Voltaire

Voltaire

Voltaire (1694-1778), francuski filozof, wolnomularz, dramaturg i poeta

• Cierpliwość wydaje się nam niczym. A jednak, cóż to za wydatek energii!

• Człowiek musiał popsuć trochę swoją naturę, bo nie rodzi się wilkiem, a jest wilkiem.

• Człowiek wolny idzie do nieba taką drogą, jaka mu się podoba.

• Gdyby Boga nie było, należałoby go wymyślić.

• Kobieta umie dochować tajemnicy. Tajemnicy swojego wieku.

• Lekarze zapisują lekarstwa, o których niewiele wiedzą, na choroby, o których wiedzą jeszcze mniej, ludziom, o których nie wiedzą nic.
  • Zobacz też: lekarz

• "Lepiej" jest wrogiem "dobrego".

• Ludzie używają słów tylko po to, by ukryć swe myśli.

• Niewolnicy złymi są wojownikami, chyba że walczą o własną wolność.

• Nie zgadzam się z tobą, ale zawsze bronił będę twego prawa do posiadania własnego zdania.
  • Je ne suis pas d'accord avec ce que vous dites, mais je me battrai jusqu'au bout pour que vous puissiez le dire. (fr.)

• Ogromnie lubię kobiety, zwłaszcza kiedy są ładne i uległe.
  • zobacz: kobieta

• Pierwszym prorokiem był pierwszy nikczemnik, który spotkał grupę frajerów.

• Praca oddala od nas trzy wielkie niedole - nudę, występek i ubóstwo.

• Przesądy są rozumem głupców.

• Bardzo roztropnie jest wątpić.

• Przypadek to słowo pozbawione sensu; nie ma niczego, co nie miałoby swoich przyczyn.
  • zobacz też: przypadek

• Szczęście jest stanem ducha, a więc nie może być trwałe.

• Szukający szczęścia jest jak pijak, który nie może trafić do domu, ale wie, że ma dom.
  • zobacz: szczęście

• To, co jest prawdą w jednej epoce, staje się błędem w innej.

• Trzeba uprawiać nasz ogródek.
  • Il faut cultiver notre jardin. (fr.)
  • Ostatnie słowa powieści "Kandyd, czyli optymizm"

• Uczony zna dobrze wartość pieniądza, ale bogaty nie zna wartości wiedzy.

• Wspaniale być skromnym, gdy się jest wielkim.

• Wszyscy ludzie byliby sobie równi, gdyby nie mieli potrzeb.

• Wszystkie wielkości świata nie są warte dobrej przyjaźni.
  • zobacz: przyjaźń

• Zniszczyć infamię.
  • Ecrasez l'infâme. (fr.)
  • do panującej we Francji religii katolickiej. Zdanie to stało się mottem wrogów Kościoła.

• Zabierzcie stąd tę szubienicę!
  • Otez-moi cette potence! (fr.)
  • do rzemieślników-cieśli o olbrzymim drewnianym krzyżu, stojącym na cmentarzu w jego dobrach.