François Rabelais: Różnice pomiędzy wersjami

Z Wikicytatów, wolnej kolekcji cytatów
Usunięta treść Dodana treść
Alessia (dyskusja | edycje)
m kat.
Jos. (dyskusja | edycje)
drobne merytoryczne, drobne redakcyjne
Linia 1: Linia 1:
[[Plik:Francois Rabelais - Portrait.jpg|mały|François Rabelais]]
[[Plik:Francois Rabelais - Portrait.jpg|mały|<center>François Rabelais</center>]]
'''[[w:François Rabelais|François Rabelais]]''' (1493/1494–1553) – francuski pisarz, humanista i lekarz.
'''[[w:François Rabelais|François Rabelais]]''' (1493/1494–1553) – francuski pisarz, humanista i lekarz.
==Gargantua i Pantagruel==
{{Osobne|Gargantua i Pantagruel}}
* Apetyt przychodzi w miarę jedzenia.
* Apetyt przychodzi w miarę jedzenia.


* Nigdy nie stosuję się do godzin; godziny są zrobione dla człowieka, a nie człowiek dla godzin.
** ''Les heures sont faictez pour l'homme, & non l'homme pour les heures.'' (fr.)
* Zawsze bowiem dążymy do rzeczy zabronionych i pragniemy tego, czego nam odmówiono.

==Inne==
* Czas jest ojcem prawdy.
* Czas jest ojcem prawdy.


Linia 17: Linia 24:


* Nie posiadam nic cennego. Zostawiam wiele długów. Resztę zapisuję biednym.
* Nie posiadam nic cennego. Zostawiam wiele długów. Resztę zapisuję biednym.
** Opis: słowa przypisywane Rabelaisowi na łożu śmierci
** Opis: słowa przypisywane Rabelaisowi jako jego ostatnia wola.
** Źródło: cyt. za: Aidan Reynolds, William E. Charlton, ''Arthur Machen: A Short Account of His Life and Work'', 1964r., s. 186

* Nigdy nie stosuję się do godzin; godziny są zrobione dla człowieka, a nie człowiek dla godzin.


* Obecnie wszystkie nauki ożyły i wróciły do czci, języki zmartwychwstały: grecki, bez którego wstydem jest, aby ktoś mógł się mienić uczonym, hebrajski, chaldejski, łaciński. Kwitnie sztuka drukarska, tak wyborna, tak udoskonalona, którą wynaleziono swego czasu z natchnienia bożego, tak jak broń palną z podszeptu szatana. Świat jest pełen ludzi uczonych, najwspanialszych księgarni, najświatlejszych nauczycieli i sądzę, że ani za czasów Platona, ani Cycerona nie było takich ułatwień w nauce jak obecnie.
* Obecnie wszystkie nauki ożyły i wróciły do czci, języki zmartwychwstały: grecki, bez którego wstydem jest, aby ktoś mógł się mienić uczonym, hebrajski, chaldejski, łaciński. Kwitnie sztuka drukarska, tak wyborna, tak udoskonalona, którą wynaleziono swego czasu z natchnienia bożego, tak jak broń palną z podszeptu szatana. Świat jest pełen ludzi uczonych, najwspanialszych księgarni, najświatlejszych nauczycieli i sądzę, że ani za czasów Platona, ani Cycerona nie było takich ułatwień w nauce jak obecnie.
Linia 26: Linia 32:
* Udaję się w poszukiwaniu wielkiego być może. Spuście kurtynę, farsa skończona.
* Udaję się w poszukiwaniu wielkiego być może. Spuście kurtynę, farsa skończona.
** ''Je m'en vais chercher un grand peut-être; tirez le rideau, la farce est jouée.'' (fr.)
** ''Je m'en vais chercher un grand peut-être; tirez le rideau, la farce est jouée.'' (fr.)
** Opis: [[ostatnie słowa]] pisarza na łożu śmierci
** Opis: [[ostatnie słowa]] pisarza na łożu śmierci.


* Wszystko przychodzi na czas temu, który potrafi czekać.
* Wszystko przychodzi na czas temu, który potrafi czekać.


