Laozi

Laozi w „Myths and Legends of China” z 1922 r.

Laozi (ok. VI w. p.n.e.) – legendarna postać chińskiej filozofii, twórca taoizmu.

• Bez wyruszania za granicę
  można poznać cały świat;
  Bez wyglądania przez okno
  można zobaczyć drogę do niebios.
  Im dalej ktoś wędruje, tym mniej poznaje.

• Czasami najkruchsza delikatność przezwycięża najtwardszą moc.

• Człowiek posłuszny jest ziemi. Ziemia posłuszna jest niebu, niebo posłuszne jest Tao, a Tao przestrzega tego, co naturalne.

• Droga jasności mroczną się wpierw zdaje, postęp zaś cofaniem się zdać może.

• Jeśli myślisz, że wszystko jest łatwe, napotkasz tylko trudności.

• Jeśli wiesz, że nie wiesz, jesteś na właściwej drodze.

• Kto jest równie rozważny na końcu co i na początku dzieła, ten klęski nie dozna.

• Kto umie się zatrzymać, ten potrafi nieszczęściu zapobiec.

• Kto zamierzył wielkie dzieło, często klęskę ponosi właśnie wtedy, gdy je ukończył.

• Łaska i niełaska jednakowo w zadziwienie winny nas wprawiać.

• Najwyższa dobroć podobna jest wodzie. Dobroć wody polega na tym, że przynosi ona korzyści dziesiątkom tysięcy rzeczy, mimo że z nikim nie walczy.

• Nawet najdłuższa droga zaczyna się od pierwszego kroku.

• Nie ma większego niebezpieczeństwa nad lekceważenie wroga.

• Nie ma większego nieszczęścia nad uleganie pożądaniom i większego przewinienia nad nienasycenie.

• Nie ma większej katastrofy niż wtedy, gdy ktoś nie potrafi się zadowolić tym, co posiada.

• Nie sądź, że radość lub złość są dziełem przypadku.

• Nie wiedzieć stanowi prawdziwą wiedzę. Przypuszczać, że się wie, to choroba.

• Odpowiedzialni jesteśmy nie tylko za to, co robimy, lecz i za to, czego nie robimy.

• Opanowanie innych to siła, opanowanie siebie to prawdziwa moc.

• Pod powierzchnią zjawisk zobacz furtkę do korzeni świata.

• Posiadasz mało – wygrasz. Posiadasz dużo – przepadniesz.

• Poznanie innych to inteligencja, poznanie siebie to prawdziwa mądrość.
  • Zobacz też: poznanie

• Prawdziwa miłość czyni człowieka odważnym.

• Przyczyną, dla której rzeki i morza otrzymują hołd tysięcy strumieni górskich, jest fakt, że trzymają się niżej od nich. I dzięki temu mogą rządzić wszystkimi górskimi strumieniami. Podobnie mędrzec, który chce być ponad ludźmi, ustawia się niżej od nich, a chcąc być przed nimi, ustawia się z tyłu. I tak oto, choć miejsce jego nad ludźmi, oni nie czują jego ciężaru, a choć miejsce jego przed nimi, nie odbierają tego jako rany.

• Słowa nie są piękne, piękne słowa nie są prawdziwe.

• Tao, które można pokazać, nie jest wiecznym Tao. Imię, które można wskazać, nie jest wiecznym imieniem.

• Ten, kto odważny jest, lecz o miłości zapomniał i kto jest szczodry, lecz zapomniał o oszczędności, kto pierwszym być pragnie, lecz zapomniał o tych, co za nim pozostali, ku śmierci zdąża.

• Ten, kto stoi na palcach, nie stoi mocno.

• To, co wysokie, spoczywa na tym, co niskie.

• Żyć życiem tak jak ono żyje swoim własnym życiem.