Florian Górski
Florian Górski (zwany Bobkiem lub Baltoną) – postać fikcyjna, bohater powieści Małgorzaty Musierowicz.
Wypowiedzi Florka-dziecka[edytuj]
autorka Jeżycjady
- Chciałem zapytać (…) – czy jest taki dom: dłubalnia? (…) Jak pływalnia do pływania, tak dłubalnia do dłubania. W nosie (…). Bo gdzie wolno? W tramwaju nie wolno, w domu nie wolno, na ulicy nie wolno… Nigdzie nie wolno. Powinna być dłubalnia.
- Źródło: Małgorzata Musierowicz, Szósta klepka, wyd. Akapit Press, Poznań 2004, s. 90.
- Ja nie jestem głodny! (…) Zjem tylko trochę marchewki, w marchewce jest witamina M.
- Źródło: Szósta klepka, op. cit., s. 25.
- Powiedziała mi [witamina], że jak nie zjem sałaty, to nigdy nie zostanę strażakiem pożarnym.
- Źródło: Szósta klepka, op. cit., s. 25.
- Tragiczny krwawy kotlecik (…).
- Źródło: Szósta klepka, op. cit., s. 25.
Wypowiedzi dorosłego Floriana[edytuj]
- Chcemy przede wszystkim jednego: żeby nasze dzieci szły do przodu, prosto i pewnie. To, że nas zostawią za sobą nie martwi nas wcale. Naturalna kolej rzeczy.
- Źródło: Małgorzata Musierowicz, Sprężyna, wyd. Akapit Press, Łódź 2008, s. 141.
- Ciekawe, że nikt i nigdy nie używa mojego prawdziwego imienia. (…) Albo Bobek, albo od razu: Baltona. Albo po nazwisku: Górski.
- Deszcz leje, dziewczyny płaczą, wszystko to są normalne przyrodnicze zjawiska. Trzymajmy się, chłopcy (…).
- Garnitur, moja mała mieszczaneczko, umie nosić absolutnie każdy osioł.
- Ja też mam za sobą różne porażki, wiesz. Człowiek czasem tak się męczy, zanim złapie przynajmniej ogólny kierunek. To musi trochę potrwać. Dobrze, jeśli rodzina to rozumie.
- Źródło: Pulpecja, op. cit., s. 152.
- Zobacz też: porażka
- Jak byłem mały, uwielbiałem jajka na twardo. I uwielbiałem malować pisanki. Kiedyś namalowałem taką, że do dziś ją w rodzinie wspominają. Z Hitlerem.
- Źródło: Pulpecja, op. cit., s. 169.
- Zobacz też: jajko, Adolf Hitler
- Jest bardzo zajęta. Wczoraj wyprawiała uroczyste zaręczyny. (…) Cała rodzina w żałobie. Ni stąd, ni zowąd Roma oświadczyła, że nastał czas, by opuścić toksyczne gniazdo i zerwać toksyczną pępowinę.
- Opis: o Romie Kowalik.
- Źródło: Pulpecja, op. cit., s. 131.
- Zobacz też: zaręczyny
- Ludzie, którzy preferują mrocznego rocka z całą pewnością nie będą wyrzucali pieniędzy na kwiaty. Sam z siebie wyłoniłem jednoosobowy dział marketingu, który przeprowadził dla mnie badania rynku. Kwiaty kupują: starsi panowie, faceci po czterdziestce, czyli w późnym wieku podbojowym, oraz młodzi salonowcy (…).
- Źródło: Pulpecja, op. cit., s. 115.
- Zobacz też: kwiaty
- Nie odzywaj się, chyba że możesz ulepszyć ciszę. (…) Taki napis był na ścianie pewnego klasztoru.
- Źródło: Pulpecja, op. cit., s. 132.
- Oto jeszcze jeden rok odpłynął w mroki przeszłości. Żegnajcie, stare smutki. Witajcie, nowe smutki, nowe troski, nowe lęki i nowe rozczarowania.
- Źródło: Pulpecja, op. cit., s. 56.
- Zobacz też: Nowy Rok
- Otóż… Patrycjo… Och. Ale naprawdę, nie gniewaj się, dobrze? Hm. Czy… czy masz przy sobie coś do zjedzenia, czego nie chciałabyś zjeść sama?
- Źródło: Pulpecja, op. cit., s. 168.
- Zobacz też: jedzenie
- Wyznaję zasadę niestosowania przemocy, do momentu, oczywiście, kiedy mi ktoś da w brzuch. (…) Albo (…) kiedy ktoś obraża w mojej obecności kobietę, na której mi zależy. (…) Jak również (…) kobietę, na której mi kompletnie nie zależy. Bo są i takie. Ja w ogóle lubię wszystkie kobiety. Wnoszą wiele wdzięku i delikatności w to nasze brutalne życie.
O Florianie[edytuj]
- Mama Żakowa podeszła bliżej i zesztywniała. Pisanki Bobcia, utrzymane w pięknych czystych kolorach, na pierwszy rzut oka wyglądały uroczo. Na drugi rzut oka budziły nieokreśloną grozę. A kiedy się człowiek dobrze przyjrzał, ujawniały swą złowrogą treść.
– Co to jest? – krzyknęła mama Żakowa, wskazując jajko upstrzone przeraźliwymi, powykręcanymi paluszkami.
– To? – upewnił się Bobcio. – To bakterie.
– A to? – wypytywała Wiesia.
– To? To Somosierra. Bitwa na czołgi.
– A to? – spytała bezsilnie Wiesia, wiedząc, niestety, jaka będzie odpowiedź.
– To? – powiedział Bobcio. – A, to. To jest Hitler. Kolejne egzemplarze – bo Bobcio sumiennie zapełnił malunkami wszystkie dziesięć jaj, wykazały cioci Wiesi, że jej dziecko ma zainteresowania monotematyczne. Odstępstwo od militariów stanowiły dwie wizje bakterii i witamin, obie nadzwyczaj przygnębiające oraz wizerunek myszy – tylko jeden, ale za to jak żywy.- Opis: Florian (jako dziecko) malował pisanki.
- Źródło: Szósta klepka, op. cit., s. 178, 179.