Marcin Luter

Marcin Luter

Marcin Luter (1483–1546) – niemiecki mnich augustiański, teolog, reformator religijny i twórca pierwszego w historii tłumaczenia Biblii łacińskiej.

• Bóg jest bogiem pokornych, odrzuconych, dręczonych, uciśnionych, zdesperowanych i tych, którzy zostali zredukowani do niczego.
  • Źródło: Kazimierz Bem, Jarosław Makowski, Bóg skandalicznie bezbronny, „Gazeta Wyborcza”, 23–25 kwietnia 2011.
  • Zobacz też: Bóg

• Bóg ustawia wskazówki.

• Człowiek jest dla człowieka pierwszą rzeczywistością.
  • Zobacz też: rzeczywistość, człowiek

• Dzieło i słowo Boże mówią nam jasno, że kobiety winny służyć małżeństwu lub prostytucji.
  • Zobacz też: kobieta, Biblia, prostytucja

• Gdybym nawet wiedział, że jutro świat przestanie istnieć, to jeszcze dziś zasadziłbym drzewko jabłoni.
  • Zobacz też: apokalipsa, drzewo

• Jak pieczęć uwierzytelnia list, tak dobre uczynki uwierzytelniają wiarę.

• Jeśli kobiety męczą się i umierają po licznych porodach, nic w tym złego; niech umierają, byle tylko rodziły, na to są.
  • Zobacz też: matka

• Jeżeli widzisz dziecko, to przyłapujesz Boga na gorącym uczynku.
  • Zobacz też: dziecko

• Kłamstwo jest kula śnieżna: im dłużej ją kręcisz, tym staje się większa.
  • Zobacz też: kłamstwo

• Ludzie dają posłuch jakiemuś astrologowi, który usiłował wykazać że to Ziemia się kręci, a nie niebiosa czy firmament, Słońce i Księżyc... Ów głupiec pragnie wywrócić do góry nogami całą astronomię.
  • Opis: o Mikołaju Koperniku.

• Nie ma na świecie milszej rzeczy niż miłość kobiety, gdy komu przypadnie w udziale. Gdy mężczyzna kobietę kocha, jest ona dla niego najpiękniejsza i najmilsza.
  • Zobacz też: miłość, piękno

• Poddaje się Pismom, które cytowałem; myśl moja jest niewolnikiem Słowa Bożego. Nie chcę i nie mogę niczego odwołać, albowiem czynić coś przeciwko własnemu przekonaniu nie jest rzeczą bezpieczną ani uczciwą (...) Oto stoję przed wami. Nie mogę uczynić inaczej.
  • Opis: na sejmie Rzeszy w Wormacji, broniąc się przed oskarżeniami o herezję, 1521 r.
  • Źródło: Leopold von Ranke, Dzieje papiestwa w XVI-XIX wieku, Warszawa 1974.

• Po pierwsze – spalić synagogę, a to, co nie chce spłonąć, zasypać ziemią, aby żaden człowiek nie zobaczył kamienia ani żużlu na wieki.

• Przede wszystkim najważniejszą i najpowszechniejszą lekcją w wyższych i niższych szkołach winna stanowić nauka Pisma św., a u młodych chłopców – Ewangelii. I chciałby Bóg, aby każde miasto miało także szkołę dla dziewcząt, w której codziennie przez jedną godzinę dziewczynka słuchałaby Ewangelii po niemiecku lub po łacinie.

• Rozum to jest największa k... a diabelska; z natury swojej i sposobu bycia jest szkodliwą k... ą; jest prostytutką, prawdziwą k... ą diabelską, k... ą zeżartą przez świerzb i trąd, którą powinno się zdeptać nogami i zniszczyć ją i jej mądrość.
  • Źródło: Jacques Maritain „Trzej reformatorzy, Luter, Kartezjusz, Rousseau”, wyd. Fronda, 2005
  • Opis: jedno z ostatnich kazań Lutra wygłoszone w Wittenberdze.
  • Zobacz też: rozum

• Również i wynaturzenie może przybrać formę doskonałą.
  • Opis: o papiestwie.
  • Źródło: Leopold von Ranke, Dzieje papiestwa w XVI-XIX wieku, Warszawa 1974.

