Margaret Thatcher: Różnice pomiędzy wersjami

Z Wikicytatów, wolnej kolekcji cytatów
Usunięta treść Dodana treść
+1
Nie podano opisu zmian
Linia 69: Linia 69:


==O Margaret Thatcher==
==O Margaret Thatcher==
'''*Świetna sprawa dać cytaty samych lewaków na jej temat, to takie obiektywne.'''
* 22 grudnia 1986, kiedy dowiedziałem się, że jestem seropozytywny, wyznaczyłem sobie cel: wyjawię moją tajemnicę i przeżyję rządy Margaret Thatcher. Udało mi się. Teraz patrzę ku millennium i ku światu, w którym wszyscy będziemy równi.
* 22 grudnia 1986, kiedy dowiedziałem się, że jestem seropozytywny, wyznaczyłem sobie cel: wyjawię moją tajemnicę i przeżyję rządy Margaret Thatcher. Udało mi się. Teraz patrzę ku millennium i ku światu, w którym wszyscy będziemy równi.
** ''On December 22, 1986, finding I was body positive, I set myself a target: I would disclose my secret and survive Margaret Thatcher. I did. Now I have set my sights on the millennium and a world where we are all equal.'' (ang.)
** ''On December 22, 1986, finding I was body positive, I set myself a target: I would disclose my secret and survive Margaret Thatcher. I did. Now I have set my sights on the millennium and a world where we are all equal.'' (ang.)

Wersja z 13:12, 14 lut 2015

Margaret Thatcher

Margaret Hilda Thatcher (1925–2013) – premier Wielkiej Brytanii w latach 1979–1990, należąca do Partii Konserwatywnej, prawnik.

  • Albo staniemy na zasadach, albo nie staniemy w ogóle.
    • Źródło: „Metro”, 9 kwietnia 2013, ISSN 16428684, s. 2.
  • Atmosferę w rodzinie wciąż jeszcze tworzy matka. To ona jest w domu menedżerem.
  • Być potężnym – to tak samo jak być damą. Jeśli musisz zapewniać, że nią jesteś – to nie jesteś.
  • Ci, którzy rządzą w tej chwili będą mieli opory przed podjęciem właściwej akcji w warunkach kryzysowych, gdyż w przeszłości mogą być postawieni przed sądem innego państwa, aby za swoje decyzje odpowiedzieć. Ponadto – jak na ironię – jest niezwykle mało prawdopodobne, żeby ci, którzy w swoich krajach rzeczywiście sprawują rządy absolutne, zrzekli się ich w obecnej sytuacji, a to z obawy, że będą musieli dokonać żywota w hiszpańskim więzieniu.
    • Opis: uzasadniając swoje stanowisko w kwestii osądzenia Augusto Pinocheta.
    • Autor: Michael White, Pinochet arrest damages Britain, sais Thatcher, „Guardian”, 7 lipca 1999, cyt. za: Shelley Klein, Najgroźniejsi dyktatorzy w historii, wyd. Muza, Warszawa 2008, ISBN 9788374953238, tłum. Jolanta Sawicka, s. 142.
  • Dziewięćdziesiąt procent naszych zmartwień dotyczy spraw, które nigdy się nie zdarzą.
  • Gdyby moi przeciwnicy zobaczyli, że przechodzę suchą stopą po Tamizie, powiedzieliby, że nie umiem pływać.
  • Jako dziesiąty mówca i pierwsza kobieta chcę powiedzieć, że kogut może sobie piać, ale to kura zniesie jajko.
    • Źródło: Paul Johnson, Bohaterowie, wyd. Świat Książki, Warszawa 2009, tłum. Anna i Jacek Maziarscy, s. 298
  • Jestem wyjątkowo cierpliwa, pod jednym wszelako warunkiem, że w końcu wyjdzie na moje.
  • Jeśli chcesz, by coś zostało powiedziane – powierz to mężczyźnie. Jeśli chcesz by zostało zrobione – powierz to kobiecie.
  • Nieszczęścia własne nie uprawniają nas do unieszczęśliwiania innych.
  • Nie chcemy takiego społeczeństwa, w którym państwo odpowiada za wszystko, a nikt nie odpowiada za państwo.
  • Nie idź za tłumem, bo nigdzie nie dojdziesz.
  • Nie ma czegoś takiego jak publiczne pieniądze. Jeśli rząd mówi, że komuś coś da, to znaczy, że zabierze tobie, bo rząd nie ma żadnych własnych pieniędzy.
    • Źródło: „Metro”, 9 kwietnia 2013, ISSN 16428684, s. 2.
  • Nie ma czegoś takiego jak społeczeństwo. Są tylko pojedynczy mężczyźni, kobiety i rodziny.
  • Margaret Thatcher: O Boże! Już po mojej fryzurze.
    Paul Johnson: Nie, proszę iść za mną.
    Margaret Thatcher: Zbawco!
    • Opis: kiedy rok po wyborze Thatcher na stanowisko przywódcy konserwatystów wspólnie z Paulem Johnsonem szła klatką schodową, gdzie szalał potężny przeciąg.
    • Źródło: Paul Johnson, Bohaterowie, op. cit., s. 299.
  • Och, chyba mogłabym wpadać do nich co jakiś czas, żeby go wyręczyć. Tylko czy to by mu pomogło?
    • Opis: dowiedziawszy się, że pewien irlandzki premier musiał sam robić pranie, gdyż jego sparaliżowana żona nie chciała zatrudnić służącej.
    • Źródło: Paul Johnson, Bohaterowie, op. cit., s. 302.
  • Podobanie się wszystkim nie jest zajęciem dla polityków.
  • Powołanie do życia Unii Europejskiej było największą głupotą naszych czasów.
    • Źródło: Statecraft, 2000
  • UE jest skazana na niepowodzenie, gdyż jest czymś szalonym, utopijnym projektem, pomnikiem pychy lewicowych intelektualistów.
  • Uwielbiam mieć władzę.
  • Zwyczajowo mówi się, że to niewyobrażalne, aby Wielka Brytania wystąpiła z Unii Europejskiej. Ale unikanie tego typu rozważań to nędzna namiastka własnych sądów.
    • Źródło: Statecraft: Strategies for Changing World, 2002
    • Zobacz też: Unia Europejska
Uwaga: W dalszej części znajdują się słowa powszechnie uznawane za wulgarne!
  • Pan się myli, ja nigdy tego zawodu nie uprawiałam.
    • Opis: gdy jeden z posłów opozycji w Izbie Gmin krzyknął do pani premier: „Ty kurwo!”.

