Aleksander Domogarow: Różnice pomiędzy wersjami
Usunięta treść Dodana treść
+1 |
m poprawa linków, kat., drobne techniczne |
||
Linia 2: | Linia 2: | ||
* Doświadczenie nauczyło mnie, że im większym mistrzem jest reżyser, tym uważniej słucha aktorów. |
* Doświadczenie nauczyło mnie, że im większym mistrzem jest reżyser, tym uważniej słucha aktorów. |
||
** Źródło: Zbigniew Czajkowski, ''Zdolności przywódcze trenera i style kierowania'', „Rocznik Naukowy – IDŌ Ruch dla Kultury”, t. 3, nr 3/2002, s. 197. |
** Źródło: Zbigniew Czajkowski, ''Zdolności przywódcze trenera i style kierowania'', „Rocznik Naukowy – IDŌ Ruch dla Kultury”, t. 3, nr 3/2002, s. 197. |
||
** Zobacz też: [[reżyser]] |
** Zobacz też: [[mistrz]], [[reżyser]] |
||
* Ja miałem to szczęście, że poznałem w Polsce wiele wspaniałych osób. Więcej – mam tu oddanych przyjaciół. Ale – uprzedzając Pana pytanie – chyba nie mógłbym mieszkać w Polsce na stałe. Zbyt kocham Moskwę, zbyt głęboko tkwią tam me korzenie. Lubię przyjeżdżać, szczególnie do Krakowa i Wrocławia. Te miasta mają swój niepowtarzalny klimat. |
* Ja miałem to szczęście, że poznałem w Polsce wiele wspaniałych osób. Więcej – mam tu oddanych przyjaciół. Ale – uprzedzając Pana pytanie – chyba nie mógłbym mieszkać w Polsce na stałe. Zbyt kocham Moskwę, zbyt głęboko tkwią tam me korzenie. Lubię przyjeżdżać, szczególnie do Krakowa i Wrocławia. Te miasta mają swój niepowtarzalny klimat. |
||
** Źródło: Jarosław Sulikowski, [http://www.teatry.art.pl/!rozmowy/bohunm.htm ''Bohun, mafia i ja'', „Gazeta Wrocławska”, 12 września 2003] |
** Źródło: Jarosław Sulikowski, [http://www.teatry.art.pl/!rozmowy/bohunm.htm ''Bohun, mafia i ja'', „Gazeta Wrocławska”, 12 września 2003] |
||
** Zobacz też: [[Polska]] |
** Zobacz też: [[Moskwa]], [[Polska]] |
||
* Nie ma bohaterów jednowymiarowych. Nikt nie jest do końca dobry, ani do końca zły. To właśnie jest ciekawe i to trzeba pokazywać. Takie role są najciekawsze. |
* Nie ma bohaterów jednowymiarowych. Nikt nie jest do końca dobry, ani do końca zły. To właśnie jest ciekawe i to trzeba pokazywać. Takie role są najciekawsze. |
||
** Źródło: Jarosław Sulikowski, [http://www.teatry.art.pl/!rozmowy/bohunm.htm ''Bohun, mafia i ja'', „Gazeta Wrocławska”, 12 września 2003] |
** Źródło: Jarosław Sulikowski, [http://www.teatry.art.pl/!rozmowy/bohunm.htm ''Bohun, mafia i ja'', „Gazeta Wrocławska”, 12 września 2003] |
||
** Zobacz też: [[rola]] |
|||
* Polacy i Rosjanie mają ze sobą bardzo wiele wspólnego. Tak samo się bawią, smucą, cierpią i |
* Polacy i Rosjanie mają ze sobą bardzo wiele wspólnego. Tak samo się bawią, smucą, cierpią i śmieją… Słowiańska dusza… W zasadzie wszystkie zachowania są podobne i nie da się nas porównać do innych nacji. Jesteśmy wyjątkowi. |
||
** Źródło: Jarosław Sulikowski, [http://www.teatry.art.pl/!rozmowy/bohunm.htm ''Bohun, mafia i ja'', „Gazeta Wrocławska”, 12 września 2003] |
** Źródło: Jarosław Sulikowski, [http://www.teatry.art.pl/!rozmowy/bohunm.htm ''Bohun, mafia i ja'', „Gazeta Wrocławska”, 12 września 2003] |
||
** Zobacz też: [[Polacy]], [[Rosjanie]] |
** Zobacz też: [[Polacy]], [[Rosjanie]], [[Słowianie]] |
||
