Msza

Msza – w części wyznań chrześcijańskich porządek celebracji liturgicznej będącej odniesieniem do Ostatniej Wieczerzy Jezusa.

• Kościół chce, aby Mszę uważano za „ofiarę prawdziwą i odpowiednią’ (...) Głównym źródłem naszej nauki jest jednak tradycja, która od najdawniejszych czasów głosi, że Ofiara Mszy ma wartość przebłagalną.
  • Źródło: The Catholic Encyclopedia, 1913, t. 10, ss. 6, 17.

• Kościół nakazuje nam pod grzechem przyjmować Komunię św. przynajmniej raz w roku w okresie wielkanocnym, a poleca nam przyjmować Komunię św. jak najczęściej, nawet codziennie.
  • Autor: ks. Antoni Witkowiak, Propedeutyka teologii katolickiej, Poznań 1971, s. 253.

• W Biblii nie ma słowa «czyściec’ ani też jasno wyłożonej nauki o czyśćcu.(...) W dziełach Ojców wielokrotnie wspomniano nie tylko o istnieniu czyśćca, lecz również o tym, że wiernemu zmarłemu mogą pomóc modlitwy żywych, a przede wszystkim Ofiara Mszy.
  • Źródło: Katechizm dla dorosłych (ang. The Teaching of Christ – A Catholic Catechism for Adults), ss. 347, 348.

• W niedzielę oraz w inne dni świąteczne nakazane, wierni są zobowiązani uczestniczyć we Mszy świętej.
  • Źródło: Kodeks Prawa Kanonicznego, Pallottinum 1984, kan. 1247.

• Wierzymy, że jak chleb i wino konsekrowane przez Chrystusa Pana podczas Ostatniej Wieczerzy zostały przemienione w Jego ciało i krew, które wkrótce miał za nas ofiarować na krzyżu, tak też i chleb, i wino konsekrowane przez kapłana przemieniają się w ciało i w krew Chrystusa zasiadającego w chwale niebieskiej, i wierzymy, że tajemnicza obecność Pana pod postaciami owych rzeczy, które dla zmysłów zdają się istnieć nadal jak przedtem, jest prawdziwa, rzeczywista i substancjonalna.(...) Tę tajemniczą przemianę Kościół stosownie i właściwie zwie przeistoczeniem [transsubstancjacją].
  • Autor: papież Paweł VI, Uroczyste wyznanie wiary z 30 czerwca 1968, Breviarium Fidei. Wybór doktrynalnych wypowiedzi Kościoła, Poznań 1989, s. 422.