Asterix i Obelix: Misja Kleopatra

Asterix i Obelix: Misja Kleopatra (fr. Astérix & Obélix: Mission Cléopâtre) – francusko-niemiecki film przygodowy z 2002 roku w reżyserii Alaina Chabata i z jego scenariuszem.

Wypowiedzi postaci

Numernabis

• Ach! Chyba oberwałem…! (odrywa rękę od ramienia) A nie, to nie ja.

• Co za miejsce… Nie do życia… Co najmniej minus siedemset!
  • Zobacz też: mróz

• Dziwna ta wasza podłoga... Nie daje oparcia.
  • Zobacz też: podłoga

• Jak zmniejszę ilość batów, to będziecie się obijać, a wtedy ja ekspresem do krokodyli!
  • Opis: do grupy robotników z Ideą na czele

• Nie jestem dydydydyletantem.
  • Opis: do Szczękościska

• Nie, no wiesz, przepraszam, że się narzucam, ale jakoś nie widzę się w roli przekąski!
  • Opis: do Otisa

• Nie żadne wyzwanie, tylko samobójstwo.
  • Opis: do Otisa, o budowie pałacu.
  • Zobacz też: samobójstwo

• Otis, ty słyszałeś, co ci powiedziałem, czy nie słyszałeś, co ci powiedziałem?

• Poczuj w sobie siłę lwa.
  • Zobacz też: lew

• Skucha, skucha, zezulce! A w ogóle to macie pryszcze!

• To nie są niewolnicy! To wysokiej klasy fachowcy zatrudnieni na umowę o dzieło. I nawet dostają jeść!
  • Zobacz też: niewolnik, pracownik

• Trochę się to kojarzy ze stanem surowym, ale robimy postępy...
  • Opis: O stanie prac budowlanych

• Tylko że do tańca trzeba dwojga. To znaczy… najczęściej… no bo czasem to nie. Tylko że co to za taniec. (Trzęsąc biodrami): Tak to każdy sobie może…
  • Zobacz też: taniec

• Znacie może pana Remiksa? To taki… taki droid.

Obelix

• Ja osobiście to bym zjadł cokolwiek. (nucąc razem z Asterixem na melodię "Czerwonych korali" Brathanków) Pieczone korale…

• Ja to nie muszę tego pić, bo wpadłem do kotła, dzieckiem będąc, i teraz raczej jestem bardziej silny niż słaby… To może pokażę.
  • Zobacz też: siła

• Nie chcesz uciebe?

• No szczekam sobie. Miałem nic nie mówić, to szczekam.

• Jakbyśmy mieli takie ciasto, sam bym je zjadł. Myślmy logicznie!

Otis

• Ale wiesz, tylko że takich napojów nie ma. Może w papirusach dla dzieci, ale tak naprawdę, to wiesz…
  • Zobacz też: napój

• No jasne, kolejna faktura. Dosyć mam tej papirusowej roboty!
  • Zobacz też: papirus

Marnypopis

• Bez kamieni nie ma budulca. A bez budulca nie ma pałacu. A bez pałacu… (chwila ciszy) Nie ma pałacu!
  • Zobacz też: kamień, pałac

• Jak jesteś taki twardy, to powiedz mi to prosto w profil!

• Numernabisie! Masz już sarkofag?
  • Zobacz też: grób, sarkofag

• Masz, to na pokrycie kosztów. Jak coś zostanie, to mi oddasz, tak?
  • Opis: do Nikosisa, gdy ten miał opóźnić dostawę materiału budowlanego
• To ja powinienem budować ten pałac. Dlatego od teraz to nie deszcz, nie grad, nie szarańcza, ale ja!… teraz… będę twoją plagą egipską.
  • Opis: do Numernabisa, gdy ten otrzymał zlecenie budowy pałacu
• Towarzysze! Wyzyskują was! Głusi są na roszczenia… i… naprawdę… (chwila ciszy) i właśnie.
  • Opis: do robotników

