Alexandre Dumas: Różnice pomiędzy wersjami

Z Wikicytatów, wolnej kolekcji cytatów
Usunięta treść Dodana treść
*/Hrabia Monte Christo*/ przebudowa
m Robot usunął nl:Alexandre Dumas (deleted)
Linia 161: Linia 161:
[[ka:ალექსანდრე დიუმა (უფროსი)]]
[[ka:ალექსანდრე დიუმა (უფროსი)]]
[[lt:Aleksandras Diuma (tėvas)]]
[[lt:Aleksandras Diuma (tėvas)]]
[[nl:Alexandre Dumas]]
[[pt:Alexandre Dumas, pai]]
[[pt:Alexandre Dumas, pai]]
[[ro:Alexandre Dumas]]
[[ro:Alexandre Dumas]]

Wersja z 22:13, 14 cze 2013

Alexandre Dumas, ojciec

Alexandre Dumas, ojciec (1802–1870) – francuski pisarz.

Hrabia Monte Christo

 Poniżej znajdują się wybrane cytaty, więcej znajdziesz w osobnym haśle Hrabia Monte Christo.

Tom I

(Państwowe Wydawnictwo „Iskry”, Warszawa 1988; tłum. Julian Rogoziński)

  • (...) albowiem dla człowieka szczęśliwego modlitwa to tylko zbiór słów, monotonnych i pozbawionych sensu, i dopiero kiedy przygniecie go rozpacz i ból, zaczyna pojmować prawdziwe znaczenie wzniosłego języka, jakim zwraca się do Boga.
    • Źródło: rozdział 15. Numer 34 i Numer 27, s. 111
    • Zobacz też: modlitwa
  • (...) Bóg obdarza człowieka inteligencją po to, by mógł przyjść z pomocą swoim niedoskonałym zmysłom.
    • Postać: ksiądz Faria
    • Źródło: rozdział 17. W celi księdza, s. 133
    • Zobacz też: inteligencja
  • Każdy nieszczęśnik, choć winien zacząć od modlitwy, pokłada nadzieję w Bogu dopiero wtedy, gdy straci wiarę w siebie i w ludzi.
    • Źródło: rozdział 15. Numer 34 i Numer 27, s. 110
  • Znał tylko własną przeszłość – tak krótką, teraźniejszość – tak ponurą, a przyszłość jego była tak niepewną.
    • Opis: o Edmundzie Dantèsie, podczas osadzenia w zamku If.
    • Źródło: rozdział 15. Numer 34 i Numer 27, s. 111

Tom II

(Państwowe Wydawnictwo „Iskry”, Warszawa 1988; tłum. Julian Rogoziński)

  • Idee nie umierają (...); drzemią czasem, ale budzą się jeszcze silniejsze.
    • Źródło: rozdział 36. Grób rodziny de Villefort, s. 314
    • Zobacz też: idea
  • Każdy ma swoją namiętność, co zżera mu serce, niby robak miąższ owocu (...).
    • Źródło: rozdział 23. W jaki sposób uwolnić ogrodnika od koszatek wyjadających mu brzoskwinie, s. 203
  • (...) na każdą boleść istnieją dwa lekarstwa – czas i milczenie.
    • Postać: hrabia Monte Christo
    • Źródło: rozdział 7. Krwawy deszcz, s. 74
    • Zobacz też: czas, milczenie
  • O, złość ludzka to uczucie bardzo głębokie; sięga głębiej niż dobroć boża.
    • Źródło: rozdział 29. Gabinet prokuratora królewskiego, s. 254

Tom III

(Państwowe Wydawnictwo „Iskry”, Warszawa 1988; tłum. Julian Rogoziński)

  • Bóg życzy sobie, abyśmy go rozumieli i zastanawiali się nad jego potęgą: dlatego dał nam wolną wolę.
    • Źródło: rozdział 37. Odjazd, s. 297
  • Cierpienia natury moralnej są jak rany, które się zasklepiają, ale nie goją; zawsze bolesne, gotowe krwawić za lada dotknięciem, pozostają w sercu nie zabliźnione.
    • Źródło: rozdział 11. Sąd, s. 105
    • Zobacz też: cierpienie
  • (...) póki Bóg nie raczy odsłonić przyszłości ludzkiej, cała ludzka mądrość będzie się mieścić w tych paru słowach: Czekać i nie tracić nadziei!
    • Postać: Edmund Dantès
    • Opis: list do Maksymiliana Morrela.
    • Źródło: rozdział 42. Piąty października..., s. 336
  • (...) zmarli przyjaciele nie spoczywają w ziemi, ale żyją w naszych sercach; tak Bóg chciał, abyśmy nigdy nie byli sami.
    • Źródło: rozdział 37. Odjazd, s. 292

Trzej muszkieterowie

 Poniżej znajdują się wybrane cytaty, więcej znajdziesz w osobnym haśle Trzej muszkieterowie (powieść).
  • Milczenie jest ostatnią rozkoszą nieszczęśliwych.
  • Najbardziej samolubną namiętnością jest miłość.
  • Wszyscy za jednego, jeden za wszystkich.
    • Tous pour un, un pour tous. (fr.)
    • Źródło: Trzej muszkieterowie, t. I, wyd. Biblioteka Rodzinna, Warszawa 1927, s. 116.

