Dom (serial telewizyjny): Różnice pomiędzy wersjami
Usunięta treść Dodana treść
11 |
→Henio Lermaszewski: Pani Lodziu, takie czasy, że podłość ludzka nie ma granic. |
||
Linia 42: | Linia 42: | ||
* Nowy rok, nowy sekretarz i nowy Lermaszewski. |
* Nowy rok, nowy sekretarz i nowy Lermaszewski. |
||
** Opis: do swych rodziców w sylwestra 1970/1971 (w grudniu I sekretarzem KC PZPR został [[Edward Gierek]]), kiedy dowiedział się, że zostanie ojcem. |
** Opis: do swych rodziców w sylwestra 1970/1971 (w grudniu I sekretarzem KC PZPR został [[Edward Gierek]]), kiedy dowiedział się, że zostanie ojcem. |
||
* Pani Lodziu, takie czasy, że podłość ludzka nie ma granic. |
|||
** Źródło: odcinek 23 |
|||
** Zobacz też: [[Wyjście awaryjne]] |
|||
* Skóra jak u Mańki na płucach. |
* Skóra jak u Mańki na płucach. |
Wersja z 18:16, 30 cze 2013
Dom – polski serial obyczajowy emitowany na antenie TVP, powstawał w latach 1980–2000. Autorami scenariusza są Jerzy Janicki i Andrzej Mularczyk.
Uwaga: W dalszej części znajdują się słowa powszechnie uznawane za wulgarne!
Wypowiedzi postaci
Nika Frej
- Pan symetryczny.
- Opis: o Andrzeju Talarze.
- Przecież to dziwkarz.
- Opis: o Ekstra-Mocnym.
Stanisław Jasiński
- Mówi ci to coś?
- Mówi panu to coś?
- Mówi wam to coś?
Henio Lermaszewski
- Ale byłby numer, gdyby ten Armstrong nagle usłyszał zza krzaka – „A ty kto takoj?”
- Opis: podczas oglądania transmisji lądowania na Księżycu na żywo.
- Źródło: odcinek 15
- Człowiek to jedyne bydlę, które lubi interesy. Czy widział ktoś kiedy psa, który się mieniał na kosci?
- Opis: komentując zakład pomiędzy Edwardem Prokopem i Kostkiem Bawolikiem o wynik meczu piłkarskiego reprezentacji Polski .
- Źródło: odcinek 19
- Ja to tego nie dożyję, a moje dzieci o lasce będą chodzić.
- Opis: podczas rozmowy dot. odbudowy Warszawy.
- Źródło: odcinek 1
- Jak ktoś komuś coś, to choć niewiele, ale zawsze, a jak nikt nikomu nic, to srał goły na rogu stodoły.
- Jeden już (raz) żonę puścił do Londynu i co? Teraz ma dziecko w kolorze Wedla.
- Opis: do Andrzeja Talara.
- Źródło: odcinek 20
- Mówisz Lenin, myślisz Partia. Mówisz Partia, myślisz Lenin.
- Niemożliwe to to, żeby kura kwadratowe jajo zniosła.
- Nowy rok, nowy sekretarz i nowy Lermaszewski.
- Opis: do swych rodziców w sylwestra 1970/1971 (w grudniu I sekretarzem KC PZPR został Edward Gierek), kiedy dowiedział się, że zostanie ojcem.
- Pani Lodziu, takie czasy, że podłość ludzka nie ma granic.
- Źródło: odcinek 23
- Zobacz też: Wyjście awaryjne
- Skóra jak u Mańki na płucach.
- Po wejściu du Mercedesa V 170.
- Źródło: odcinek 2
- Pieprz mu w oko.
- Specjalista od Bizeta do Bideta.
- Opis: o dozorcy Prokopie.
- To po cytryny trzeba chodzić w angielskim cycołapie?
- Opis: do żony Danusi.
- Źródło: odcinek 21, Naiwne pytania
- Wchodzę w to.
- Włożyć, wyjąć – męska rzecz.
Ryszard Popiołek
- Jak nie ma bramy, wejdą chamy.
- Opis: podczas montowania bramy.
- Źródło: odcinek 1
- Koniec świata.
- Kto ciebie nauczył tej francuskiej mowy?
- Opis: do Gienka, mówiącego: „Tu się zgina dziób pingwina”.
- Źródło: odcinek 1
- Lokator się znalazł, w dziąsło szarpany.
- Opis: o Jasińskim.
- Źródło: odcinek 1
- Na religię bluźni, czekaj, Pan Jezus jest cierpliwy, ale jak zejdzie z krzyża, jak cię kopnie w...
- Opis: po tym, jak Stanisław Jasiński powiedział Marii Talarowej, że religia to opium dla ludzi.
- Panie Osuch, ja nie chcę pana obrażać, ale to czym pana zrobiono, to mogło być sztuczne.
- Opis: podczas montowania bramy.
- Źródło: odcinek 1
- Prawdziwy komunizm to byłby wtedy, gdyby wszystko to było za darmo.
- Opis: po otwarciu centrum handlowego.
