Irena Grzymała

Z Wikicytatów, wolnej kolekcji cytatów

Irena Grzymała (zm. 2006) – polska poetka.

  • Ich doskonałość niepokój wciąż budzi,
    Płyną strumyki, wartko z czystej wody,
    Ta egzotyka niezwykłej przyrody,
    Przyciąga bardzo zwykle młodych ludzi.
    Śniegi na szczytach nie giną i wiosną,
    Różnych wypadków bywają przyczyną
    Kiedy to schodzą z potężną lawiną.
    Przyroda czasem jest bardzo zazdrosna,
    Jeśli zapragniesz przeżywać przygody,
    To z przewodnikiem, przyjacielu młody.
    • Źródło: Tatry, „Sekrety ŻAR-u” 2004, nr 1
  • Jakiś smutek się tu czuje,
    chociaż jesień taka złota,
    babie lato nić swą snuje,
    ale w sercu jest tęsknota.
    Co odeszło nie powróci,
    co się stało, nie odstanie,
    i dlatego tak nas smuci…
    Przemijanie, przemijanie…
    • Źródło: Przemijanie, „Sekrety ŻAR-u” 2006, nr 4