Jego wielka miłość
Jego wielka miłość – polski film dramatyczny z 1936 w reżyserii Stanisławy Perzanowskiej i Mieczysława Krawicza.
- Błazen.
- Postać: Ludwika, żona Kurczka
- Opis: gdy jej mąż grał Napoleona na próbie generalnej.
- Bonaparte ma prawo po trupach iść do zwycięstwa.
- Postać: Wiktor Grywicz
- Opis: odgrywając rolę Napoleona na scenie.
- Całą noc płukałem… koniakiem.
- Postać: Wiktor Grywicz
- Opis: kiedy zapytano go, czy płukał swoje chore gardło.
- Francja to moja rzecz! Kto wyciągnie moją rękę, musi zginąć!
- Postać: Konstanty Kurczek
- Opis: grając Napoleona na próbie generalnej.
- Kredyt umarł, najjaśniejszy panie!
- Postać: kelner
- Opis: kiedy Kurczek nie miał już pieniędzy na alkohol.
- Myślę, że w każdym człowieku jest coś z Napoleona.
- Postać: Konstanty Kurczek
- Silni depczą słabych, słabi depczą jeszcze słabszych, ale wódki nikt nie zdepcze, bo wódka jest mocna!
- Postać: mężczyzna, z którym pił Kurczek
- Sześć lat. Dużo mi dały. Miałeś ze mnie zrobić gwiazdę.
- Postać: Ludwika, żona Kurczka
- Opis: gdy mąż powiedział jej, że są ze sobą już sześć lat.
- To był pocałunek Judasza! Pocałunek tyrana.
- Postać: aktorka grająca księżnę Lichtenstein
- Opis: grając podczas przedstawienia o Napoleonie (w rozmowie z Józefiną).
- Tylko słaby przed miłością ucieka…
- Postać: Ludwika, żona Kurczka
- Opis: pierwsze słowa jej piosenki.
- Ustawa do niczego!
- Postać: Konstanty Kurczek
- Opis: do ministra, krytykując wprowadzoną przez niego ustawę o małżeństwie (w szerokim gronie osób).
- Widziałem cię tylko przez chwilę, ale nie mogłem zapomnieć o tobie. Jesteś jak świeżo zakwitła róża! (…) No więc pokaż, jak będziesz bronić honoru Francji!
- Postać: Konstanty Kurczek
- Opis: grając Napoleona na scenie (w scenie, w której Napoleon zaprasza Józefinę do łóżka)
- Wielki człowiek ma prawo po trupach iść do celu!
- Postać: Konstanty Kurczek
- Opis: w trakcie przyjęcia, na którym minister zapytał go o to, czy człowiek musi ustępować prawom etyki.