- Siedem miesięcy chodziłem, aby moją Józię w rękę pocałować.
- Stan cywilny to nie rząd, zawsze można zmienić.
- Opis: do Marii Talar
- To i towarzysza tu mamy? Koniec świata.
- Opis: po usłyszeniu pytania: „Gdzie tu mieszka towarzysz Jasiński?”
- Źródło: odcinek 1
- Tu się zgina dziób pingwina.
- Ustrój panie, to rzecz przejściowa, ale brama to rzecz stała.
- Opis: podczas montowania bramy.
- Źródło: odcinek 1
- Zobacz też: brama
- W domu to ja jestem Rokossowski.
- Opis: do syna.
Andrzej Talar
- Basiu, czy ty mnie kiedyś w ogóle kochałaś?
- I powiem ci coś. Żon można mieć wiele, a matkę ma się tylko jedną!
- Opis: do Ewy.
- Ile to będzie czwartków bez ciebie...
- Opis: do Basi przed wyjazdem do Gorki.
- Moja matka ci gnojem śmierdzi!
- Opis: do Ewy.
- Powiedz matce, że szewc jest po drugiej stronie.
- Opis: obwiniał Ewę o to, że przez nią jego matka uciekła z domu.
- To już 200 czwartków, od kiedy się znamy.
- Opis: do Basi.
- Wiśta wio, łatwo powiedzieć.
Rajmund Wrotek
- Baba jest jak demokracja – daje, ale nie każdemu.
- Podczas rozmowy z Andrzejem.
- Źródło: odcinek 2
- Powiem ci jak czekista czekiście.
- Przy pani czuję się jak wirtuoz przy fortepianie. Oj, chciałoby się zagrać na całej klawiaturze.
- Podczas rozmowy z Haliną, niosącą dywan.
- Źródło: odcinek 2
- Riki tiki tak.
- Opis: o seksie.
- Teraz, gdy warunki bytowe ludności poprawiły się o 0,6%, nie można wystawiać na szwank przyjaźni radziecko-polskiej!
- Opis: parodiując Władysława Gomułkę.
- W którą stronę się nie odwrócisz i tak dupa z tyłu.
- Opis: do Andrzeja Talara o trudnej decyzji.
- Za Bieruta bez buta, za Ochaba bez schaba, a za Gomułki puste półki.
Inni
- Andrzej, czy ty mnie kiedyś w ogóle kochałeś?
- Postać: Ewa Talar
- Czy wy wszystko robicie razem?
- Opis: Zoja Furman do Andrzeja Talara i Jerzego Korna.
- Dla mnie to małe piwo przed śniadaniem.
- Postać: Edward Prokop
- Opis: przed wykonaniem każdej pracy.
- Gdybym ja miał takie chody jak ty, to już dawno byłbym w Biurze Politycznym.
- Postać: Zygmunt Kuźniak do Andrzeja Talara.
- Jak przyjdzie ochota, to i pies kota wychrobota.
- Postać: Bronisław Talar
- Nokaut!
- Postać: Jacek Bawolik
- Opis: komentując wypowiedź Stanisława Jasińskiego na sesji rady zakładowej.
- Oj, Heniu, ty ze swoją zazdrością to jesteś podobny do Hitlera – nawet byś jej godzinę policyjną wyznaczył!
- Opis: stary Lermaszewski do Henia.
- Źródło: odcinek 20
- Tere fere.
- Postać: Danusia
- To, co robisz, rób dobrze.
- Postać: Kajetan Talar (we wspomnieniach Andrzeja Talara)
- Zapamiętaj sobie nowy dekalog. Jedenaste: nie wychylaj się.
- Postać: Jerzy Korn do Andrzeja Talara
- Żyj tak, aby nikt przez ciebie nie płakał.
- Postać: Maria Talar (we wspomnieniach Andrzeja Talara)
Dialogi
- Łukasz Zbożny: Co wiesz o RWPG?
- Mietek Pocięgło: To, co każdy: to polska pracowitość, radziecka abstynencja, niemieckie poczucie humoru, rumuńska uczciwość, mongolska myśl naukowo techniczna no i oczywiście węgierski... język, który jak wiadomo... ułatwia porozumienie...
- – Jak ty chcesz przejść przez życie, co?
- – Na skróty.
- Opis: rozmowa Andrzeja Talara z Krzyśkiem.
- – Każdemu według jego zasług, każdemu według jego potrzeb. MELS.: – MELS?
– Marks, Engels, Lenin, Stalin.- Postacie: Jerzy Korn i Andrzej Talar.
- Halina: Mundi, a kto to jest ten towarzysz Wiesław?
- Mundek: Gomułka.
- Halina: Aaa.
O serialu
- Serial nazwaliśmy „Dom”, ponieważ w naszym zamierzeniu przez opowieść o kamienicy chcieliśmy opowiedzieć o Warszawie, a poprzez Warszawę o Polsce. Nasz dom stał się pryzmatem, przez który wszystko widać. Tytuł można więc uznać za symboliczny.