Pier Paolo Pasolini: Różnice pomiędzy wersjami

Z Wikicytatów, wolnej kolekcji cytatów
Usunięta treść Dodana treść
kat.
m drobne redakcyjne
Linia 1: Linia 1:
[[Plik:RitrattoPasolini.jpg|mały|Pier Paolo Pasolini]]
[[Plik:RitrattoPasolini.jpg|mały|<center>Pier Paolo Pasolini]]
'''[[w:Pier Paolo Pasolini|Pier Paolo Pasolini]]''' (1922–1975) – włoski pisarz, dramaturg, malarz, poeta, scenarzysta i reżyser filmowy.
'''[[w:Pier Paolo Pasolini|Pier Paolo Pasolini]]''' (1922–1975) – włoski pisarz, dramaturg, malarz, poeta, scenarzysta i reżyser filmowy.
* Czasem krytycy pytają mnie, dlaczego nie robię już takich filmów jak kiedyś. Nie potrafią zrozumieć, że podążam swoją drogą tylko i wyłącznie do przodu...
* Czasem krytycy pytają mnie, dlaczego nie robię już takich filmów jak kiedyś. Nie potrafią zrozumieć, że podążam swoją drogą tylko i wyłącznie do przodu...
Linia 10: Linia 10:


* Jest święto. A ja w proteście chcę umrzeć z upokorzenia. Chcę, aby znaleźli mnie martwego, ze sterczącym penisem, ze spuszczonymi spodniami poplamionymi białą spermą, pośród zboża zabarwionego krwistoczerwoną posoką. I jestem przekonany, że moje ostatnie przedstawienie – którego będę jedynym aktorem i jedynym widzem, w rzece, nad którą nikt nie przychodzi – nabierze znaczenia.
* Jest święto. A ja w proteście chcę umrzeć z upokorzenia. Chcę, aby znaleźli mnie martwego, ze sterczącym penisem, ze spuszczonymi spodniami poplamionymi białą spermą, pośród zboża zabarwionego krwistoczerwoną posoką. I jestem przekonany, że moje ostatnie przedstawienie – którego będę jedynym aktorem i jedynym widzem, w rzece, nad którą nikt nie przychodzi – nabierze znaczenia.
** ''Bestia stylu'' (''Bestia da stile''), 1970.
** Źródło: ''Bestia stylu'' (''Bestia da stile''), 1970.


* Jestem człowiekiem uprawiającym sztukę pastiszu.
* Jestem człowiekiem uprawiającym sztukę pastiszu.

Wersja z 19:40, 20 wrz 2010

Plik:RitrattoPasolini.jpg
Pier Paolo Pasolini

Pier Paolo Pasolini (1922–1975) – włoski pisarz, dramaturg, malarz, poeta, scenarzysta i reżyser filmowy.

  • Czasem krytycy pytają mnie, dlaczego nie robię już takich filmów jak kiedyś. Nie potrafią zrozumieć, że podążam swoją drogą tylko i wyłącznie do przodu...
  • Dominującą rzeczą w moich filmach jest tęsknota za życiem. To zmysł wykluczenia, który nie obniża, lecz argumentuje miłość do życia.
  • Grzeszyć to nie znaczy czynić zło. Grzeszymy naprawdę, nie czyniąc dobra.
  • Jawnie nie zgadzam się, by robić kino.
  • Jest święto. A ja w proteście chcę umrzeć z upokorzenia. Chcę, aby znaleźli mnie martwego, ze sterczącym penisem, ze spuszczonymi spodniami poplamionymi białą spermą, pośród zboża zabarwionego krwistoczerwoną posoką. I jestem przekonany, że moje ostatnie przedstawienie – którego będę jedynym aktorem i jedynym widzem, w rzece, nad którą nikt nie przychodzi – nabierze znaczenia.
    • Źródło: Bestia stylu (Bestia da stile), 1970.
  • Jestem człowiekiem uprawiającym sztukę pastiszu.
  • Jeżeli wiesz, że jestem niewierzący, to znasz mnie lepiej niż ja sam. Być może i jestem człowiekiem niewierzącym, ale takim, który tęskni za wiarą.
  • Mój film [Opowieści kanterberyjskie] nie jest wulgarny. Jest to film o życiu. Wulgarne są te filmy, które zrobione są nieuczciwie i schlebiają niskim upodobaniom.
  • Przed człowiekiem stoją tylko dwie możliwości: albo wyrazi samego siebie i umrze, albo pozostanie nieśmiertelnym, ale niemym.
  • Reżyserzy-męczennicy znajdują się zawsze, na własne życzenie, na linii ognia. Poprzez nieustanne prowokowanie świata, poprzez samo eksponowanie samych siebie, osiągają w końcu to, czego tak agresywnie pragną: zostają ugodzeni i zabici bronią, którą sami wykuli dla swoich wrogów.
  • Umrzeć jest absolutną koniecznością, ponieważ dopóki żyjemy, jesteśmy pozbawieni sensu. Jedynie dzięki śmierci nasze życie jest wykorzystane do wyrażenia siebie.
  • W dyktaturze każdy boi się każdego, a jeden boi się najbardziej.
  • Wolność. Kiedy naprawdę i głęboko przemyślałem to tajemnicze słowo, zrozumiałem, że nie znaczy ono nic innego, tylko wolność wyboru śmierci. Wolność nie może objawić się w żaden inny sposób, niż przez mniejsze lub większe męczeństwo.

O Pier Paolo Pasolinim

  • Przy tobie Rimbaud wydaje się pensjonarką.
    • Autor: Oriana Fallaci
    • Źródło: List do Pier Paolo, „Przekrój” 3 czerwca 1984, przekład Józef Opalski, Lucio Gambacorta