Antoni Lange: Różnice pomiędzy wersjami
Usunięta treść Dodana treść
m formatowanie automatyczne, sortowanie |
|||
Linia 55: | Linia 55: | ||
==Esej== |
==Esej== |
||
* Modernizm chce dzieła, które by się stało uniwersalnym, w którym zawarto by przeszłość, przyszłość i teraźniejszość, które by było architekturą, malarstwem, muzyką i poezją, epopeją i dramatem, które by było naraz religią i kosmogonią ( |
* Modernizm chce dzieła, które by się stało uniwersalnym, w którym zawarto by przeszłość, przyszłość i teraźniejszość, które by było architekturą, malarstwem, muzyką i poezją, epopeją, liryką i dramatem (…) w którym by się zlały sacra profanis, które by było naraz religią i kosmogonią, filozofią i psychologią, (…) mistyką i poezją, analizą i syntezą, które by było nie tylko kopią natury, ale i naturą samą, które by tak się z nią zlało, żeby znikły granice sztuki i natury |
||
** Zobacz też: [[sztuka]], [[Młoda Polska]] |
** Zobacz też: [[sztuka]], [[Młoda Polska]] |
||
Wersja z 14:29, 19 paź 2007
Antoni Lange (1861 lub 1863–1929), poeta, dramatopisarz i powieściopisarz polski okresu Młodej Polski.
Poezja
- A modlim się do grobu – nicestwa – i dżumy.
- Zobacz też: religia
- Ale nasze bluźnierstwo to tylko modlitwa
Rozpaczliwa i groźna jak ostatnia bitwa.- Zobacz też: religia
- Bo ja byłem chaosem, tak jak jest chaosem ten wiek, co mię zrodził.
- Zobacz też: wiek XIX
- Bo tak się mrokiem oraz słońca złotem linia żywota wiecznie równoważy.
- Zobacz też: życie
- Być – i walczyć – i cierpieć – i kochać swe rany!
- Zobacz też: życie
- Czyż raz jeden tworzyłem, aby zwalić w złomy?
- Zobacz też: poeta
- Dusze ludzkie – samotnice wieczne, samotnice – jak planety błędne.
- Zobacz też: życie
- Ileż myśli, uczuć, zórz
Zgasił we mnie wicher burz!- Zobacz też: życie
- Ja miałem rozkaz dany mi z wysoka
Szukać cię w każdej postaci niewieściej.- Zobacz też: miłość
- Kto wie z jakich płomieni i z jakich popiołów powstaje to, co ciżba zowie lodowatem...
- Zobacz też: świat
- Lecz, żem życie zbyt kochał, aby życia pragnąc.
- Zobacz też: życie
- Może znajdę na ziemi jaką duszę bratnią,
Co przeczyta i pojmie tę mą pieśń ostatnią,
I, chociaż rozpacz moja czoło jej zasępi –
Żałować może będzie, lecz mię nie potępi!- Zobacz też: poeta
- Obok naszego życia płynie inne życie, jak gdyby drugie życie, życie mniej codzienne.
- Zobacz też: życie
- Śmierć jest podróżą nad wszystkie podróże.
- Zobacz też: śmierć
- W piersi naszej Chrystusy żyją i Nerony,
W piersi naszej bogowie żyją i bydlęta:
I duch nasz przebaczeniem cały przepełniony
Nieraz się nienawiścią – jak burza – rozpęta.- Zobacz też: człowiek
- Wszystko ci dałem, bogini łaskawa;
Jak drogi klejnot niech to skroń twą złoci.- Zobacz też: miłość
Esej
- Modernizm chce dzieła, które by się stało uniwersalnym, w którym zawarto by przeszłość, przyszłość i teraźniejszość, które by było architekturą, malarstwem, muzyką i poezją, epopeją, liryką i dramatem (…) w którym by się zlały sacra profanis, które by było naraz religią i kosmogonią, filozofią i psychologią, (…) mistyką i poezją, analizą i syntezą, które by było nie tylko kopią natury, ale i naturą samą, które by tak się z nią zlało, żeby znikły granice sztuki i natury
- Zobacz też: sztuka, Młoda Polska