François Rabelais: Różnice pomiędzy wersjami

Z Wikicytatów, wolnej kolekcji cytatów
Usunięta treść Dodana treść
m r2.7.2+) (Robot dodał li:François Rabelais
m Robot dodał ca:François Rabelais
Linia 51: Linia 51:
[[bg:Франсоа Рабле]]
[[bg:Франсоа Рабле]]
[[bs:Francois Rabelais]]
[[bs:Francois Rabelais]]
[[ca:François Rabelais]]
[[cs:François Rabelais]]
[[cs:François Rabelais]]
[[de:François Rabelais]]
[[de:François Rabelais]]

Wersja z 10:39, 4 wrz 2012

François Rabelais

François Rabelais (1493/1494–1553) – francuski pisarz, humanista i lekarz.

Gargantua i Pantagruel

 Poniżej znajdują się wybrane cytaty, więcej znajdziesz w osobnym haśle Gargantua i Pantagruel.
  • Apetyt przychodzi w miarę jedzenia.
  • Nigdy nie stosuję się do godzin; godziny są zrobione dla człowieka, a nie człowiek dla godzin.
    • Les heures sont faictez pour l'homme, & non l'homme pour les heures. (fr.)
  • Zawsze bowiem dążymy do rzeczy zabronionych i pragniemy tego, czego nam odmówiono.

Inne

  • Czas jest ojcem prawdy.
  • Jedynym lekarstwem przeciw niepohamowanemu gadulstwu żony jest głuchota męża.
  • Kiedy piję – myślę. Kiedy myślę – piję.
  • Lepiej śmiechem jest pisać niż łzami,
    Śmiech to szczere królestwo człowieka.
    • Źródło: Jerzy Adamski, Historia literatury francuskiej. Zarys, Wrocław 1989, s. 53.
  • Ludek buntowniczego Paryża jest głupawy z przyrodzenia.
    • Źródło: S. Grzybowski, Henryk Walezy, Wrocław – Warszawa – Kraków – Gdańsk – Łódź 1985, s. 11.
  • Natura nie znosi próżni.
  • Nie posiadam nic cennego. Zostawiam wiele długów. Resztę zapisuję biednym.
    • Opis: słowa przypisywane Rabelaisowi jako jego ostatnia wola.
    • Źródło: cyt. za: Aidan Reynolds, William E. Charlton, Arthur Machen: A Short Account of His Life and Work, 1964r., s. 186
  • Obecnie wszystkie nauki ożyły i wróciły do czci, języki zmartwychwstały: grecki, bez którego wstydem jest, aby ktoś mógł się mienić uczonym, hebrajski, chaldejski, łaciński. Kwitnie sztuka drukarska, tak wyborna, tak udoskonalona, którą wynaleziono swego czasu z natchnienia bożego, tak jak broń palną z podszeptu szatana. Świat jest pełen ludzi uczonych, najwspanialszych księgarni, najświatlejszych nauczycieli i sądzę, że ani za czasów Platona, ani Cycerona nie było takich ułatwień w nauce jak obecnie.
    • Źródło: O nauce i uczonych
  • Udaję się w poszukiwaniu wielkiego być może. Spuście kurtynę, farsa skończona.
    • Je m'en vais chercher un grand peut-être; tirez le rideau, la farce est jouée. (fr.)
    • Opis: ostatnie słowa pisarza na łożu śmierci.
  • Wszystko przychodzi na czas temu, który potrafi czekać.

O François Rabelais

  • Rabelais nie miał pojęcia o tym, czy jest „historyczny” czy „ponad-historyczny”. Nie zamierzał uprawiać „pisarstwa absolutnego” ani hołdować „czystej sztuce”, ani też – na odwrót – wypowiadać swojej epoki, w ogóle nic nie zamierzał, ponieważ pisał, jak dziecko załatwia się pod krzakiem, aby sobie ulżyć.

Zobacz też: