Elżbieta I Tudor: Różnice pomiędzy wersjami
Usunięta treść Dodana treść
przywrócono 2 z poprzedniej wersji |
lit. |
||
Linia 5: | Linia 5: | ||
* Każdą zdradę można pięknie wytłumaczyć. |
* Każdą zdradę można pięknie wytłumaczyć. |
||
* Moje własne doświadczenie uczy mnie nie lubować się w tych próżnych rozkoszach bardziej, niż rozum pragnąłby; a |
* Moje własne doświadczenie uczy mnie nie lubować się w tych próżnych rozkoszach bardziej, niż rozum pragnąłby; a ponadto nie rozkoszować się rzeczami niepewnymi, które mogłyby się zdawać pożyteczne. |
||
** Opis: Z mowy Elżbiety przesłanej [[John Harington|Johnowi Haringtonowi]] |
** Opis: Z mowy Elżbiety przesłanej [[John Harington|Johnowi Haringtonowi]] |
||
** Źródło: ''Elżbieta Wielka'', biografia autorstwa Stanisława Grzybowskiego, Wrocław, 1984 |
** Źródło: ''Elżbieta Wielka'', biografia autorstwa Stanisława Grzybowskiego, Wrocław, 1984 |
||
Linia 17: | Linia 17: | ||
** Źródło: ''Elżbieta Wielka'', biografia autorstwa Stanisława Grzybowskiego, Wrocław, 1984 |
** Źródło: ''Elżbieta Wielka'', biografia autorstwa Stanisława Grzybowskiego, Wrocław, 1984 |
||
* Zaprawdę, aby was zadowolić, połączyłam się już ślubem z jednym małżonkiem, a zwie się on Królestwem Anglii. (...) A nie łacie mnie za nieszczęsny brak dzieci, bo wy wszyscy i wszyscy, ilu ich jest, Anglicy, dzięki którym jeśli, mnie Bóg ich nie pozbawi (czego uchowaj Boże) nie mogę bez zniewagi uznana być za niepłodną... A dla mnie to będzie pełnym zadowoleniem, zarówno dla pamięci mojego imienia, jak również dla mojej chwały, jeśli, gdy oddam moje ostatnie tchnienie, wyryte będzie na marmurze mojego grobu: Tu leży Elżbieta, która rządziła jako |
* Zaprawdę, aby was zadowolić, połączyłam się już ślubem z jednym małżonkiem, a zwie się on Królestwem Anglii. (...) A nie łacie mnie za nieszczęsny brak dzieci, bo wy wszyscy i wszyscy, ilu ich jest, Anglicy, dzięki którym jeśli, mnie Bóg ich nie pozbawi (czego uchowaj Boże) nie mogę bez zniewagi uznana być za niepłodną... A dla mnie to będzie pełnym zadowoleniem, zarówno dla pamięci mojego imienia, jak również dla mojej chwały, jeśli, gdy oddam moje ostatnie tchnienie, wyryte będzie na marmurze mojego grobu: Tu leży Elżbieta, która rządziła jako dziewica i zmarła jako dziewica. |
||
** Opis: z mowy |
** Opis: z mowy Elżbiety do delegacji obu izb Parlamentu w sprawie wyboru małżonka, 6 lutego 1559 |
||
** Źródło: ''Elżbieta Wielka'', biografia autorstwa Stanisława Grzybowskiego, Wrocław, 1984 |
** Źródło: ''Elżbieta Wielka'', biografia autorstwa Stanisława Grzybowskiego, Wrocław, 1984 |
Wersja z 11:03, 9 lis 2006
Elżbieta I Tudor (1533 - 1603) – królowa Anglii.
- Każdą zdradę można pięknie wytłumaczyć.
- Moje własne doświadczenie uczy mnie nie lubować się w tych próżnych rozkoszach bardziej, niż rozum pragnąłby; a ponadto nie rozkoszować się rzeczami niepewnymi, które mogłyby się zdawać pożyteczne.
- Opis: Z mowy Elżbiety przesłanej Johnowi Haringtonowi
- Źródło: Elżbieta Wielka, biografia autorstwa Stanisława Grzybowskiego, Wrocław, 1984
- Skrócę cię o głowę.
- I will make you shorter by a head. (ang.)
- Opis: Elżbieta I do Marii Stuart, 1587
- Władcy nie mogą lubić swych dzieci; tych, którzy winni po nich nastąpić.
- Opis: Elżbieta do ambasadora Marii Stuart, 1561
- Źródło: Elżbieta Wielka, biografia autorstwa Stanisława Grzybowskiego, Wrocław, 1984
- Zaprawdę, aby was zadowolić, połączyłam się już ślubem z jednym małżonkiem, a zwie się on Królestwem Anglii. (...) A nie łacie mnie za nieszczęsny brak dzieci, bo wy wszyscy i wszyscy, ilu ich jest, Anglicy, dzięki którym jeśli, mnie Bóg ich nie pozbawi (czego uchowaj Boże) nie mogę bez zniewagi uznana być za niepłodną... A dla mnie to będzie pełnym zadowoleniem, zarówno dla pamięci mojego imienia, jak również dla mojej chwały, jeśli, gdy oddam moje ostatnie tchnienie, wyryte będzie na marmurze mojego grobu: Tu leży Elżbieta, która rządziła jako dziewica i zmarła jako dziewica.
- Opis: z mowy Elżbiety do delegacji obu izb Parlamentu w sprawie wyboru małżonka, 6 lutego 1559
- Źródło: Elżbieta Wielka, biografia autorstwa Stanisława Grzybowskiego, Wrocław, 1984