Ramón Gómez de la Serna

Ramón Gómez de la Serna (1888–1963) – hiszpański pisarz.

A B C Ć D E F G H I J K L Ł M N O Ó P Q R S Ś T U V W X Y Z Ź Ż

Ramón Gómez de la Serna

A

• Adam nie rozwiódł się z Ewą, bo nie znalazł adwokata.
  • Zobacz też: Adam i Ewa, adwokat

C

• Cerata ziębi zupę.
  • Zobacz też: zupa

• Cygaro: mumia z tytoniu.

• Czas nie pędzi szybciej dzięki żółwiom.
  • Zobacz też: żółw

• Czas pracuje na trzy zmiany.
  • Zobacz też: czas

D

• Dyplomata jest zaszczepiony przeciw niedyskrecjom szampana.

• Dziś rozmawiamy o kosmosie niby o wielkim jarmarku.

• Dzwonek budzika: czas do ciebie telefonuje.

G

• Gaduła jest samogrającym dętym instrumentem.
  • Zobacz też: gaduła

• Goździk jest rumieńcem na policzku wiosny.
  • Zobacz też: goździk

H

• Harfa to lira w stroju balowym.
  • Zobacz też: harfa

J

• Jak świetnie zapleciony warkocz mają kłosy.

• Jaszczurka jest broszką płotów.
  • Zobacz też: jaszczurka

K

• Kiedy nieśmiały wchodzi do restauracji, sądzi, że wszystkie stoliki są zarezerwowane.

• Kobieta maluje sobie paznokcie, żeby mieć 10 serc pod ręką.

• Krzyk błyskawicznie wbiega i zbiega ze schodów.
  • Zobacz też: krzyk

L

• Lew ma w sobie głośnik.

• Lwica jest lwem, który poszedł do fryzjera.

Ł

• Łupież – kurz na drodze myśli.
  • Zobacz też: łupież

M

• Małpy nie siwieją, bo nie myślą.
  • Źródło: Myślę, więc jestem. Aforyzmy, maksymy, sentencje, oprac. Czesława i Joachim Glenskowie, Antyk, Kęty 1993, ISBN 8386482001, s. 146.

• Mech jest peruką kamienia.

• Mewy – bielizna oddana do pralni morza.

• Mielizna jest łysiną morza.

• Morze chciwie łyka rzeki, bo ma słono w gardle.
  • Zobacz też: morze, rzeka

N

• Nauczmy się od motyli składać krótkie wizyty.
  • Źródło: Księga toastów i humoru biesiadnego, wybór i oprac. Leszek Bubel, wyd. „Zamek”, Warszawa 1995, s. 151.

• Nic nie dostrzegają ci, którzy mają ambicję posiąść wszystko.

• Nutria: mysz w damskim futrze.
  • Zobacz też: mysz

O

• Ołówek pisze cienie słów.
  • Zobacz też: ołówek

• Owal jest kołem, które schudło.

P

• Pająk ceruje powietrze.
  • Zobacz też: pająk

• Pinczer? Brytan? Wilczur? Jamnik? Buldog? U ludzi nie tak łatwo to rozpoznać. Ukrywają.

R

• Ręka na czole i łokieć na głowie: obawa, że spadnie głowa.
  • Źródło: Myślę, więc jestem…, oprac. Czesława i Joachim Glenskowie, op. cit., s. 146.

• Rozwód polega na tym, że żona przestaje przyszywać nam guziki, których już nie przyszywała.

S

• Sonet jest aksamitną kamizelką poezji.

• Spłacamy życie w wygodnych miesięcznych ratach.

T

• Telewizja przynosi echo obrazu.
  • Źródło: Myślę, więc jestem…, oprac. Czesława i Joachim Glenskowie, op. cit., s. 146.
  • Zobacz też: echo

• Tęcza jest szalikiem nieba.
  • Zobacz też: tęcza

W

• W każdej źrenicy jest las spojrzeń.
  • Zobacz też: las

• Waga jest z natury skłonna do kradzieży.
  • Zobacz też: kradzież

• Wiatr jest miłosną pocztą kwiatów.

• Widelec jest grzebieniem makaronów.

• Wiosła są rzęsami łodzi.

Z

• Zera są jajkami znoszonymi przez inne cyfry.
  • Źródło: Myślę, więc jestem…, oprac. Czesława i Joachim Glenskowie, op. cit., s. 146.

• Złudzenie to westchnienie wyobraźni.

• Zoo to dom wariatów dla zwierząt.

Ż

• Żaby są nutkami stawu.
  • Zobacz też: żaba

• Żeby zasięgnąć własnej rady, trzeba się ubrać na czarno.