Fanny i Aleksander: Różnice pomiędzy wersjami

Z Wikicytatów, wolnej kolekcji cytatów
Usunięta treść Dodana treść
Rinfanaiel (dyskusja | edycje)
m formatowanie automatyczne
Alessia (dyskusja | edycje)
m formatowanie automatyczne
Linia 1: Linia 1:
'''''[[w:Fanny i Aleksander|Fanny i Aleksander]]''''' (szw. ''Fanny och Alexander''), film obyczajowy produkcji francusko-szwedzko-niemieckiej z 1982 roku; reż. [[Ingmar Bergman]].
'''[[w:Fanny i Aleksander|Fanny i Aleksander]]''' (szw. ''Fanny och Alexander'') film obyczajowy produkcji francusko-szwedzko-niemieckiej z 1982 roku; reż. [[Ingmar Bergman]].


==Oscar Ekdahl==
==Oscar Ekdahl==
Linia 32: Linia 32:
:'''Aron:'''Chcę dowieść, że istnieję.
:'''Aron:'''Chcę dowieść, że istnieję.
:'''Alexander Ekdahl'''Przyszedł mój koniec, tak?
:'''Alexander Ekdahl'''Przyszedł mój koniec, tak?
:''"Aron:'''Mam ci się objawić. Oto jestem, Aleksandrze! Przestraszyłeś się?
:''„Aron:'''Mam ci się objawić. Oto jestem, Aleksandrze! Przestraszyłeś się?
:'''Alexander Ekdahl'''Ani trochę.
:'''Alexander Ekdahl'''Ani trochę.
---
---

Wersja z 12:38, 9 gru 2009

Fanny i Aleksander (szw. Fanny och Alexander) – film obyczajowy produkcji francusko-szwedzko-niemieckiej z 1982 roku; reż. Ingmar Bergman.

Oscar Ekdahl

  • Drodzy przyjaciele. Od 22 lat, jako dyrektor tego teatru – staję przed wami tutaj i przemawiam. Robię to bez żadnego talentu, do tego rodzaju wystąpień. Zwłaszcza w porównaniu z moim ojcem, który był świetnym mówcą, przy takich okazjach i który... Moim jedynym darem, jeżeli można to nazwać darem – jest miłość do naszego małego świata, wewnątrz grubych murów tego teatru. Kocham też ludzi, którzy w tym świecie pracują. Na zewnątrz jest wielki świat, którego nasz mały świat czasem staje się odbiciem i pozwala nam zrozumieć go lepiej. Może też dajemy tym, którzy tu przychodzą, szansę, by przez moment, krótką chwilę zapomnieli o tym strasznym świecie na zewnątrz. Nasz tetar jest małą ostoją porządku, zasad, sumienności i miłości.
  • Nic – nic a nic nie rozdzieli mnie z wami. Ani teraz, ani póżniej. Wiem o tym. Jest to dla mnie absolutnie pewne. Myślę, że zbliżę się do was bardziej niż za życia.
  • Śmierć niczego nie zmienia.

Helena Ekdahl

  • Piękny okres życia za nami. Teraz dopada nas... okropny, paskudny. Tak to jest.
  • Grajmy nasze role. Niektórzy grają niedbale, inni starannie. Ja należę do tych drugich.
  • Byłeś słodkim kochankiem. Jak poziomka.
  • Wszystko to role. Niektóre miłe, inne mniej. Grałam mamę. Grałam Julię, Małgorzatę. Teraz gram wdowe i babcię. Jedna rola po drugiej. Ważne, żeby grać dobrze.
  • Wszystko może się wydarzyć. Wszystko jest możliwe i prawdopodobne. Czas i miejsce nie istnieją. Na cienkiej kanwie rzeczywistości fantazja snuje i tka nowe wzory.
    • na podstawie Gry słów Augusta Strindberga

Biskup Edvard Vergerus

  • W starych komnatach jest nieprzemijalne piękno.
  • Nie uciekniesz przede mną.

Isak Jacobi

  • Kto kogoś wini, sam to czyni.

Dialogi

Alexander Ekdahl:Kto jest za drzwiami?
Aron:Bóg jest za drzwiami.
Alexander Ekdahl:Możesz podejść?
Aron:Nikt żywy nie może oglądać oblicza Boga.
Alexander Ekdahl:Czego chcesz?
Aron:Chcę dowieść, że istnieję.
Alexander EkdahlPrzyszedł mój koniec, tak?
„Aron:'Mam ci się objawić. Oto jestem, Aleksandrze! Przestraszyłeś się?
Alexander EkdahlAni trochę.

---

Helena Ekdahl:Smutno ci, że się trochę postarzałeś?
Isak Jacobi:Ani trochę. Wszystko się zmienia na gorsze. Gorsi ludzie, gorsze maszyny, gorsze wojny. I gorsze pogody. Chwała Bogu, że wkrótce umrę.

Obsada