* Pracowałem z dwoma wielkimi mistrzami – Andrzejem Wajdą i Jerzym Hoffmanem. Różni ich wszystko – temperament, styl pracy, sposób komunikowania się, a łączy jedno – mistrzostwo. Praca z nimi to była prawdziwa przyjemność. |
* Pracowałem z dwoma wielkimi mistrzami – Andrzejem Wajdą i Jerzym Hoffmanem. Różni ich wszystko – temperament, styl pracy, sposób komunikowania się, a łączy jedno – mistrzostwo. Praca z nimi to była prawdziwa przyjemność. |
||
Linia 19: | Linia 20: | ||
** Zobacz też: [[Jerzy Hoffman]], [[Andrzej Wajda]] |
** Zobacz też: [[Jerzy Hoffman]], [[Andrzej Wajda]] |
||
* ( |
* (…) teatr daje warsztat, a kino – popularność. |
||
** Źródło: Jarosław Sulikowski, [http://www.teatry.art.pl/!rozmowy/bohunm.htm ''Bohun, mafia i ja'', „Gazeta Wrocławska”, 12 września 2003] |
** Źródło: Jarosław Sulikowski, [http://www.teatry.art.pl/!rozmowy/bohunm.htm ''Bohun, mafia i ja'', „Gazeta Wrocławska”, 12 września 2003] |
||
** Zobacz też: [[film]], [[kino]], [[popularność]], [[teatr]] |
** Zobacz też: [[film]], [[kino]], [[popularność]], [[teatr]] |
||
Linia 30: | Linia 31: | ||
{{DEFAULTSORT:Domogarow, Aleksander}} |
{{DEFAULTSORT:Domogarow, Aleksander}} |
||
⚫ | |||
[[Kategoria:Piosenkarze]] |
|||
[[Kategoria:Rosyjscy aktorzy filmowi]] |
[[Kategoria:Rosyjscy aktorzy filmowi]] |
||
[[Kategoria:Rosyjscy aktorzy teatralni]] |
[[Kategoria:Rosyjscy aktorzy teatralni]] |
||
[[Kategoria: |
[[Kategoria:Rosyjscy muzycy]] |
||
⚫ |
Wersja z 22:20, 27 wrz 2013
Aleksander Jurjewicz Domogarow (ros. Александр Юрьевич Домогаров; ur. 1963) – rosyjski aktor i piosenkarz.
- Doświadczenie nauczyło mnie, że im większym mistrzem jest reżyser, tym uważniej słucha aktorów.
- Ja miałem to szczęście, że poznałem w Polsce wiele wspaniałych osób. Więcej – mam tu oddanych przyjaciół. Ale – uprzedzając Pana pytanie – chyba nie mógłbym mieszkać w Polsce na stałe. Zbyt kocham Moskwę, zbyt głęboko tkwią tam me korzenie. Lubię przyjeżdżać, szczególnie do Krakowa i Wrocławia. Te miasta mają swój niepowtarzalny klimat.
- Źródło: Jarosław Sulikowski, Bohun, mafia i ja, „Gazeta Wrocławska”, 12 września 2003
- Zobacz też: Moskwa, Polska
- Nie ma bohaterów jednowymiarowych. Nikt nie jest do końca dobry, ani do końca zły. To właśnie jest ciekawe i to trzeba pokazywać. Takie role są najciekawsze.
- Źródło: Jarosław Sulikowski, Bohun, mafia i ja, „Gazeta Wrocławska”, 12 września 2003
- Zobacz też: rola
- Polacy i Rosjanie mają ze sobą bardzo wiele wspólnego. Tak samo się bawią, smucą, cierpią i śmieją… Słowiańska dusza… W zasadzie wszystkie zachowania są podobne i nie da się nas porównać do innych nacji. Jesteśmy wyjątkowi.
- Źródło: Jarosław Sulikowski, Bohun, mafia i ja, „Gazeta Wrocławska”, 12 września 2003
- Zobacz też: Polacy, Rosjanie, Słowianie
- Pracowałem z dwoma wielkimi mistrzami – Andrzejem Wajdą i Jerzym Hoffmanem. Różni ich wszystko – temperament, styl pracy, sposób komunikowania się, a łączy jedno – mistrzostwo. Praca z nimi to była prawdziwa przyjemność.
- Źródło: Jarosław Sulikowski, Bohun, mafia i ja, „Gazeta Wrocławska”, 12 września 2003
- Zobacz też: Jerzy Hoffman, Andrzej Wajda
- (…) teatr daje warsztat, a kino – popularność.
- Źródło: Jarosław Sulikowski, Bohun, mafia i ja, „Gazeta Wrocławska”, 12 września 2003
- Zobacz też: film, kino, popularność, teatr
Zobacz też: