Tadeusz Kantor: Różnice pomiędzy wersjami
Usunięta treść Dodana treść
m formatowanie automatyczne, kat. |
+2 |
||
| Linia 1: | Linia 1: | ||
[[Plik:Popiersie Tadeusz Kantor ssj 20060914.jpg|mały|Popiersie Tadeusza Kantora w Alei Sław na Skwerze Harcerskim w Kielcach]] |
[[Plik:Popiersie Tadeusz Kantor ssj 20060914.jpg|mały|Popiersie Tadeusza Kantora w Alei Sław na Skwerze Harcerskim w Kielcach]] |
||
'''[[w:Tadeusz Kantor|Tadeusz Kantor]]''' (1915–1990) – polski reżyser, malarz, scenograf, grafik. |
'''[[w:Tadeusz Kantor|Tadeusz Kantor]]''' (1915–1990) – polski reżyser, malarz, scenograf, grafik. |
||
* Jeśli średniowiecze i barok, to także romantyzm, to znaczy ci wszyscy poeci nocy, grozy, horroru itd. Właśnie romantyzm. Na wydawałoby się bezpieczną drogę, którą kroczył człowiek oświecenia i racjonalizmu, wychodzą z ciemności nagle i coraz liczniej sobowtóry, manekiny, automaty. Homonkulusy, twory sztucznie stworzone, urągające kreacji natury, niosące w sobie całe poniżenie, wszystkie najokropniejsze marzenia ludzkie, śmierć, horror i grozę. |
|||
** Źródło: [http://www.e-teatr.pl/pl/artykuly/90612.html Wywiad, 2010] |
|||
* Moim domem było i jest moje dzieło.<br />Obraz, spektakl, teatr, scena. |
* Moim domem było i jest moje dzieło.<br />Obraz, spektakl, teatr, scena. |
||
** Zobacz też: [[scena]], [[teatr]] |
** Zobacz też: [[scena]], [[teatr]] |
||
| Linia 6: | Linia 9: | ||
* Rytm twórczości jest nieprzerwany; wymaga totalnego, bez reszty permanentnego zaangażowania myśli, woli i wyobraźni. |
* Rytm twórczości jest nieprzerwany; wymaga totalnego, bez reszty permanentnego zaangażowania myśli, woli i wyobraźni. |
||
** Zobacz też: [[sztuka]] |
** Zobacz też: [[sztuka]] |
||
* Teatr w momentach swojej słabości poddawał się żywemu organizmowi człowieka, jego prawom, a więc automatycznie i konsekwentnie godził się na formę imitowania życia, przedstawiania i odtwarzania. Kiedy natomiast teatr był na tyle silny i niezależny, że mógł sobie pozwolić, ba! wyzwolić się spod nacisku życia i człowieka, wytwarzał sztuczne odpowiedniki życia, które okazywały się bardziej żywe, bo łatwo poddawały się abstrakcji, przestrzeni i czasu i zdolne były do osiągnięcia absolutnej jedności, np. balet Oskara Schlemmera. |
|||
** Źródło: [http://www.e-teatr.pl/pl/artykuly/90612.html Wywiad, 2010] |
|||
Wersja z 13:47, 16 maj 2010
Tadeusz Kantor (1915–1990) – polski reżyser, malarz, scenograf, grafik.
- Jeśli średniowiecze i barok, to także romantyzm, to znaczy ci wszyscy poeci nocy, grozy, horroru itd. Właśnie romantyzm. Na wydawałoby się bezpieczną drogę, którą kroczył człowiek oświecenia i racjonalizmu, wychodzą z ciemności nagle i coraz liczniej sobowtóry, manekiny, automaty. Homonkulusy, twory sztucznie stworzone, urągające kreacji natury, niosące w sobie całe poniżenie, wszystkie najokropniejsze marzenia ludzkie, śmierć, horror i grozę.
- Źródło: Wywiad, 2010
- Rytm twórczości jest nieprzerwany; wymaga totalnego, bez reszty permanentnego zaangażowania myśli, woli i wyobraźni.
- Zobacz też: sztuka
- Teatr w momentach swojej słabości poddawał się żywemu organizmowi człowieka, jego prawom, a więc automatycznie i konsekwentnie godził się na formę imitowania życia, przedstawiania i odtwarzania. Kiedy natomiast teatr był na tyle silny i niezależny, że mógł sobie pozwolić, ba! wyzwolić się spod nacisku życia i człowieka, wytwarzał sztuczne odpowiedniki życia, które okazywały się bardziej żywe, bo łatwo poddawały się abstrakcji, przestrzeni i czasu i zdolne były do osiągnięcia absolutnej jedności, np. balet Oskara Schlemmera.
- Źródło: Wywiad, 2010