Michał Choromański

Michał Choromański

Michał Choromański (1904–1972) – polski pisarz, dramaturg i poeta.

• Choć zrozumieli. Chociaż przyszli.
  Nie mogli szczęścia wrócić nam.
  I tylko w niebie złote igły
  Kreśliły gwiazdom górny trakt.
  • Źródło: Rozczarowanie (1926)

• Co do mózgu, to nie obchodzi mnie on u kobiety – uważam, że ma ona ciekawsze organy.

• Często najprostsze myśli omijają nas właśnie dlatego, że są najprostsze.
  • Zobacz też: myśl

• Do okna przybliżyła się
  Ze smutkiem i skrywaną złością
  Patrzyła jak tam szumi wiosna,
  – Jak księżyc wpływa ponad dach,
  – I–jezdnia srebrzy się światłością.
  • Źródło: Na stół stawiając bukiet róż (Brat i siostra), 1926

• I szczęście stało się niebyłe (...).
  • Źródło: Rozczarowanie (1926)

• Jeżeli się miłość pozbawi zazdrości, wtłoczy się ją w ramy nowego konwenansu.

• Kobieta oddaje się tylko temu, którego nie kocha.

• Latawiec jest jak człowiek, może się wznosić tylko na sznurku.
  • Zobacz też: latawiec

• Lubieżne kobiety sądzą, że wszyscy mężczyźni są zwyrodnialcami.
  • Zobacz też: kobieta, mężczyzna

• Najdłużej kochamy tych, co nas porzucają.

• Nic tak nie wiążę i nic tak nie łamie życia jak cudza dobroć. Niebezpieczna, może niemoralna siła spoczywa w rękach dobrego człowieka.(...) Jakżeż często pod wpływem cudzej dobroci człowiek postępuje inaczej, niż tego by pragnął, i robiąc dobry uczynek, w gruncie rzeczy robi uczynek zły, gdyż przyczynia się do własnego odwartościowania.
  • Źródło: Szpital Czerwonego Krzyża (1937)

• O, Twe oczy jak – światła błękitnych dwóch gwiazd.
  O, te piersi dziewczęce i smagłe!
  Jakby złote owoce ktoś w dłonie mi dał
  Chylę głowę i cudu pragnę.
  • Źródło: Położyłem dziś dłoń na Twą pierś, smagłą pierś, 1926

• Patrz dobremu człowiekowi na ręce, żeby ci przypadkiem nic złego nie zrobił.
  • Zobacz też: człowiek

• Przygoda jest w nas, a nie na zewnątrz.
  • Zobacz też: przygoda

• Umarła żona. A od sadu
  Przez okna wczesny wieczór szedł.
  Dźwięk moich słów, mój lekki wiersz
  Kadzidłem przepływały nad nią.
  • Źródło: Gdy moja żona gasła cicho, 27 kwietnia 1926

• W prawdziwej miłości człowiek przede wszystkim zatraca wszelką oryginalność. Im większa jest miłość, tym banalniejsze są jej przejawy.

• Wśród dziesięciu znajomych mężczyzn mąż zawsze będzie zazdrosny o dziewięciu niewinnych, dziesiątego zaś, z którym żona go zdradza, nigdy nie będzie podejrzewał.