Inni

• Ale tu ruch, trochę jak na słowiańskim targu. Słowianie mają takie targi na stadionach. Wszystko tam można znaleźć. Dosłownie wszystko. Niesamowite. Znajomy był na placówce, to opowiadał.
  • Postać: Asterix
  • Zobacz też: Słowianie

• Charakterek to ma paskudny. Ale nos piękny.
  • Postać: Panoramix
  • Opis: O Kleopatrze

• Idea ma rację. Czas na nowy program taryfowy…
  • Postać: Panoramix

• ...przekupując przekupnego kupca Kupisa.
  • Postać: Narrator
  • Zobacz też: korupcja, handel

• Jest rok 50 przed narodzeniem Chrystusa. Cała Galia została podbita przez Rzymian... Cała? Nie! Jedna jedyna wioska zamieszkana przez nieugiętych Galów wciąż stawia opór najeźdźcom. I uprzykrza życie legionom, stacjonującym w obozach: Rabarbarum, Akwarium, Relanium i Delirium...
  • Postać: Narrator

• Kiedy patrzę tak, to mnie widać, ale kiedy tak, to już nie. Widać mnie, nie widać. Widać. Nie widać. Nie widać. Widać. Trochę widać, nie widać, a teraz widać.
  • Postać: Hari Matis

• Masz dwie nowe wiadomości…
  • Postać: Idea
  • Zobacz też: wiadomość

• No i po kłopocie. Jak wyjdą z piramidy, to przestaję golić głowę. Słowo. Koniec z goleniem czachy.
  • Postać: Nikosis
  • Zobacz też: piramida

• Panie kochany, ja nie architekt, kafle kładę. Każą kłaść, to kładę, nie każą – nie kładę.
  • Postać: posadzkarz Panelerkus

• Starożytny egipski poeta mówi:

Nilu, Nilu, Nilu!

Władcza, nieujarzmiona rzeko,

Ty nam życie dajesz!

• • Postać: Narrator
  • Zobacz też: rzeka

• Ten... Ten grobowiec będzie waszym grobowcem! (śmieje się złorzeczo)
  • Postać: Nikosis

• Wbrew obiegowej opinii, langusta żywi się wyłącznie owocami morza. Choć gdyby mogła, jadłaby dżem.
  • Postać: lektor w materiale poświęconemu languście
  • Zobacz też: dżem, langusta

Dialogi

Obelix: A ten cały piasek to skąd macie?

Asterix: Piasek był tu już wcześniej.

• Zobacz też: piasek

---

Dowódca wojska: Architekt Numernabis?

Numernabis: Nie, wyszedł. A… yyy… konkretnie o co chodzi?

---

Krwawobrody (kapitan piratów, pokazując „portret pamięciowy”): Chłopcy, ostatnim razem mieliśmy pecha – trafili nam się Galowie. Jak zwykle na dopingu. I mieli psa. Dwóch ich było, więc mieli zdecydowaną przewagę. I musieliśmy…

Pirat: Wiać.

Krwawobrody: Nie, to nie tak! Opuściliśmy statek w zorganizowanym pośpiechu.

Pirat: Do wody, a ona była zimna.

Krwawobrody: E, ledwie chłodna.

Pirat: Lodowata.

Krwawobrody: Dobra!

---

Szczękościsk: Co to jest, co?

Numernabis: T-t-t-to?

Szczękościsk: Mhm.

Numernabis: W przyszłość patrzę. Zechce pan machnąć pięterko – proszę, nie ma sprawy, bo drzwiczki już przewidziane… A te kafeleczki – mucha nie siada! Panelerkus, pozwól no. Powiedz, mucha siada czy nie siada?

Posadzkarz: Nie siada…

Numernabis: Nie siada!

---

Numernabis: Człowieku, nie mamy na to czasu! Dała nam 3 miesiące na całość!

Otis: Rozumiem, a jakie opóźnienie przewidujemy?

Numernabis: Żadne, Otis. Mamy 3 miesiące i koniec.

