Seweryn Goszczyński: Różnice pomiędzy wersjami

Z Wikicytatów, wolnej kolekcji cytatów
Usunięta treść Dodana treść
kat.
Stefs (dyskusja | edycje)
m kat.
Linia 34: Linia 34:
[[Kategoria:Polscy poeci romantyczni]]
[[Kategoria:Polscy poeci romantyczni]]
[[Kategoria:Polscy publicyści]]
[[Kategoria:Polscy publicyści]]
[[Kategoria:Powstańcy listopadowi]]

Wersja z 16:40, 20 sty 2012

Pomnik na grobie Seweryna Goszczyńskiego

Seweryn Goszczyński (1801–1876) – polski poeta, publicysta, działacz niepodległościowy.

  • Minęło lato. Góry śniegiem się odziewają, przedgórza występują w dzikszych coraz barwach. Polany opustoszały, ogłuchły echa pieśni pasterskich, słońce z każdym dniem widoczniej się nudzi, z każdym dniem wcześniej na spoczynek odchodzi.
    • Źródło: Dziennik podróży do Tatrów
    • Zobacz też: góry
  • Piekła za wojną zatrzaśnięto bramę.
    Znów tenże pokój i zbrodnie te same.
    • Źródło: Zamek kaniowski, II, 30, 1828
  • „Pierwej zbawienie duszy, a potem Polska” powtarzają nam prawowierni katolicy. I nie bierzmy tego zdania za czcze brzmienie, za chwilowe obłąkanie kwietyzmu religijnego. Nie widzieliśmy-ż w ostatnim naszym powstaniu ludzi, którzy je ściśle zastosowali? Jest ono logicznie wyciągnione z ducha katolicyzmu; za takie musimy je przyjąć – a przyjąwszy, cóż mamy z niego wnosić? Oto, że niepodobna być zarazem dobrym katolikiem i dobrym Polakiem.
    • Źródło: Dzieła zbiorowe, t. 4, Lwów 1911, s. 413–414.
  • Sadźmy, przyjacielu, róże!
    Długo jeszcze, długo światu
    Szumieć będą śnieżne burze,
    Sadźmy je przyszłemu latu!
    • Źródło: Przy sadzeniu róż, 1831
    • Zobacz też: róża
  • Tatry, Pieniny, Babia Góra zostały teraz brzegami morza, z którego łona podnoszą się gdzieniegdzie, jak ciemne wyspy, wyższe wzgórza lasami porosłe.(...)
  • Tylko razem, tylko zgodnie
    A gdzie nam trzeba, zajdziem niezawodnie!
  • Uczciwość w życiu narodu gra ważniejszą rolę niż genialny człowiek.
  • Uderzcie w bębny, zagrajcie nam w rogi:
    Za Bug, za Bug, za Bug!
    • Źródło: Marsz za Bug, „Nowa Polska” nr 129 z 1831 roku
    • Opis: melodia jest przypisywana Ignacemu Feliksowi Dobrzyńskiemu
Wikisource