==O François Rabelais==
==O François Rabelais==
* Rabelais nie miał pojęcia o tym, czy jest „historyczny” czy „ponad-historyczny”. Nie zamierzał uprawiać „pisarstwa absolutnego” ani hołdować „czystej sztuce”, ani też – na odwrót – wypowiadać swojej epoki, w ogóle nic nie zamierzał ponieważ pisał, jak dziecko załatwia się pod krzakiem, aby sobie ulżyć.
* Rabelais nie miał pojęcia o tym, czy jest „historyczny” czy „ponad-historyczny”. Nie zamierzał uprawiać „pisarstwa absolutnego” ani hołdować „czystej sztuce”, ani też – na odwrót – wypowiadać swojej epoki, w ogóle nic nie zamierzał, ponieważ pisał, jak dziecko załatwia się pod krzakiem, aby sobie ulżyć.
** Autor: [[Witold Gombrowicz]], ''Dzienniki''
** Autor: [[Witold Gombrowicz]], ''Dzienniki''


'''Zobacz też:'''
==Zobacz też:==
* ''[[Gargantua i Pantagruel]]''
* ''[[Gargantua i Pantagruel]]''



Wersja z 13:36, 3 maj 2011

François Rabelais

François Rabelais (1493/1494–1553) – francuski pisarz, humanista i lekarz.

Gargantua i Pantagruel

 Poniżej znajdują się wybrane cytaty, więcej znajdziesz w osobnym haśle Gargantua i Pantagruel.
  • Apetyt przychodzi w miarę jedzenia.
  • Nigdy nie stosuję się do godzin; godziny są zrobione dla człowieka, a nie człowiek dla godzin.
    • Les heures sont faictez pour l'homme, & non l'homme pour les heures. (fr.)
* Zawsze bowiem dążymy do rzeczy zabronionych i pragniemy tego, czego nam odmówiono.

Inne

  • Czas jest ojcem prawdy.
  • Jedynym lekarstwem przeciw niepohamowanemu gadulstwu żony jest głuchota męża.
  • Kiedy piję – myślę. Kiedy myślę – piję.
  • Lepiej śmiechem jest pisać niż łzami, śmiech to szczere królestwo człowieka.
  • Ludek buntowniczego Paryża jest głupawy z przyrodzenia.
    • Źródło: S. Grzybowski, Henryk Walezy, Wrocław – Warszawa – Kraków – Gdańsk – Łódź 1985, s. 11.
  • Natura nie znosi próżni.
  • Nie posiadam nic cennego. Zostawiam wiele długów. Resztę zapisuję biednym.
    • Opis: słowa przypisywane Rabelaisowi jako jego ostatnia wola.
    • Źródło: cyt. za: Aidan Reynolds, William E. Charlton, Arthur Machen: A Short Account of His Life and Work, 1964r., s. 186
  • Obecnie wszystkie nauki ożyły i wróciły do czci, języki zmartwychwstały: grecki, bez którego wstydem jest, aby ktoś mógł się mienić uczonym, hebrajski, chaldejski, łaciński. Kwitnie sztuka drukarska, tak wyborna, tak udoskonalona, którą wynaleziono swego czasu z natchnienia bożego, tak jak broń palną z podszeptu szatana. Świat jest pełen ludzi uczonych, najwspanialszych księgarni, najświatlejszych nauczycieli i sądzę, że ani za czasów Platona, ani Cycerona nie było takich ułatwień w nauce jak obecnie.
    • Źródło: O nauce i uczonych
  • Udaję się w poszukiwaniu wielkiego być może. Spuście kurtynę, farsa skończona.
    • Je m'en vais chercher un grand peut-être; tirez le rideau, la farce est jouée. (fr.)
    • Opis: ostatnie słowa pisarza na łożu śmierci.
  • Wszystko przychodzi na czas temu, który potrafi czekać.

O François Rabelais

  • Rabelais nie miał pojęcia o tym, czy jest „historyczny” czy „ponad-historyczny”. Nie zamierzał uprawiać „pisarstwa absolutnego” ani hołdować „czystej sztuce”, ani też – na odwrót – wypowiadać swojej epoki, w ogóle nic nie zamierzał, ponieważ pisał, jak dziecko załatwia się pod krzakiem, aby sobie ulżyć.

Zobacz też: