Charles Baudelaire: Różnice pomiędzy wersjami
Usunięta treść Dodana treść
m r2.6.4) (robot dodaje ml:ചാൾസ് ബോദ്ലെയർ |
m łamanie wierszy, popr. cyt. + źródła |
||
Linia 4: | Linia 4: | ||
** Zobacz też: [[świat]] |
** Zobacz też: [[świat]] |
||
* Jeśli gwałt |
* Jeśli gwałt i trucizna, ognie i sztylety<br />Dotąd swym żartobliwym haftem nie wyszyły<br />Kanwy naszych przeznaczeń banalnej, niemiłej,<br />To dlatego, że brak nam odwagi — niestety! |
||
** ''Si le viol, le poison, le poignard, l’incendie,<br />N’ont pas encor brodé de leurs plaisants dessins<br />Le canevas banal de nos piteux destins,<br />C’est que notre âme, hélas ! n’est pas assez hardie.'' |
|||
** Źródło: ''Kwiaty zła'' |
|||
** Źródło: [[s:Kwiaty grzechu/Przedmowa|''Przedmowa'']] w: [[s:Kwiaty grzechu|''Kwiaty grzechu'']], wyd. Hieronim Cohn, Warszawa 1894, s. 16, tłum. Antoni Lange. |
|||
* Kobieta jest zaproszeniem do szczęścia. |
* Kobieta jest zaproszeniem do szczęścia. |
||
Linia 36: | Linia 37: | ||
** Zobacz też: [[diabeł]] |
** Zobacz też: [[diabeł]] |
||
* Poeta jest podobny |
* Poeta jest podobny do tego chmur pana,<br />Który burze wyzywa, który drwi z łucznika;<br />Zaledwie gruntu ziemi stopą swą dotyka,<br />Wnet chodzić przeszkadzają mu skrzydła tytana. |
||
** ''Le Poëte est semblable au prince des nuées<br />Qui hante la tempête et se rit de l’archer ;<br />Exilé sur le sol au milieu des huées,<br />Ses ailes de géant l’empêchent de marcher.'' (fr.) |
|||
** Źródło: ''Albatros'' |
|||
** Źródło: [[s:Kwiaty grzechu/Albatros|''Albatros'']] w: [[s:Kwiaty grzechu|''Kwiaty grzechu'']], wyd. Hieronim Cohn, Warszawa 1894, s. 21, tłum. Antoni Lange. |
|||
* Praca jest mniej nudna niż zabawa. |
* Praca jest mniej nudna niż zabawa. |
Wersja z 03:46, 8 maj 2012
Charles Baudelaire (1821–1867) – francuski poeta.
- Cały spostrzegany świat jest tylko zbiorem obrazów i faktów.
- Zobacz też: świat
- Jeśli gwałt i trucizna, ognie i sztylety
Dotąd swym żartobliwym haftem nie wyszyły
Kanwy naszych przeznaczeń banalnej, niemiłej,
To dlatego, że brak nam odwagi — niestety!- Si le viol, le poison, le poignard, l’incendie,
N’ont pas encor brodé de leurs plaisants dessins
Le canevas banal de nos piteux destins,
C’est que notre âme, hélas ! n’est pas assez hardie. - Źródło: Przedmowa w: Kwiaty grzechu, wyd. Hieronim Cohn, Warszawa 1894, s. 16, tłum. Antoni Lange.
- Si le viol, le poison, le poignard, l’incendie,
- Kobieta jest zaproszeniem do szczęścia.
- Źródło: Leksykon złotych myśli, wyboru dokonał Krzysztof Nowak, Warszawa 1998.
- Zobacz też: kobieta
- Kobieta nie umie oddzielić duszy od ciała. Jest istotą niezłożoną, jak zwierzęta.
- Kochałabym was i zapewniłabym wam wielkość, gdybyście mnie przekonali, że idziemy naprzód mimo woli, nieuchronnie – śpiąc; zdejmijcie z nas odpowiedzialność, zakryjcie przed nami upokarzające porównania, ujmijcie historię w sofizmaty, a będziecie się mogli nazywać mędrcami mędrców.
- Opis: sposób myślenia ludzi o autorytetach w sprawach religii wg Baudelaire'a.
- Krytyk ma prawo być z wszystkiego niezadowolony z rozpaczy przez nieistniejące arcydzieło.
- Miłość bardzo przypomina torturę albo zabieg chirurgiczny.(...) Ona albo on będzie wykonawcą, czy katem; drugie pacjentem, albo ofiarą.
- Zobacz też: miłość
- Miłość chce wyjść poza siebie samą, wcielić się w swoją ofiarę, jak zwycięzca w zwyciężonego, a mimo to zachować przywileje zdobywcy.
- Muzyka dziurawi niebo.
- Zobacz też: muzyka
- Największym podstępem szatana jest wmówienie ludziom, że nie istnieje.
- Nie ma już starego Paryża... Kształt miasta zmienia się szybciej, niestety, niż serce śmiertelnika.
- La vieux Paris n'est plus... La forme d'une ville change plus vite, hélas!, que le cœur d'un mortel. (fr.)
- Opis: o Paryżu.
- Zobacz też: Paryż
- Nie należy sądzić, że diabeł kusi jedynie ludzi genialnych. Gardzi zapewne głupcami, ale nie lekceważy ich pomocy. Przeciwnie, pokłada w nich wielkie nadzieje.
- Zobacz też: diabeł
- Poeta jest podobny do tego chmur pana,
Który burze wyzywa, który drwi z łucznika;
Zaledwie gruntu ziemi stopą swą dotyka,
Wnet chodzić przeszkadzają mu skrzydła tytana.- Le Poëte est semblable au prince des nuées
Qui hante la tempête et se rit de l’archer ;
Exilé sur le sol au milieu des huées,
Ses ailes de géant l’empêchent de marcher. (fr.) - Źródło: Albatros w: Kwiaty grzechu, wyd. Hieronim Cohn, Warszawa 1894, s. 21, tłum. Antoni Lange.
- Le Poëte est semblable au prince des nuées
- Praca jest mniej nudna niż zabawa.
- Zobacz też: praca
- Praca natychmiastowa, nawet zła, warta jest więcej niż marzycielstwo.
- Prawdziwi podróżnicy to ci tylko, którzy wyruszają, aby wyruszyć.
- Prawdziwy postęp (tzn. moralny) może dokonać się w jednostce i dzięki jednostce.
- Są pewne kobiety, które są podobne do wstęgi Ligi Honorowej. Nie pożąda się ich już więcej, ponieważ zbrudzili je pewni ludzie.
- Są urzeczenia tak potężne, że mogą być tylko cnotami.
- Ukochane istoty są nieraz piołunowymi kielichami, które trzeba pić z zamkniętymi oczyma.
- W miłości irytujące jest to, że jest ona zbrodnią, wymagającą wspólnika.
- W miłości, jak we wszystkich niemal sprawach, zgoda serc jest wynikiem nieporozumienia.
- Zazwyczaj spełnianie obowiązków odpędza strach.
- Zmarszczka: fala na rzece czaru.
- Życie jest szpitalem, w którym każdy pacjent jest opanowany chęcią zmiany swego łóżka. Są tylko trzy istoty godne szacunku: kapłan, wojownik, poeta. Wiedzieć, zabijać i tworzyć. Wszyscy inni są do obciosania i pańszczyzny, stworzeni do obory, czyli do wykonywania tak zwanych zawodów.
- Zobacz też: życie