---

Cezar: Dziś Egipt to ledwie rzymska prowincja.

Kleopatra: Ledwie prowincja?

Cezar: No ba!

---

Nikosis (Do Obelixa): Grubi mogą się zaklinować.

Obelix: Nie widzę tu grubych…

---

Numernabis: Jak byłem mały, mama mi opowiadała o takim druidzie… Pamabobuseiksie?… Panasonicmix…

Otis: Coś z iksem? Lepperonix?

Numernabis: Najpierw coś jak Paranoix, potem ix.

Otis: To może ten… Panoptikumgrozimix.

Numernabis: Pa, pa, pa, pa… No, druid!

---

Numernabis: Jak myślisz, co robią teraz Kleopatra i Sezam?

Otis: Cezar…

Numernabis: Cezary… hm?

Otis: Eeeee… nic takiego.

---

Obelix: Nawet niezłe te rodzynki.

Asterix: To daktyle są. Rosną na tamtych drzewach.

Obelix: Chrupkie w środku.

Asterix: To pestki.

Obelix: Nawet niezłe.

---

Idea: Nazywam się Idea.

Numernabis: Słucham.

Idea: (Imitując pocztę głosową) Masz dwie nowe wiadomości. Po pierwsze: pracujemy po osiemnaście godzin dziennie, co daje trzydzieści sześć godzin na dwa dni. Żądamy skrócenia do trzydziestu pięciu.

Numernabis: Trzydzieści pięć godzin, nie, będą straszne opóźnienia...

Idea: NASTĘPNIE! Ja przepraszam, że przerywam. Chcemy dostawać co najmniej dwa razy mniej.

Asterix: Chyba dwa razy więcej?

Idea: Nie. Dostawać co najmniej dwa razy mniej batów. Dostajemy stanowczo za dużo batów. Niektórzy towarzysze mają migrenę od tego ciągłego klaskania, wiecie, jak to człowieka drażni?!

---

Kleopatra: O ile mi wiadomo, o Cezarze, to nie Rzymianie zbudowali piramidy!

Cezar: (Rysuje w powietrzu trójkąt) Takie tam stożki…

Kleopatra: A Sfinks? A latarnia na Faros, to co? Badziewie, tak?

Cezar: No, nowe to one nie są…

Kleopatra: Czy nowe, czy stare, mój naród jest niedościgniony!

Cezar: No tak… Twój naród, twój naród… Masz grecką krew, kochana, więc o pochodzeniu to mi tu nie kadź, co?

Kleopatra (rozbijając wazę): DOSYĆ!!!

---

Numernabis: Otis, mój skryba. Czyli facet od skrybania.

Otis: Chwała Imhotepowi.

Panoramix: Jak to jest być skrybą, dobrze?

Otis: Wie pan, moim zdaniem to nie ma tak, że dobrze albo że nie dobrze. Gdybym miał powiedzieć, co cenię w życiu najbardziej, powiedziałbym, że ludzi. Eeem… Ludzi, którzy podali mi pomocną dłoń, kiedy sobie nie radziłem, kiedy byłem sam. I co ciekawe, to właśnie przypadkowe spotkania wpływają na nasze życie. Chodzi o to, że kiedy wyznaje się pewne wartości, nawet pozornie uniwersalne, bywa, że nie znajduje się zrozumienia, które by tak rzec, które pomaga się nam rozwijać. Ja miałem szczęście, by tak rzec, ponieważ je znalazłem. I dziękuję życiu. Dziękuję mu, życie to śpiew, życie to taniec, życie to miłość. Wielu ludzi pyta mnie o to samo: "Ale jak ty to robisz?", "Skąd czerpiesz tę radość?". A ja odpowiadam, że to proste, to umiłowanie życia, to właśnie ono sprawia, że dzisiaj na przykład buduję maszyny, a jutro… kto wie, dlaczego by nie, oddam się pracy społecznej i będę ot, choćby sadzić… znaczy… marchew.

