Javier Bardem: Różnice pomiędzy wersjami
Usunięta treść Dodana treść
m Usunięto kategorię "Aktorzy filmowi" za pomocą HotCat |
m interwikidane, dr zmiana |
||
Linia 3: | Linia 3: | ||
* Kiedy Coenowie zadzwonili do mnie powiedziałem: „Słuchajcie, nie nadaję się do tej roli. Nie umiem prowadzić, słabo mówię po angielsku i nie znoszę przemocy.” Zaczęli się śmiać i powiedzieli: „Może dlatego do ciebie zadzwoniliśmy.” |
* Kiedy Coenowie zadzwonili do mnie powiedziałem: „Słuchajcie, nie nadaję się do tej roli. Nie umiem prowadzić, słabo mówię po angielsku i nie znoszę przemocy.” Zaczęli się śmiać i powiedzieli: „Może dlatego do ciebie zadzwoniliśmy.” |
||
* Myślę, że ten film mówi o bezsensie przemocy. Ja ucieleśniam przemoc. Jestem przemocą samą w sobie w tym filmie i jest |
* Myślę, że ten film mówi o bezsensie przemocy. Ja ucieleśniam przemoc. Jestem przemocą samą w sobie w tym filmie i jest człowiek… który stara się znaleźć w niej sens, a ostatecznie nie ma żadnego sensu. |
||
** Opis: o filmie ''To nie jest kraj dla starych ludzi''. |
** Opis: o filmie ''To nie jest kraj dla starych ludzi''. |
||
Linia 16: | Linia 16: | ||
[[Kategoria:Laureaci Oscara dla najlepszego aktora drugoplanowego]] |
[[Kategoria:Laureaci Oscara dla najlepszego aktora drugoplanowego]] |
||
[[Kategoria:Laureaci Pucharu Volpiego]] |
[[Kategoria:Laureaci Pucharu Volpiego]] |
||
[[es:Javier Bardem]] |
|||
[[it:Javier Bardem]] |
Aktualna wersja na dzień 01:16, 26 gru 2014
Javier Bardem (ur. 1969) – aktor hiszpański, zdobywca Oscara za rolę drugoplanową w filmie To nie jest kraj dla starych ludzi.
- Kiedy Coenowie zadzwonili do mnie powiedziałem: „Słuchajcie, nie nadaję się do tej roli. Nie umiem prowadzić, słabo mówię po angielsku i nie znoszę przemocy.” Zaczęli się śmiać i powiedzieli: „Może dlatego do ciebie zadzwoniliśmy.”
- Myślę, że ten film mówi o bezsensie przemocy. Ja ucieleśniam przemoc. Jestem przemocą samą w sobie w tym filmie i jest człowiek… który stara się znaleźć w niej sens, a ostatecznie nie ma żadnego sensu.
- Opis: o filmie To nie jest kraj dla starych ludzi.
- Tak bardzo boimy się mówić o śmierci, że pozwalamy ludziom umierać po cichu. Powinno się o tym mówić publicznie.