Alexandre Dumas: Różnice pomiędzy wersjami

Z Wikicytatów, wolnej kolekcji cytatów
Usunięta treść Dodana treść
Alessia (dyskusja | edycje)
przeniesienie do osobnego
Linia 157: Linia 157:
[[fa:الکساندر دوما]]
[[fa:الکساندر دوما]]
[[fr:Alexandre Dumas]]
[[fr:Alexandre Dumas]]
[[he:אלכסנדר דיומא האב]]
[[it:Alexandre Dumas (padre)]]
[[it:Alexandre Dumas (padre)]]
[[ka:ალექსანდრე დიუმა (უფროსი)]]
[[lt:Aleksandras Diuma]]
[[lt:Aleksandras Diuma (tėvas)]]
[[ja:アレクサンドル・デュマ・ペール]]
[[ja:アレクサンドル・デュマ・ペール]]
[[nl:Alexandre Dumas]]
[[pt:Alexandre Dumas, pai]]
[[pt:Alexandre Dumas, pai]]
[[ro:Alexandre Dumas]]
[[ro:Alexandre Dumas]]
[[ru:Александр Дюма-отец]]
[[ru:Александр Дюма (отец)]]
[[sk:Alexandre Dumas starší]]
[[sk:Alexandre Dumas starší]]
[[sl:Alexandre Dumas mlajši]]
[[fi:Alexandre Dumas vanhempi]]
[[fi:Alexandre Dumas vanhempi]]
[[tr:Alexandre Dumas (baba)]]
[[tr:Alexandre Dumas (baba)]]

Wersja z 19:06, 31 lip 2012

Alexandre Dumas, ojciec

Alexandre Dumas, ojciec (1802–1870) – francuski pisarz.

  • Dla charakterów słabych zawód miłosny jest ciosem, który łamiąc serce, wzmaga jeszcze bardziej ich uczucie. Wyrażają oni swe uczucia przez łzy i żale.
  • (...) gdybym umiał tak pisać wiersze, jak Wiktor, i gdyby Wiktor umiał tak komponować dramat, jak ja (...).
  • Inaczej odczuwają zawód miłosny charaktery silne, miotane gwałtownymi uczuciami. Buntują się one tak bardzo przeciw własnemu cierpieniu, że ich miłość łatwo zmienia się w nienawiść.
  • Każde uogólnienie jest niebezpieczne, nawet to.
  • Kobieta jest często natchnieniem do rzeczy wielkich, których spełnieniu przeszkadza.
  • Kobiety są zdumiewające: albo nie myślą o niczym, albo myślą o czymś innym.
    • Les femmes sont étonnantes: ou elles ne pensent à rien, ou elles pensent à autre chose. (fr.)
  • Kto bardzo kocha, ten surowo karze.
  • Nic fatalniejszego dla zazdrosnych niż świadomość, że serce, w którym chcielibyśmy utrzymać wieczną miłość, obojętnieje.
  • Nic tak nie oburza serca niezdolnego do zdrady jak posądzenie o nią.
  • Nic tak nie przynosi powodzenia jak sukces.
    • Rien ne réussit comme le succès. (fr.)
    • Źródło: Anioł Pitou, 1851
    • Zobacz też: sukces
  • Nie ma nic trudniejszego nad umiejętność kochania.
  • Niestety, w życiu przeżywa się tylko dwie miłości prawdziwe: pierwszą, która umiera, i ostatnią, od której się umiera.
  • Prawdziwa miłość czyni zawsze lepszym, kimkolwiek byłaby kobieta, którą się kocha.
  • Serce, które nie liczy już na miłość ani na szacunek, musi być bardzo oschłe, zwiędłe, obumarłe.
  • Tylko kobiety, których nie kochamy, są punktualne.
  • W każdej sprawie kryje się kobieta, kiedy tylko składają mi raport, mówię: Szukajcie kobiety.
    • Il y a une femme dans toute les affaires; aussitôt qu'on me fait un rapport, je dis: Cherchez la femme. (fr.)
    • Opis: zwykle cytowane jest tylko samo zakończenie, w brzmieniu francuskim.
    • Źródło: Mohikanie paryscy
  • Wypoczynek, jak wszystko, kończy się zmęczeniem.
  • Żonaty jest zawsze rozsądny, bo nigdy nie myśli o małżeństwie.
  • Życie jest wspaniałe, należy tylko spoglądać na nie przez właściwe okulary.

Hrabia Monte Christo

  • Bóg życzy sobie, abyśmy go rozumieli i zastanawiali się nad jego potęgą.
    • Źródło: tom III, rozdział 37
  • Cierpienia natury moralnej są jak rany, które się zasklepiają, ale nie goją; zawsze bolesne, gotowe krwawić za lada dotknięciem, pozostają w sercu nie zabliźnione.
    • Źródło: tom III, rozdział 11
  • Człowiek w pysze swojej wyobraża sobie, że jest nieszczęśliwszy od bliźniego, na którego również spadł cios.
    • Źródło: tom III, rozdział 38
  • Ha, nie wierzysz w Boga, ale umierasz od ciosu jego ręki!... Nie wierzysz w Boga, a Bóg, aby ci przebaczyć, żąda od ciebie tylko modlitwy, jednego słowa, jednej łzy... Bóg przecież mógł tak pokierować sztyletem mordercy, żebyś padł na miejscu... Bóg dał ci ten kwadrans, żebyś się pokajał...
    • Źródło: tom III, rozdział 8
  • Idee nie umierają (...); drzemią czasem, ale budzą się jeszcze silniejsze.
  • Jestem pyszny wobec ludzi, bo to węże, gotowe ukąsić każdego, kto ich przerasta o głowę, lecz nie depcze. Zrzucam tę pychę jednak przed Bogiem, który wydobył mnie z nicości, aby uczynić tym kim jestem.
    • Źródło: tom II, rozdział 10
  • Każdy ma swoją namiętność, co zżera mu serce, niby robak miąższ owocu (...).
    • Źródło: tom II, rozdział 23
  • Każdy nieszczęśnik, choć winien zacząć od modlitwy, pokłada nadzieję w Bogu dopiero wtedy, gdy straci wiarę w siebie i w ludzi.
    • Źródło: tom I
  • Może to, co powiem, wyda wam się dziwaczne, panowie socjaliści, zwolennicy postępu i humanitaryzmu: nie troszczę się nigdy o bliźniego i nigdy nie staram się chronić społeczności, która nie daje mi żadnej ochrony, więcej: jeśli zajmuje się mną, to na ogół jedynie w tym celu, żeby mi zaszkodzić; bliźni więc i społeczeństwo winni mi są wdzięczność, jeśli nie szacując ich wcale, zachowuję wobec nich neutralność.
    • Źródło: tom II, rozdział 10
  • Najbardziej zahartowani w niebezpieczeństwie doznają, choćby nawet byli o nim uświadomieni, owego skurczu serca i owego drżenia, które przenika im całe ciało. Dowód, jaka wielka różnica istnieje między tworem wyobraźni, a rzeczywistością, między projektem, a jego wykonaniem.
    • Źródło: tom III
  • Na tym świecie nie istnieje ani szczęście, ani nieszczęście – porównujemy tylko stan obecny z tym, w jakim byliśmy. Tylko ten, kto doznał najokropniejszych niepowodzeń, zdoła odczuć najwyższe szczęście. Kto chciał umrzeć, [...], wie, jakim skarbem jest życie.
    • Źródło: tom III, rozdział 42
  • Niektóre cnoty doprowadzone do przesady są zbrodnią.
    • Źródło: tom III, rozdział 15
  • – Odznaczasz się pan, jak mi się zdaje, jedną z nader rzadkich cnót, nieomylnością; ale ten, kto potrafi przyznać się do swoich błędów, nie jest moim zdaniem uboższy.
    • Źródło: tom III
  • O pracy, pracy! Tyś moją namiętnością i radością, dzięki tobie zdławię wszelką boleść.
    • Opis: Gerard de Villefort po stracie córki.
    • Źródło: tom III, rozdział 30
  • O, złość ludzka to uczucie bardzo głębokie; sięga głębiej niż dobroć boża.
  • Póki Bóg nie raczy odsłonić przyszłości ludzkiej, cała ludzka mądrość będzie się mieścić w tych paru słowach: Czekać i nie tracić nadziei!
    • Źródło: tom III, rozdział 42
  • Przeszłość jest niby krajobraz – zaciera się, w miarę jak się oddalamy.
    • Źródło: tom III
  • Serca i najbardziej zepsute nie wierzą w zło, jeśli nie potrafią wytłumaczyć go jakimkolwiek interesem. Zło nieużyteczne i bezzasadne budzi wstręt, jako coś nienormalnego.
    • Źródło: tom III
  • W ludziach szlachetnych współczucie dla wroga dotkniętego nieszczęściem bierze zawsze górę nad nienawiścią.
    • Źródło: tom III, rozdział 11
  • W tej chwili nie wolno nam się pogrążać w jałowej boleści; to dobre dla tych, co lubią cierpieć i poić się własnymi łzami. Bo istnieją i tacy, a Bóg z pewnością nagrodzi im w niebie wszelkie wyrzeczenia na ziemi; ktokolwiek jednak walczyć pragnie, nie traci cennego czasu i paruje z miejsca wszelkie ciosy, jakie zadaje mu los.
  • Zmarli przyjaciele nie spoczywają w ziemi, ale żyją w naszych sercach; tak Bóg chciał, abyśmy nigdy nie byli sami.
    • Źródło: tom III

