Antoni Lange

Antoni Lange

Antoni Lange (1861 lub 1863–1929) – poeta, dramatopisarz i powieściopisarz polski okresu Młodej Polski.

Cytaty z utworów poetyckich

• A modlim się do grobu – nicestwa – i dżumy.
  • Źródło: Kazimierz Wyka, Modernizm polski, Wydawn. Literackie, 1968, s. 81.
  • Zobacz też: religia

• Ale nasze bluźnierstwo to tylko modlitwa
  Rozpaczliwa i groźna jak ostatnia bitwa.
  • Źródło: K. Wyka, Modernizm polski, op. cit., s. 81.

• Bo ja byłem chaosem, tak jak jest chaosem ten wiek, co mię zrodził.
  • Zobacz też: XIX wiek

• Bo tak się mrokiem oraz słońca złotem linia żywota wiecznie równoważy.
  • Źródło: Rozmyślania i inne wiersze, Warszawa 1979, PIW.
  • Zobacz też: życie

• Być – i walczyć – i cierpieć – i kochać swe rany!
  • Źródło: Wacław Borowy, Dziś i wczoraj, wyd. „Rój”, 1934, s. 205.

• Czyż raz jeden tworzyłem, aby zwalić w złomy?
  • Zobacz też: poeta

• Dusze ludzkie – samotnice wieczne,
  Samotnice – jak planety błędne:
  Każda błąka się przez drogi mleczne,
  Każda toczy koło swe bezwzględne.
  • Źródło: Samotność w: Poezye cz. 1, Kraków 1895.

• Ileż myśli, uczuć, zórz
  Zgasił we mnie wicher burz!

• Ja miałem rozkaz dany mi z wysoka
  Szukać cię w każdej postaci niewieściej.
  • Zobacz też: miłość

• Kto nie zbłądził w lesie, ten nie poznał lasu.
  • Zobacz też: przyroda

• Kto wie z jakich płomieni i z jakich popiołów powstaje to, co ciżba zowie lodowatem...
  • Zobacz też: świat

• Lecz, żem życie zbyt kochał, aby pragnąć życia!
  • Źródło: Wacław Borowy, Studia i szkice literackie, Tom 1, Warszawa 1983, PIW, s. 399.

• Może znajdę na ziemi jaką duszę bratnią,
  Co przeczyta i pojmie tę mą pieśń ostatnią,
  I, chociaż rozpacz moja czoło jej zasępi –
  Żałować może będzie, lecz mię nie potępi!

• Obok naszego życia płynie inne życie, jak gdyby drugie życie, życie mniej codzienne.
  • Źródło: W. Borowy, Studia i szkice literackie, Tom 1, op. cit., s. 405.

• Śmierć jest to podróż nad wszystkie podróże.
  • Źródło: W. Borowy, Studia i szkice literackie, Tom 1, op. cit., s. 393.
  • Zobacz też: śmierć

• W piersi naszej Chrystusy żyją i Nerony,
  W piersi naszej bogowie żyją i bydlęta:
  I duch nasz przebaczeniem cały przepełniony
  Nieraz się nienawiścią – jak burza – rozpęta.
  • Źródło: K. Wyka, Modernizm polski, op. cit., s. 43.
  • Zobacz też: człowiek

• Wszystko ci dałem, bogini łaskawa;
  Jak drogi klejnot niech to skroń twą złoci.

Cytaty z utworów prozatorskich

Miranda (powieść)

• Bo nasze życie to wieczna odpowiedzialność i zatraciliśmy swobodę błądzenia.

• Jedną z form pamięci jest prawda, złudzenie jedną z form niepamięci.

• Jestem wrogiem rzeczywistości i cokolwiek w niej widzę, chciałbym w innych, lepszych formach zobaczyć.

• Mogą na innych gdzieś planetach przebywać istoty tyle od nas doskonalsze, że w stosunku do nas są jak bogowie. Takimi istotami zdali mi się ci ludzie, którzy mnie otaczali.

• Natura mści się za wydzieranie jej tajemnic. Od gniewu Artemidy giną Akteony.
  • Zobacz też: nauka

• Nauka współczesna dotarła do najdalszego pierwiastka, który nazwała protonem.

• Nie ma na świecie rzeczy niebezpieczniejszej niż realizacja jakiejś idei.

• Twórczość to umiejętne połączenie pamięci z niepamięcią.

• W momencie, gdy nasz duch tego żąda, zapomniane się zjawia i staje się mocą pamiętną. Otóż ten moment naszej woli to moment geniuszu twórczego.

• W przyrodzie nie ma rzeczy nadprzyrodzonych.

• Wszelkie cierpienie ukrywa w sobie tajemnicę jakiejś przyszłej nagrody.

• Żaden Bóg na świecie nie może cofnąć czynów, które się stały i zmienić ich w niebyłe. Jest to granica wszechmocy bożej.

• Życie ludzkie płynie na dwojgu skrzydłach: jednym z nich jest pamięć, a drugim zapomnienie.
  • Zobacz też: pamięć

Tom W czwartym wymiarze

• Ciągle marzyło mi się, aby rozwinąć żywot mój w edycji poprawnej, doskonalszej niż poprzednia.

• Rousseau wzywał: powróćmy do natury! Nie przeczuwał, jakie huragany zawiera w sobie to wezwanie.
  • Zobacz też: natura, zło, rewolucja

• Sen – to moje realne życie: śpiąc, mam świadomość snu; żyjąc, nie mam świadomości życia.
  • Zobacz też: sen

• Śmiało rzec można, że w rewolucji [bożek] Pan się odrodził.

• To sen – tu ani śmierć, ani życie nie jest rzeczywiście rzeczywistym.

Cytaty z eseistyki

• Modernizm chce dzieła, które by się stało uniwersalnym, w którym zawarto by przeszłość, przyszłość i teraźniejszość, które by było architekturą, malarstwem, muzyką i poezją, epopeją, liryką i dramatem (…) w którym by się zlały sacra profanis, które by było naraz religią i kosmogonią, filozofią i psychologią, (…) mistyką i poezją, analizą i syntezą, które by było nie tylko kopią natury, ale i naturą samą, które by tak się z nią zlało, żeby znikły granice sztuki i natury.
  • Źródło: K. Wyka, Modernizm polski, op. cit., s. 242.
  • Zobacz też: sztuka, Młoda Polska

• Nauka, nie mogąc wytłumaczyć nieznanego, pozostawia w sercu naszego pokolenia czczość i próżnię.

• Racja mych dziejów pozostaje przede mną ukryta.
  • Zobacz też: historia

• Wyobraźnia to (...) siła plastyczna ducha ludzkiego, (...) połączenie rozumu z uczuciem.
  • Źródło: Jan Pacławski, „Prace Komisji Historycznoliterackiej”, Wydania 39–42, Wydawnictwo Polskiej Akademii Nauk, 1978, s. 64.
  • Zobacz też: wyobraźnia

Inne

• Aby już uzupełnić tę reklamę Mirandy zaznaczę z wielką przyjemnością, że co do niektórych pomysłów spotkałem się z fantazjami Wellsa, w jego najnowszym dziele na temat utopii pt. Ludzie jak bogowie.
  • Opis: przedmowa do II wydania książki W czwartym wymiarze z 1925.