Wicehrabia de Bragelonne

(fr. Le Vicomte de Bragelonne; tłum. Maria Traczewska, Hanna Szumańska-Grossowa)

  • Gniewać się na kobiety! Co za upokorzenie! Zwłaszcza gdy owe kobiety mogą się zemścić śmiechem.
    • Opis: rozmyślenia Ludwika XIV.
    • Źródło: tom II, rozdział 26, Szczęśliwy jak książę
    • Zobacz też: gniew, kobieta, śmiech
  • Jak Bóg jest najdoskonalszym lekarzem schorzeń duszy, tak przyroda jest najlepszym na nie lekarstwem.
    • Postać: Atos
    • Źródło: tom III, rozdział 22, Rywale polityczni
  • O mądrości ludzka! Młyński kamieniu, który na mąkę mielesz świat i pewnego dnia zostajesz zatrzymany przez ziarenko piasku, które wpada nie wiadomo skąd w twoje tryby.
    • Aramis po nieudanym zamachu stanu
    • Źródło: tom III, rozdział 47, Ostatnie pożegnanie
  • Otóż kobiety, tak znakomicie umiejące prowadzić wojnę podjazdową, zawsze bywają mniej zręczne i mniej silne, kiedy trzeba przyjąć otwartą bitwę.
    • Źródło: rozdział 58, U Księżnej
  • W chorobie zwanej miłością na początku ataki gorączki zdarzają się w coraz to krótszych okresach.
    Później te ataki stają się coraz rzadsze, w miarę jak się zbliża ozdrowienie.
    • Źródło: tom II, rozdział 61, Portret

Inne

  • Dla charakterów słabych zawód miłosny jest ciosem, który łamiąc serce, wzmaga jeszcze bardziej ich uczucie. Wyrażają oni swe uczucia przez łzy i żale.
  • (...) gdybym umiał tak pisać wiersze, jak Wiktor, i gdyby Wiktor umiał tak komponować dramat, jak ja (...).
  • Inaczej odczuwają zawód miłosny charaktery silne, miotane gwałtownymi uczuciami. Buntują się one tak bardzo przeciw własnemu cierpieniu, że ich miłość łatwo zmienia się w nienawiść.
  • Każde uogólnienie jest niebezpieczne, nawet to.
  • Kobieta jest często natchnieniem do rzeczy wielkich, których spełnieniu przeszkadza.
  • Kobiety są zdumiewające: albo nie myślą o niczym, albo myślą o czymś innym.
    • Les femmes sont étonnantes: ou elles ne pensent à rien, ou elles pensent à autre chose. (fr.)
  • Kto bardzo kocha, ten surowo karze.
  • Nic fatalniejszego dla zazdrosnych niż świadomość, że serce, w którym chcielibyśmy utrzymać wieczną miłość, obojętnieje.
  • Nic tak nie oburza serca niezdolnego do zdrady jak posądzenie o nią.
  • Nic tak nie przynosi powodzenia jak sukces.
    • Rien ne réussit comme le succès. (fr.)
    • Źródło: Anioł Pitou, 1851
    • Zobacz też: sukces
  • Nie ma nic trudniejszego nad umiejętność kochania.
  • Niestety, w życiu przeżywa się tylko dwie miłości prawdziwe: pierwszą, która umiera, i ostatnią, od której się umiera.
  • Prawdziwa miłość czyni zawsze lepszym, kimkolwiek byłaby kobieta, którą się kocha.
  • Serce, które nie liczy już na miłość ani na szacunek, musi być bardzo oschłe, zwiędłe, obumarłe.
  • Tylko kobiety, których nie kochamy, są punktualne.
  • W każdej sprawie kryje się kobieta, kiedy tylko składają mi raport, mówię: Szukajcie kobiety.
    • Il y a une femme dans toute les affaires; aussitôt qu'on me fait un rapport, je dis: Cherchez la femme. (fr.)
    • Opis: zwykle cytowane jest tylko samo zakończenie, w brzmieniu francuskim.
    • Źródło: Mohikanie paryscy
  • Wypoczynek, jak wszystko, kończy się zmęczeniem.
    • Źródło: „Problemy. Miesięcznik popularno-naukowy”, wydania 1–6, Instytut Prasy „Czytelnik”, 1960, s. 424.
    • Zobacz też: wypoczynek
  • Żonaty jest zawsze rozsądny, bo nigdy nie myśli o małżeństwie.
  • Życie jest wspaniałe, należy tylko spoglądać na nie przez właściwe okulary.