---

Numernabis (do Marnegopopisa): P-posłuchaj, nie ma sensu walczyć. Załóżmy spółkę i dokończmy budowę razem!

Marnypopis: Lew nie sprzymierza się z kojotem!

Numernabis: C-co?!

Marnypopis: No, lew, tak…? Nie sprzymierza się… z kojotem, no!

Numernabis: N-nie, bo ja usłyszałem „Letnie kołnierze z polotem”. Ale nie leżało mi w kontekście!

Marnypopis: Nie, rzeczywiście.

---

Córka Krwawobrodego (do pirata): Refuj bukszpryt!

Krwawobrody: Spokojnie, moje dziecko, spokojnie. A w ogóle to bukszprytu się nie refuje.

Pirat: No właśnie, też tak czułem…

---

Numernabis: Rzuci mnie do krokodyli, a on nawija o jej nosie!

Obelix: Myślisz, że krokodyle są smaczne?

---

Kleopatra: Skończycie na czas, a obsypię was złotem.

Numernabis: Polecam się.

Kleopatra: Inaczej rzucę gadom.

Numernabis: Nie polecam się.

---

Rzymianin: Stój, galijski psie i pożegnaj się z życiem.

Asterix: Momencik, proszę (Pije napój magiczny).

Rzymianin: Ile to ma procent?

Asterix: Panowie nowi?

Rzymianin: Dopiero co nas przenieśli, a bo co?

Asterix: A, to dlatego. Otóż ten napój to jest taki napój magiczny, który przyrządza nasz druid i który zasadniczo zwiększa tężyznę.

Rzymianin: Mhm…

Asterix: To ja może pokażę. (Uderza Rzymianina, a ten leci w górę).

---

Numernabis: Ściągnij jak najwięcej robotników i zrób fundamenty o tam. A tam, koło tej palmy, będzie wielka aleja z mnóstwem posągów! Aleja imienia Mnóstwa Posągów! A tam – ogrody. No wiesz, figowce, bananowce, daktylowce, wierzby płaczące, brzoza… A tam – pałac! Ogromny, przestronny, taka chata! I dziedziniec pełen tancerek i wszystkie będą robić taaak! (Rusza biodrami) A tutaj… malutkie geranium. Tak. Pełen wypas. Wypas po pachy. Odrobinę wyobraźni!

Otis: Odrobinę.

---

Rzymski żołnierz 1: Tak się zastanawiam, czy przemoc to dobre rozwiązanie?

Rzymski żołnierz 2: Eeee… Czemu nie.

---

Guimieukis: Ten z wąsami jest słodki.

Koleżanka Guimieukis: Ale stary jakby, nie?

Guimieukis: Nie ten, tamten!

Koleżanka Guimieukis: O nie, za gruby…

Guimieukis: Ty tak specjalnie, co?

---

(Robotnicy wznoszą wieżę, skandując imię Komisa)

Numernabis: To na cześć Komisa.

Obelix: Gumiś?

Numernabis: Nie, Komis! To jest patron sklepikarzy.

• Zobacz też: sklep

---

Numernabis: To napój magiczny?

Panoramix: Nie, kalafiorowa.

---

Cezar: Trzy miesiące?

Podwładne Kleopatry: Trzy miesiące?

Podwładny Kleopatry: Trzy?

Kot: Na maj?

---

Gajusz Ceplus: W tym druida imieniem Surroundix.

Cezar: Panoramix?

Gajusz Ceplus: Panoramix, przepraszam, wiedziałem, że szerokie. I jeszcze taki grubas Spaślaxix i… Konusix. Albo może Malcolmix.

(...)

Gajusz Ceplus: A ten mały miał takie komiksowe imię, hmm… Spiderix?

---

Numernabis: Zdrastwujtie. Którędy do wioski Galów?

Rzymianin (leżąc): Najszybciej to prosto, jak w mordę strzelił. I na pewno pan trafi. Ale ja z panem raczej nie pójdę, mam wartę. Poleżę tutaj... I pomyślę trochę.

Zobacz też

• Egipt
• Kleopatra