Tove Jansson: Różnice pomiędzy wersjami
Usunięta treść Dodana treść
→Inne: +cytat |
m →Inne: formatowanie automatyczne, drobne merytoryczne |
||
Linia 19: | Linia 19: | ||
==Inne== |
==Inne== |
||
* |
* I nie chcę sprowadzać na świat dzieci, które zabije jedna z przyszłych wojen. |
||
** dziennik |
** Źródło: dziennik, 1942, cyt. za: Joanna Olech, [http://www.wysokieobcasy.pl/wysokie-obcasy/1,96856,13171229,_Przedsiebiorstwo_Muminki__Tove_Jansson.html?as=2 ''„Przedsiębiorstwo Muminki” Tove Jansson'', „Wysokie obcasy”, 21 stycznia 2013] |
||
* Teatr jest najważniejszą rzeczą na świecie, gdyż tam pokazuje się ludziom, jakimi mogliby być, jakimi pragnęliby być, choć nie mają na to odwagi, i jakimi są. |
* Teatr jest najważniejszą rzeczą na świecie, gdyż tam pokazuje się ludziom, jakimi mogliby być, jakimi pragnęliby być, choć nie mają na to odwagi, i jakimi są. |
||
** Źródło: ''Lato Muminków'', tłum. Irena Szuch-Wyszomirska, wyd. „Nasza Księgarnia”, Warszawa 1967. |
** Źródło: ''Lato Muminków'', tłum. Irena Szuch-Wyszomirska, wyd. „Nasza Księgarnia”, Warszawa 1967. |
Wersja z 07:55, 12 maj 2013
Tove Marika Jansson (1914–2001) – fińska pisarka szwedzkojęzyczna, malarka, ilustratorka i rysowniczka komiksowa, znana najbardziej jako autorka książek o Muminkach.
Podróż z małym bagażem
(ang. Resa med latt bagage; tłum. Teresa Chłapowska)
- Według moich obserwacji, przeciwności życiowe, poza rzeczywistymi katastrofami, powtarzają się dość monotonnie; on albo ona są niewierni albo znudzeni, praca przestaje dawać zadowolenie, tracą również kształt rozbuchane ambicje i marzenia, czas szybko robi się coraz krótszy, rodzina zachowuje się w sposób niezrozumiały i przerażający, przyjaźń mimochodem ulega zatarciu, człowiek zajmuje się gorączkowo rzeczami bez znaczenia, podczas gdy to, co nie do naprawienia toczy się nieodwracalnym trybem; szarpie cię poczucie obowiązku i winy, a wszystko razem zostaje nazwane dość mętnie lękiem, udręką, której na ogół nie zdążasz albo nie masz odwagi zdefiniować.
- Wydaje mi się, że ludzkie kłopoty przejawiają się dość podobnie, w każdym razie te, które w życiu codziennym stale istnieją, mimo że, powiedzmy, dach przestał przeciekać, jest co jeść i nic ciału bezpośrednio nie zagraża – jeśli rozumiecie, co mam na myśli.
W Dolinie Muminków
Poniżej znajdują się wybrane cytaty, więcej znajdziesz w osobnym haśle W Dolinie Muminków.
- Muminek zatrzymał na chwilę swój obłoczek przed oknem tatusia.
– A kuku! – zawołał.(...)
Tatuś Muminka wypuścił wieczne pióro z ręki i podbiegł do okna.
– Na mój ogon! Na mój ogon! – zawołał.
- Pewnego szarego poranka na Dolinę Muminków spadł pierwszy śnieg. Padał miękko i cicho – w parę godzin wszystko było białe.
- W tej chwili Słownik Wyrazów Obcych zaczął się marszczyć. Ryjek z przejęcia ugryzł Paszczaka w palec.
– Uważaj! – oburzył się Paszczak. – Ugryzłeś mnie w palec.
– Oj, przepraszam – szepnął Ryjek. – Pomyliło mi się, myślałem, że to mój!
Inne
- I nie chcę sprowadzać na świat dzieci, które zabije jedna z przyszłych wojen.
- Źródło: dziennik, 1942, cyt. za: Joanna Olech, „Przedsiębiorstwo Muminki” Tove Jansson, „Wysokie obcasy”, 21 stycznia 2013
- Teatr jest najważniejszą rzeczą na świecie, gdyż tam pokazuje się ludziom, jakimi mogliby być, jakimi pragnęliby być, choć nie mają na to odwagi, i jakimi są.
- Źródło: Lato Muminków, tłum. Irena Szuch-Wyszomirska, wyd. „Nasza Księgarnia”, Warszawa 1967.
- Zobacz też: teatr