Trzej muszkieterowie

 Poniżej znajdują się wybrane cytaty, więcej znajdziesz w osobnym haśle Trzej muszkieterowie (powieść).
  • Jeden za wszystkich, wszyscy za jednego.
    • Tous pour un, un pour tous. (fr.)
  • Milczenie jest ostatnią radością nieszczęśliwych.
  • Miłość to najbardziej egoistyczna ze wszystkich namiętności.

Wicehrabia de Bragelonne

(fr. Le Vicomte de Bragelonne; tłum. Maria Traczewska, Hanna Szumańska-Grossowa)

  • Gniewać się na kobiety! Co za upokorzenie! Zwłaszcza gdy owe kobiety mogą się zemścić śmiechem.
    • Opis: rozmyślenia Ludwika XIV.
    • Źródło: tom II, rozdział 26, Szczęśliwy jak książę
    • Zobacz też: gniew, kobieta, śmiech
  • Jak Bóg jest najdoskonalszym lekarzem schorzeń duszy, tak przyroda jest najlepszym na nie lekarstwem.
    • Postać: Atos
    • Źródło: tom III, rozdział 22, Rywale polityczni
  • O mądrości ludzka! Młyński kamieniu, który na mąkę mielesz świat i pewnego dnia zostajesz zatrzymany przez ziarenko piasku, które wpada nie wiadomo skąd w twoje tryby.
    • Aramis po nieudanym zamachu stanu
    • Źródło: tom III, rozdział 47, Ostatnie pożegnanie
  • Otóż kobiety, tak znakomicie umiejące prowadzić wojnę podjazdową, zawsze bywają mniej zręczne i mniej silne, kiedy trzeba przyjąć otwartą bitwę.
    • Źródło: rozdział 58, U Księżnej
  • W chorobie zwanej miłością na początku ataki gorączki zdarzają się w coraz to krótszych okresach.
    Później te ataki stają się coraz rzadsze, w miarę jak się zbliża ozdrowienie.
    • Źródło: tom II, rozdział 61, Portret