Antygona
Antygona
Antygona (gr. Σοφοκλῆς Ἀντιγόνη) – tragedia Sofoklesa.
- A dłużej mi zmarłym
Miłą być trzeba niż ziemi mieszkańcom,
Bo tam zostanę na wieki; tymczasem
Ty tu znieważaj święte prawa bogów.
- Bo ten, kto sądzi, iż sam posiadł mądrość, język i rozum, innym niedosięgłe bliżej poznany – okaże się pusty.
- Kogo Bóg chce zgubić, wpierw mu rozum odbiera.
- Nie ma zaś większej klęski od nierządu:
On gubi miasta, on domy rozburza,
On wśród szeregów roznieca ucieczkę.- Postać: Kreon
- Źródło: epojsodion III, tłum. Kazimierz Morawski
- Nieszczęściem dowiódł, że wśród ludzi tłumu największe klęski płyną z nierozumu.
- Zobacz też: klęska
- O nic nie błagaj, bo próżne marzenia, by człowiek uszedł swego przeznaczenia.
- Postać: Przodownik chóru
- Źródło: exodos
- Zobacz też: przeznaczenie
- Siła jest dziwów, lecz nad wszystkie sięga
Dziwy człowieka potęga.
Bo on prze śmiało poza sine morze,
Gdy toń się wzdyma i kłębi,
I z roku na rok swym lemieszem orze
Matkę ziemicę do głębi- Postać: Chór
- Źródło: stasimon I, tłum. Kazimierz Morawski.
- Tak, wiem, że się spodobam tym, których kochać powinnam bardziej.
Sofokles[edytuj]
- Słowami świadczyć miłość – to nie miłość.
- Opis: do Ismeny.
- Źródło: epejsodion II
- Zobacz też: miłość
- Współkochać przyszłam, nie współnienawidzić.
- Opis: do Kreona.
- Źródło: epejsodion II
O Antygonie[edytuj]
- Klęska i śmierć protagonisty wydawała się zawsze w tragediach nieunikniona. Antygona jest chyba jedynym wyjątkiem albo przynajmniej jedynym, jaki znam.
- Autor: Jan Kott
- Źródło: Zjadanie bogów. Szkice o tragedii greckiej (1986)
- Ofiary budzą nienawiść. Antygona nie przeżyła nienawiści.
- Autor: Jan Kott
- Źródło: Zjadanie bogów. Szkice o tragedii greckiej (1986)