• Samo Pismo.
  • Opis: motto nawołujące do opierania się wyłącznie na Biblii.
  • Źródło: Jostein Gaarder, Świat Zofii. Cudowna podróż w głąb historii filozofii, Warszawa 1995, tłum. Iwona Zimnicka, s. 232.

• Silną twierdzą jest nasz Bóg,
  Dobrą tarczą i bronią.

• Tak wiele mam dziś do zrobienia, że będę musiał spędzić jeszcze jedną godzinę na modlitwie.

• Wszystko, co się osiąga na tym świecie, osiąga się przez nadzieję.

• Z dzieł teologicznych należy czytać jedynie nieliczne i najlepsze.(...) Tak więc powinno się czytać dzieła ojców Kościoła tylko przez jakiś czas, abyśmy poprzez nie mogli dojść do Biblii (...) jedynie Pismo św. jest bowiem naszą winnicą, w której powinniśmy ćwiczyć i pracować.

O Marcinie Lutrze

• W zamku Warburg, na stromym urwisku
  (Te niemieckie przepaście i szczyty)
  Wbrew mej woli, a gwoli ucisku
  Wyniesiony pod boskie błękity
  Pismo Święte z wszechwładnej łaciny
  Na swój własny język przekładam:
  Ożywają po wiekach, dawne cuda i czyny,
  Matką Ewa znów, Ojcem znów – Adam.
  
  Bliźnim jest mi tragiczny Abraham
  Gdy poświęcić ma syna w ofierze;
  Widzę ogień na Sodomy dachach,
  Gdzie zwęglają się grzeszni w niewierze.
  Bezmiar winy i kary surowość
  Brzmią prawdziwie w mym szorstkim języku.
  Na początku jest słowo,
  I okrutnie brzmi słowo,
  Ale spójrz wokół siebie, krytyku!
  
  Grzechy Rzym za gotówkę odpuszcza,
  Lecz w wojennej się nurza rozkoszy.
  Papież w zbroi, w ubóstwie tkwi tłuszcza,
  Z której groszy katedry się wznosi.
  W nawach katedr transakcje wszeteczne,
  Ksiądz spowiednik rozgrzesza za bilon.
  Tak jest, było i będzie,
  Zło i dobro jest wieczne,
  Lecz nie może być wieczny Babilon.
  
  Z tym więc walczę ja, mnich Augustianin,
  Moralności teolog – to przytyk,
  Bo w stolicy wołają – poganin!
  Reformator, heretyk, polityk!
  Tak, papieską ja bullę spaliłem,
  Lecz szukajcie miast, które on spalił!
  Ja na wrotach kościelnych tezy swoje przybiłem,
  On mnie wyklął, a mnisi śpiewali.
  
  Słowa palą, więc pali się słowa:
  Nikt o treści popiołów nie pyta.
  Ale moja ze Stwórcą rozmowa
  Jak Syn Jego – do drzewa przybita!
  Niech się gorszy prałacia elita,
  Niech się w mękach świat tworzy od nowa!
  Lecz niech czyta, kto umie,
  niech nauczy się czytać!
  Niech powraca – do Słowa!
  • Źródło: Jacek Kaczmarski, Marcin Luter (1993)

• Luter usprzecznił byt. Dla Lutra wszystko, co istnieje, z Bogiem Objawienia chrześcijańskiego na czele, jest sprzecznością, czyli w samym Bogu istnieje cała rzeczywistość. To jest taka próba teologicznego panteizmu.(...) W dotychczasowej filozofii przed Marcinem Lutrem każdy człowiek, każda osoba ludzka była podmiotem substancjalnym, przynajmniej w tej wielkiej myśli greckiej metafizyki, później też scholastyki, chrześcijańskiej myśli szeroko pojętej. Luter dokonał redukcji rozumienia substancji i ją tylko ograniczył do pojęcia Boga. Tylko Bóg jest substancją. To oznacza, że taki upadły anioł światłości, tj. nic innego jak wcielenie samego Boga. I dlatego Luter stawia tezę, w Komentarzu do Psalmów, w 1530 roku: „Zanim Bóg stał się Bogiem, musiał najpierw stać się diabłem”.
  • Źródło: Tadeusz Guz, Wypowiedź w Radiu Maryja z 21 listopada 2009 podczas audycji Istota Nazizmu hitlerowskiego cz. I
  • Zobacz też: materia, Szatan

Zobacz też

• reformacja