Język kaszubski

Język kaszubski (nazwy własne: kaszëbsczi jãzëk, kaszëbskô mòwa, pòmòrsczi jãzëk, kaszëbskò-słowińskô mòwa) – mowa zachodniosłowiańska o spornym statusie – w zależności od przyjętych kryteriów uznawana za odrębny język lub dialekt języka polskiego.

• Dziś nie tylko przybysz z Polski centralnej nie rozumie Kaszuby z północy. Zdarza się, że nie rozumie go również Kaszuba z Kościerzyny.
  • Autor: Hanna Popowska-Taborska i Zuzanna Topolińska
  • Źródło: Aleksander Labuda, Słownik kaszubski, (1960), Przedmowa, str.9.

• Ja mówię dobrze tylko po kaszubsku, to jest moja matryca językowa.
  • Autor: w:Gerard Labuda
  • Źródło: Zapiski kaszubskie, pomorskie i morskie,Gdańsk : Oficyna Czec, 2000, Wyd. 1, str. 486

• Niech ci, którzy tak chętnie powołują się na Kaszubów, sprawdzą, jakie frustracje wywołała kodyfikacja kaszubskiego. Dziecko innego języka uczy się w szkole, a inaczej rozmawia w domu ze swoimi rodzicami. Ktoś wie, jakie to czyni spustoszenie w umysłach tych dzieci? Nie politycy powinni decydować o tym, czy będzie język śląski. Od tego są językoznawcy.
  • Autorka: Maria Pańczyk-Pozdziej, slask.nasze.miasto.pl, Maria Pańczyk-Pozdziej - twórczyni konkursu „Po naszymu, czyli po śląsku”, 27 listopad 2010
  • Zobacz też: etnolekt śląski

• Pragnę Was jeszcze zachęcić, zachęcić abyście nadal strzegli swojej tożsamości, pielęgnując więzi rodzinne, pogłębiając znajomość swojego języka i starając się przekazywać swą bogatą tradycję kaszubską młodemu pokoleniu.
  • Autor: Jan Paweł II, Sopot, 1999 rok

• Za język regionalny uważamy kaszubski, którego związki z polszczyzną są luźniejsze. Ma odmienną od języka polskiego historię. Regionalnym nazywamy go dlatego, że nie ma oparcia w żadnym innym języku państwowym. Procesy historyczne, fakty fleksyjne, fonetyczne, gramatyczne decydują, że jest to język regionalny.
  • Autor: Jerzy Bralczyk, Prof. Bralczyk: Śląski jest piękny, ale to dialekt, gazeta.pl, 8 kwietnia 2011