmiech jest muzyką, sprawiającą, że wspólnie spędzony czas staje się melodią, której można słuchać w kółko i nigdy nie straci uroku.
  • Okoliczności się zmieniają. Ludzie się zmieniają. Zmiana jest jednym z nieuniknionych praw natury wyciskających piętno na życiu ludzi. Popełnia się błędy, odczuwa się żal, a pozostaje tylko coś, co sprawia, że zwykłe wstawanie z łóżka przychodzi z ogromnym trudem.
  • Podróżowanie ma raczej więcej wspólnego z doświadczaniem pewnych rzeczy niż z oglądaniem ich.
  • Przyglądanie się płynącej rzece jest jak wąchanie róż.

Inne[edytuj]

  • (…) jednym z symptomów klinicznej depresji jest: nadmierna apatia, bez konkretnego powodu czy przyczyny.
    • Źródło: Na zakręcie (2001), tłum. Elżbieta Zychowicz
  • Każdy z nas dźwiga jakiś garb, każdy zrobił kiedyś jakieś rzeczy, które chciałby cofnąć. Ale większość ludzi nie obnosi się z tym i nie robi wszystkiego, żeby z tego powodu spieprzyć swoje obecne życie.
    • Źródło: Na ratunek (2000), tłum. Andrzej Szulc
  • (…) uderzyła ją prosta prawda: że czasem rzeczy najzwyklejsze – kiedy się je dzieli z właściwymi ludźmi – bywają niezwykłe.
    • Źródło: Szczęściarz (2008), tłum. Zofia Uhrynowska-Hanasz
  • W miłości nigdy nie jest za późno na drugą szansę.
    • Źródło: Noce w Rodanthe (2002), tłum. Elżbieta Zychowicz
  • Życie bardzo przypomina piosenkę. Na początku jest tajemnica, na końcu – potwierdzenie, ale to w środku kryją się wszystkie emocje, dla których cała sprawa staje się warta zachodu.
    • Źródło: Ostatnia piosenka (2009), tłum. Magdalena Słysz

Zobacz też[edytuj]