O Margaret Thatcher

*Świetna sprawa dać cytaty samych lewaków na jej temat, to takie obiektywne.

  • 22 grudnia 1986, kiedy dowiedziałem się, że jestem seropozytywny, wyznaczyłem sobie cel: wyjawię moją tajemnicę i przeżyję rządy Margaret Thatcher. Udało mi się. Teraz patrzę ku millennium i ku światu, w którym wszyscy będziemy równi.
  • "Czy on jest jednym z nas?" - oto symptomatyczne pytanie epoki Margaret Thatcher. Stawiała je sama pani premier, a określało ono sprawdzian, któremu musieli się poddać politycy i inni urzędnicy publiczni, starający się o jej poparcie. Wyraża to, jak pani Thatcher pojmowała swoją misję. Zamierzała mianowicie zgromadzić wokół siebie ludzi myślących podobnie, którzy podjęliby się zmienić oblicze Partii Konserwatywnej i rozpoczęliby odbudowę Wielkiej Brytanii.
    • Autor: Hugo Young, The Iron Lady: A Biography of Margaret Thatcher
    • Źródło: Deborah G. Felder, 100 kobiet, które miały największy wpływ na dzieje ludzkości, wyd. Świat Książki, Warszawa, 1998, ISBN 83-7129-666-5, s. 216, tłum. Maciej Świerkocki.
  • Margaret Thatcher udowodniła, że droga do sukcesu kobiety nie wiąże się z zaciskaniem pięści, ze stękaniem ofiary czy nawet z akcją afirmatywną. To taka sama droga jak dla mężczyzn: ciężka praca, wytrwałość i trzymanie się zdrowych konserwatywnych zasad.
  • W Stanach Zjednoczonych urzędy regulacyjne nie sprostały wyzwaniu, bo były niedofinansowane, trudno było im przyciągnąć zdolny personel i bez przerwy musiały walczyć z oporem polityków. Do tego stanu doprowadzono, gdy obowiązywała doktryna Reagana i Thatcher, która zakładała, że rynek jest skutecznym substytutem kosztownego rządu. Kryzys udowodnił co innego.
    • Autor: Francis Fukuyama, Nie stać nas na kapitalizm, „Foreign Affairs”, tłum. „Forum”, 26 kwietnia 2011.
  • Z jednej strony – Brytyjczycy importują niemal 50 milionów węgla, przy zużyciu rocznym na poziomie 64 mln ton, choć ich własne pokłady obliczane są na 3,2 miliarda. Z drugiej, likwidacja kopalń nie tylko pozbawiła środków do życia dziesiątki tysięcy ludzi, nie tylko zamordowała całą kulturę górniczej working-class, gdzie z 230 tysięcy górników zostało koło 6 tysięcy, nie tylko stworzyła miasta-widma, wypełnione bezrobotnymi w trzecim pokoleniu – ale także stała się zaczątkiem tego, co dziś wielbiciele pani Thatcher uważają za największą brytyjską bolączkę: wielkiej zależności od socjalu. W ciągu dekady jej rządów – które poza walką z górnikami, oznaczały generalną dezindustrializację – zwalniani masowo uciekali na rentę, toteż liczba Brytów niezdolnych do pracy z powodu choroby wzrosła z 770 tysięcy do 1,6 miliona. I to mimo, iż w szczycie rządów Thatcher bezrobocie wynosiło 12 procent – ponad dwa razy więcej, niż kiedy obejmowała władzę. W dniach po śmierci „Żelaznej Damy” najpopularniejszą piosenką w brytyjskim internecie była „Ding-dong, the witch is dead” („Dzyń dzyń, wiedźma nie żyje”). Inaczej mówiąc pytanie o to, czy jakiś polityk będzie dla Polski „prawdziwą Thatcher” to trochę jakby zapytać, czy daje nadzieję na bycie prawdziwą epidemią syfilisu.
Uwaga: W dalszej części znajdują się słowa powszechnie uznawane za wulgarne!